وقتی تغییر و تحولی به لحاظ فرهنگی و اجتماعی در ساختارهای ارزشی اجتماعی به وجود می آید،  کارکردهایی برای انسان‌ها به وجود می آید. یکی از این کارکردها سایت های همسریابی است. ما الان با یک کمپی به نام فضای مجازی رو به رو هستیم. طبعا قرار گرفتن خانواده در چنین شبکه های اجتماعی باعث تحولات ارزشی و نگرشی در افراد جامعه می شود. به طور خاص و ویژه اگر بخواهیم بر روی سایت های همسریابی متمرکز شویم، کارکرد این سایت ها این است که کسانی که امکان پیدا کردن همسر مناسب ندارند می توانند با ثبت‌نام کردن در چنین سایت‌هایی شرایطی را برای پیدا کردن همسر مناسب خود فراهم کنند.

سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا ورود چنین سایت هایی در امر ازدواج نیاز است؟ به دلیل اینکه جامعه در یک شبکه اجتماعی قرار گرفته قطعا وجود چنین سایت هایی دارای یک کارکردهایی می‌باشند. به اعتقاد بنده اولین راهی که یک فرد می تواند برای پیدا کردن همسر آینده‌اش طی کند قطعا سایت‌های همسریابی نیست.

کما اینکه سایت های همسریابی طبق گزارش هایی که شده است با هزینه های بسیار زیادی راه اندازی شده‌اند اما در عمل خیلی نتوانسته‌اند موفق عمل کنند.

البته این سایت ها بیشتر برای آقایان متاهلی که به دنبال ازدواج موقت هستند کارکرد بسیار خوبی داشته است اما بنده معتقد هستم انسان اگر می خواهد همسر آینده خودش را انتخاب کند، سایت های همسریابی نمی توانند آن اطلاعات لازم را به این شخص دهد مگر اینکه حضور این سایت های همسریابی زمینه‌ساز دیدارها و ملاقات هایی در دنیای واقعی شود یعنی جلسات فقط در فضای مجازی خلاصه نشود.

 آیا در حال حاضر دغدغه جوانان ما پیدا کردن و انتخاب همسر است؟

آن چیزی که الان در جامعه وجود دارد کاهش امر ازدواج است. جوانان ما در حال حاضر به دنبال ازدواج نبوده و شوق و گرایشی برای چنین امری ندارند. یکی از دلایل این امر مشکلات اقتصادی و عدم داشتن شغل است.

بنابراین اگر جوانان به این سایت ها  مراجعه کنند برای امر ازدواج موقت این مراجعه صورت می‌گیرد نه ازدواج دائم! اگر یک جوان امکانات و توانمندی لازم برای ازدواج را داشته باشد قطعا این کار را انجام می دهد. البته از سویی دیگر توانمندی اقتصادی هم وجود دارد اما کلا در میان جوانان گرایش لازم برای انجام امر ازدواج از بین رفته است. یعنی از طرفی هم نگرش جوانان نسبت به امر ازدواج از بین رفته و هم این‌که به هر حال مشکلات اقتصادی مانع انجام این امر شده است. متاسفانه امروزه جوانانی که از حمایت مالی خانواده برخوردار هستند می توانند ازدواج کنند اما جوانانی که دارای حمایت مالی خانواده نیستند در امر ازدواج تاخیر و یا به طور کلی از انجام این امر صرف نظر می کنند. در همین حین گرایش این جوانان به سمت «ازدواج سفید» بسیار بیشتر می‌شود. بنابراین اگر جوانان به این سایت ها هم مراجعه کنند دلیلش پاسخ دادن به نیاز جنسی‌شان از طریق امر ازدواج موقت است نه انتخاب یک فرد به عنوان همسر. به صورت کلی مشکل جوانان ما انتخاب همسر نیست بلکه  مسائل اقتصادی، فقر و….عامل از بین رفتن گرایش به ازدواج است.

شما آماری از ازدواج‌ها که از طریق این سایت‌ها انجام شده است دارید؟ اصلا چنین ازدواج‌هایی از دوام کافی برخوردار هستند؟

با توجه به تحقیقاتی که بنده داشتم تنها نیمی از این ارتباط‌ها به ازدواج ختم می‌شود اما این‌که الان در چه مرحله‌ای از زندگی مشترک‌شان هستند را بنده اطلاع ندارم. در امر پژوهش بعید می‌دانم تحقیقی مبنی بر تداوم چنین ازدواج‌هایی صورت گرفته باشد.