سازمان بین‌المللی “شاخص سانسور” با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که جایزه “آزادی بیان” در حوزه روزنامه‌نگاری سال ۲۰۲۴ را به نسیم سلطان‌بیگی اعطا کرده است.
به گفته این سازمان، جایزه “آزادی بیان” به دلیل “روزنامه‌نگاری شجاعانه، تأثیرگذار و مصمم” که باعث “افشای سانسور و دیگر تهدیدهای آزادی بیان” شده، به نسیم سلطان‌بیگی اختصاص یافته است.
این روزنامه‌نگار ایرانی در طول بیش از ۱۵ سال گذشته در عرصه گزارش‌های سیاسی، اجتماعی و نیز حقوق زنان در رسانه‌های مختلف داخلی در ایران، فعالیت کرده است.
تهیه گزارش در مورد موضوعات مربوط به “کارتن‌خوابی” و “کمبود دارو” نیز از کارهای برجسته ژورنالیستی این روزنامه نگار محسوب می‌شود.
پافشاری بر انتقال اخبار خیزش “زن، زندگی، آزادی” به مخاطبان بین‌المللی
در همین حال سازمان “شاخص سانسور” اعلام کرد که نسیم سلطان‌بیگی در جریان خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” در تماس با خبرنگاران خارجی پیگر آن بوده است که اخبار مربوط به اعتراضات گسترده مردم در ایران علیه جمهوری اسلامی و سرکوب معترضان توسط حکومت، در دسترس مخاطبان بین‌المللی قرار بگیرد.
سلطان‌بیگی در ماه دی‌سال ۱۴۰۱ هنگام خروج از ایران بازداشت شد. او سپس در اواسط ماه بهمن ۱۴۰۱ با قرار وثیقه سنگین، به طور موقت آزاد شد.
The Freedom of Expression Award for Journalism 2024 has been awarded to Iranian journalist and human rights defender Nasim Soltanbeygi! She was recognised for her fearless and dedicated reporting under some of the most challenging conditions:https://t.co/DKDtxxzljL pic.twitter.com/TPNT6E04wz
— Index on Censorship (@IndexCensorship) November 20, 2024
اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”
این روزنامه‌نگار پس از آن در ماه تیر سال ۱۴۰۲ به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” به مدت سه سال و هفت ماه حبس تعزیری و همچنین به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به هشت ماه حبس تعزیری محکوم شد.
سلطان‌بیگی در ادامه و پس از گذشت چهار ماه، به دلایل پزشکی دوباره آزاد شد.
این گزارشگر قبل از بحبوحه اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ نیز در چند مورد به‌دلیل مشارکت در تجمع فعالان حقوق زنان در ایران، دستگیر شده بود.
” ما خبرنگاران مستقل همیشه در کنار حقیقت و مردم ایستاده‌ایم”
نسیم سلطان‌بیگی در زمینه وضعیت روزنامه‌نگاری در جمهوری اسلامی اشاره کرده است: «سانسور در ایران هر روز مرزهای جدیدی ایجاد می‌کند. نهادهای امنیتی با دستگیری، احضار و اجرای اقدامات غیرقانونی، باعث گسترش سانسور می‌شوند.»
او همچنین تاکید کرده است: «ایران جزو ۱۰ کشوری که بزرگ‌ترین زندان برای روزنامه‌نگاران هستند، قرار دارد. ما خبرنگاران مستقل همیشه در کنار حقیقت و مردم ایستاده‌ایم. با وجود تهدیدها و دشواری‌های راه پرچالش آزادی، من معتقدم مطبوعات آزاد، راه روشنگری حقیقت و راه رسیدن به جامعه‌ای انسانی است.»
دویچه وله