«تهدید به شکنجهٔ» ۱۰ زن بهائی در اصفهان طی دوران بازداشت

By | ۱۴۰۳-۰۸-۰۴

منابع مطلع به رادیو فردا گفته‌اند ۱۰ زن بهائی که از سوی شعبهٔ یک دادگاه انقلاب اصفهان به ریاست محمدرضا توکلی به حبس‌های طولانی محکوم شده‌اند در دوران بازداشت خود انواع «شکنجه‌های روانی» و «تهدید به شکنجهٔ فیزیکی» را تحمل کرده‌اند.

اطلاعات دریافتی رادیو فردا نشان می‌دهد که این زنان بهائی در زمان بازجویی در ساختمان ادارهٔ اطلاعات اصفهان، به «تجاوز، تعرض جنسی، کشیدن ناخن، نشستن بر صندلی الکتریکی و پاشیدن آب جوش به صورت» تهدید شده‌اند.

رادیو فردا روز یکم آبان‌ماه ۱۴۰۲ خبر داد یگانه آگاهی، یگانه روح‌بخش، نگین خادمی، شانا شوقی‌فر، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، آرزو سبحانیان، ندا بدخش، ندا عمادی و بهاره لطفی در اصفهان توسط نهادهای امنیتی بازداشت و پس از حدود دو ماه از زندان زنان اصفهان آزاد شدند.

شعبهٔ یک دادگاه انقلاب اصفهان ۲۹ مهر امسال هشت تن از این زنان را به ۱۰ سال حبس و ۱۰۰ میلیون تومان جریمهٔ نقدی و دو تن دیگر را به پنج سال حبس و ۵۰ میلیون تومان جریمهٔ نقدی محکوم کرد.

بر اساس احکام صادر شده توسط این شعبه، همه این۱۰ نفر به دو سال ممنوع الخروجی و دو سال ممنوعیت استفاده از فضای مجازی نیز محکوم شده‌اند.

شکنجه و تهدید به «تجاوز و مرگ» در زمان بازجویی

بر اساس اطلاعاتی که به‌دست رادیو فردا رسیده، بازجویان ادارهٔ اطلاعات اصفهان از وسایلی چون «گوشی موبایل و کاغذهای بازجویی» برای ضربه زدن به سر و صورت این زنان استفاده کرده‌اند تا آن‌ها را به اعتراف اجباری علیه خود، دیگر زنان بازداشت‌شده و حتی اعضای خانواده و دوستان‌شان مجبور کنند.

بر اساس اطلاعات دریافتی، بازجویان ادارهٔ اطلاعات اصفهان در موارد متعددی با نشان دادن آب‌ جوش به بازداشت‌شدگان و تهدید آن‌ها به پاشیدن آب جوش به صورت‌هایشان، محتویات یک بطری آب یخ را به صورت آن‌ها پاشیده‌اند.

در برخی موارد، در برابر این زنان یک «صندلی الکتریکی»‌ قرار داده می‌شد و بازجویان عنوان می‌کردند در صورت عدم اعتراف به «نکات دیکته‌شده»، بازداشت‌شدگان را روی این صندلی خواهند نشاند و به آن‌ها «شوک الکتریکی» می‌دهند.

بازجویان همچنین برخی از این زنان را مجبور کرده‌اند «صدای شکنجهٔ زنان» دیگر را بشنوند و در یک مورد برای یکی از زنان تداعی کرده‌اند که «زن دیگری تحت شکنجه جان باخته است».

بر اساس این فایل‌های صوتی، در انتقال جداگانه این زنان از زندان زنان اصفهان (دولت آباد) به ساختمان ادارهٔ اطلاعات برای بازجویی و در اتاق بازجویی، هیچ مأمور زنی حضور نداشته و دو یا سه مأمور مرد همواره با رفتار خود این زنان را به «تعرض و حتی تجاوز جنسی» تهدید کرده‌اند.

بر اساس اطلاعاتی که به‌دست رادیو فردا رسیده، «بازجوی مرد گاهی آن‌قدر به این زنان نزدیک می‌شد که آن‌ها نفس‌های بازجو را نیز احساس می‌کردند».

همچنین در زمان بازجویی از این زنان بهائی که اغلب «بیش از ۱۲ ساعت» زمان می‌برد، اگر آن‌ها تقاضا می‌کردند که لباس خود را به‌دلیل گرم یا سرد شدن هوا تعویض کنند، بازجویان، بازداشت‌شدگان را مجبور می‌کردند مقابل آن‌ها لباس‌های خود را عوض کنند.

