گزارش وزارت تعاون, کار و رفاه اجتماعی با عنوان “پایش فقر در سال ١۳٩٩” نشان می دهد سیستان و بلوچستان با فاصله بسیار زیادی همچنان رکورددار فقر در کشور است.
این گزارش رسمی نشان می دهد که در اسفبارترین شرایط اقتصادی در هشت دهه اخیر قرار گرفته ایم و درآمد سرانه به میزان آن در دهه ۶٠ سقوط کرده و نرخ فقر نیز با سرعت بالایی خانوارهای کشور را تحت پوشش خود قرار میدهد.
در گزارش آمده است که با وجود بیش از ۶ دهه سابقه برنامهریزی و تدوین اسناد فرادستی در کشور، آنچه عیان است توزیع نامتعادل امکانات و خدمات اقتصادی، اجتماعی و… بین مناطق و استانهای مختلف کشور است. بیتوجهی به این مهم کشور را به توسعهای کاریکاتوری و متمرکز محکوم کرده.
سیستان و بلوچستان با نرخ فقر ۶٢ درصد، خراسان شمالی با ۴۶ درصد، هرمزگان با ۴۴ درصد، گلستان و کهگیلویه و بویراحمد نیز با نرخ فقر ۴٢درصدی، محرومترین استانهای کشور در سال گذشته بودهاند. نرخ فقر سنگین استانهای مذکور در حالی است که نرخ فقر کل کشور به طور متوسط ۳٢ درصد بوده است.. بر اساس جدول همچنین مشاهده میکنید که استانهای اصفهان، سمنان، البرز، تهران و یزد با نرخ فقر کمتر از ٢٠درصد بهترین وضعیت را در مقایسه با کل کشور دارند.
بنده در طی بیست سال گذشته بارها نوشته و گفته ام که فقیر نگه داشتن استان یک سیاست عامدانه و ظالمانه است. با توجه به فاصله ۴۵ درصدی اختلاف نرخ فقر بین سیستان و بلوچستان (۶٢ درصد) و تهران (١۷ درصد) و یا یزد (١۶ درصد) باید گفت ظلم به بلوچ و بلوچستان بیش از حد گذشته است.
https://d-karafarini.mcls.gov.ir/icm_content/media/image/2021/08/480758_orig.pdf
دکتر عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
یکشنبه ۷ شهریور ١۴٠٠