جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران در بیانیه‌ای به مناسبت روز دانشجو گفتند وعده‌های دولت پزشکیان از جمله بازگشت دانشجویان اخراجی “دروغین” است. آنها به نهادینه شدن جو امنیتی در دانشگاه‌ها و افزایش هزینه‌تحصیل اشاره کرده‌اند.
۱۶ آذر، روز دانشجو، در حالی در ایران فرا رسیده است که به گفته فعالان دانشجویی فشارهای امنیتی در دانشگاه‌ها ادامه دارد و هزینه‌های تحصیلی نیز به شدت رو به افزایش است.
گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران به مناسبت این روز در بیانیه‌ای از “وخامت شرایط اقتصادی و ناترازی‌های غیرقابل‌جبران” انتقاد کرده‌اند که “دولت را واداشته است که بخشی از این مشکلات را از طریق کاهشبودجه آموزش و دانشگاه و “تحمیل هزینه‌های بیشتر بر دانشجویان جبران کند.”
این دانشجویان به “افزایش هزینه‌های زندگی دانشجویی، افزایش چشمگیر شهریه‌ها در دانشگاه آزاد، تداوم پولی‌سازی دانشگاه‌های دولتی و کاهش بودجه‌های آموزشی” اشاره کرده‌اند.
“تلاش‌های حاکمیت برای انکار سرکوب”
بیانیه می‌گوید ۱۶ آذر “نمادی از مقاومت دانشجویان در برابر استبداد حاکم، اشغالگری، حضور نیروهای امنیتی و تسلط خودکامگی بر عقلانیت” است و “تلاش‌های حاکمیت و دولت اصلاحات برای انکار سرکوب” را محکوم می‌کند.
دانشجویان دانشگاه تهران به وعده‌های دولت پزشکیان پرداخته‌اند. از جمله وعده او بازگشت دانشجویان اخراجی و تعلیقی به دانشگاه‌ها بود. پزشکیان گفته بود: «نمی‌گذارم دانشجویی را به‌خاطر داشتن اندیشه از دانشگاه بیرون یا استادی را به‌خاطر تفکر او بازنشسته کنند»، او قول داده بود: «اجازه اخراج دانشجویان و اساتید را نمی‌دهم».
به گفته بیانیه “این وعده تنها در مورد دانشجویانی محقق شده که دسترسی به رسانه‌های جمعی دارند؛ در حالی که دانشجویانی که از این امکانات محروم‌اند، همچنان از تحصیل بازمانده‌اند”.
جو امنیتی دانشگاه‌ها نیز بهبود نیافته و “حضور نهادی مانند حراست که تحت فرمان مستقیم نیروهای اطلاعاتی و امنیتی با کمک نهادهایی چون بسیج و نهاد رهبری عمل می‌کند، نشان‌دهنده وجود ارگانی فراتر از قانون است”. دانشجویان با اشاره به کارنامه این نهاد در دانشگاه‌ها می‌گویند حراست “با دخالت در تمامی امور دانشگاه، اقداماتی چون آدم‌ربایی، بازجویی، تهدید و ضرب‌وشتم را بدون هیچ ملاحظه‌ای انجام می‌دهد” و “در مورد وظایف و اختیارات این نهاد حتی یک خط آیین‌نامه یا دستورالعمل قانونی وجود ندارد.”
“دولت زیر دست نیروهای امنیتی و نهادهای وابسته به رهبری”
در بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران می‌خوانیم: «همکاری نیروهای امنیتی و نهادهای وابسته به رهبری و سپاه، در ساختار اداری دولت کنونی نهادینه شده است. از نشانه‌های این پیوند عمیق می‌توان به ابقای وزیر اطلاعات دولت قبلی و دخالت آشکار رهبری در انتصاب وزرا اشاره کرد.»
این دانشجویان به روش‌های مختلف برای تسلط بر فضای دانشگاه اشاره کرده و می‌گویند “استفاده از مصاحبه”، سهمیه‌های موسوم به “بورسیه سازمان‌ها”، “تصفیه سیاسی قبولی‌های مستقیم در دانشگاه‌ها و تداوم سایر سهمیه‌های موجود” نشان تلاش بیشتر برای “تصفیه فضای دانشگاه” است. هدف استفاده از این روش‌ها “یکدست‌سازی، خفه کردن صدای مخالفان پیش از شکل‌گیری هر گونه حرکت اعتراضی است”.
“حذف تشکل‌های دانشجویی”
بیانیه هم‌چنین به تلا‌ش‌ها برای حذف هر تشکل مستقل دانشجویی به ویژه پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ اشاره می‌کند و می‌گوید تشکل‌هایی که “کوچک‌ترین زاویه سیاسی با حاکمیت دارند، به‌ویژه پس از جنبش ژینا” حذف یا از شکل‌گیری آنها جلوگیری می‌شود.
به گفته آنها حاکمیت “تنها راه بقای خود را در استمرار سرکوب می‌بیند” و تغییر دولت نیز “صرفاً نوع سرکوب را تغییر می‌دهد و نه ماهیت آن”. به‌کار گیری ابزارهای جدید سرکوب مانند “بیمار‌انگاری پوشش اختیاری”، افزایش “نظارت‌های الکترونیکی و مجازی بر دانشجویان”، “انکار روندهای سرکوب گذشته و تلاش برای ادغام نهادها و تشکل‌های مردمی در ساختار حاکمیت” بخشی از این سیاست است.
دانشجویان در پایان بیانیه‌گفته‌اند تا “بازپس‌گیری دانشگاه از یوغ نهادهای امنیتی و حاکمیتی و بازگرداندن آن به دست صاحبان واقعی‌اش، یعنی دانشجویان”، به مبارزه با هر گونه استبداد ادامه خواهند داد.
دویچه وله