آسیب‌های روانی همچنان باپرجاست

منابع مطلع به رادیو فردا گفته‌اند با وجود گذشت نزدیک به ۱۰ ماه از آزاد شدن این زنان به صورت موقت از زندان زنان اصفهان (دولت آباد)، برخی از آن‌ها همچنان با آسیب‌های روانی ناشی از «تهدید به شکنجه‌ و بازداشت» دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بر این اساس، چند تن از این زنان دچار «اختلال استرس پس از سانحه»، پی‌تی‌اس‌دی، شده‌ و هنوز با شنیدن صدای بلند یا تجربهٔ هیجان در زندگی روزمره، صحنه‌های بازجویی و بازداشت را به خاطر آورده و دچار مواردی چون بی‌قراری و کابوس می‌شوند.

«اختلال استرس پس از سانحه» پس از تجربهٔ مستقیم مرگ، تهدید به مرگ، تجاوز، تعرض جنسی و موارد مشابه بروز می‌کند و ممکن است با وجود درمان تا آخر عمر همراه فرد آسیب‌دیده باشد.

منابع مطلع به رادیو فردا گفته‌اند یکی از این زنان پس از آزادی «بیش از پنج کیلو وزن از دست داده بود» و او «۹ ماه بعد از آزادی، دارودرمانی شده تا بتواند به زندگی عادی بازگردد».

همچنین فشار «تهدید به شکنجه» و بازجویی در زمان بازداشت به قدری بوده که یکی از این زنان «اکنون از شنیدن نام کامل خود وحشت دارد» و تصاویر بازجویی برای او زنده می‌شود.

از سوی دیگر، این زن به‌دلیل فشارها در زمان بازداشت دچار مشکل «حافظه» شده و نمی‌تواند برخی از اتفاقات را به یاد بیاورد و حتی برخی از مسائل را به شکل طولانی به حافظه بسپارد.

ضبط اموال به «نفع صندوق مسلمین»

شعبهٔ یک دادگاه انقلاب در حکم خود علیه این زنان اعلام کرده که تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ‌ها و به طور کلی تمام وسایل دیجیتال و هرگونه زیورآلات و طلاهای آن‌ها و هر مقدار دلار آمریکا و استرالیا که در اختیار دارند، به «نفع صندوق مسلمین» ضبط می‌شود.

این دادگاه همچنین هشت نفر از این زنان را به پرداخت ۱۰۰ میلیون تومان جریمهٔ نقدی و دو نفر دیگر را به پرداخت ۵۰ میلیون تومان جریمه محکوم کرده است.

این در حالی است که در زمان بازداشت نیز هرگونه سند ملکی که در منزل این زنان موجود بوده، ضبط شده است.

در همین حال، چند ماه پس از بازداشت این زنان، نمایندگان ستاد اجرایی «فرمان امام» که زیر نظر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی است، دست‌کم در یک مورد به منزل پدری یکی از این زنان که سند آن ضبط شده است مراجعه کرده و در زمینهٔ مالکیت منزل از آن‌ها تحقیق کرده‌اند.

مالکیت بسیاری از زمین‌ها و املاک مصادره‌شده از شهروندان بهائی پس از مصادره توسط دادگاه انقلاب به ستاد اجرایی «فرمان امام» منتقل شده است.

بر همین اساس این نگرانی وجود دارد که علاوه بر اموال ضبط‌شده، دادگاه انقلاب سعی دارد منازل این شهروندان را نیز به نفع ستاد یادشده مصادره کند.

دفتر جامعه جهانی بهائی آذرماه پارسال خبر داده بود که نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دو ماه پیش از آن «۴۰ بهائی» را بازداشت و «خانه نزدیک به یک‌صد خانواده بهائی» در شهرهای مختلف ایران را تفتیش کرده‌اند.

۱۸ گزارشگر و کارشناس سازمان ملل متحد ۱۰ مرداد امسال در نامه‌ای با اشاره به تشدید آزارها علیه زنان بهائی در ایران تأکید کردند که آن‌ها به‌دلیل «زن بودن و بهائی بودن» مورد ستم مضاعف قرار گرفته‌اند.

نویسندگان این نامه با «سیستماتیک» خواندن رفتار حکومت ایران علیه زنان بهائی به مواردی چون دستگیری، احضار برای بازجویی، ناپدیدن شدن، تفتیش منازل زنان بهائی و مصادره اموال، محدودیت در رفت‌وآمد و بازداشت‌های طولانی‌مدت آن‌ها اشاره کردند.

اردیبهشت ماه امسال نیز دادگاه انقلاب اصفهان، ۱۵ زن بهائی دیگر را به اتهام «ترویج» عقاید دیانت بهائی درمجموع به ۷۵ سال حبس محکوم کرد.

با وجود زندگی ۳۰۰ هزار بهائی در ایران، حکومت جمهوری اسلامی آیین بهائیت را به رسمیت نمی‌شناسد و مقامات ایرانی بارها بهائیان را «جاسوس و دشمن» خوانده و در بیش از چهار دهه گذشته احکام متعدد اعدام، بازداشت، زندان و محرومیت از تحصیل و کسب‌وکار، تخریب منازل و گورستان‌ها علیه پیروان این آیین صادر کرده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *