نرخ ارز باعث شده تا ورزشکاران رشته‌های مختلف برای دریافت قرارداد دلاری به خارج از کشور بروند.
«بهتر است بسکتبالیست‌ها در ترکیه و دوبی راننده تاکسی شوند تا این که در لیگ ایران بازی کنند!» این بخشی از صحبت‌های روز گذشته صمد نیکخواه بهرامی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال بود که اعلام کرده با این وضعیت دلار به هیچ وجه حاضر نیست در لیگ ایران بازی کند! این موضوع البته فقط مربوط به بسکتبال نمی‌شود و به نظر می‌رسد افزایش نرخ ارز ورزشکاران را به آن سوی مرزها روانه می‌کند.
شهروند :
صمد نیکخواه بهرامی که زمزمه‌های خداحافظی‌اش از تیم ملی شنیده می‌شود، در مصاحبه‌ای که داشته، صراحتا گفته می‌خواهد به آمریکا برود و در یکی از لیگ‌های این کشور بازی کند. او اعلام کرده با این قیمت دلار حاضر نیست برای تیم‌های ایرانی به میدان برود: «شرایط ما مسخره است. کسی که در ایران بابت قراردادش ۵٠٠ میلیون بگیرد، یعنی تا پایان سال ارزش قراردادش ٢٠ تا ٢۵ هزار دلار است و ماهیانه ٢هزار دلار می‌گیرد. این یعنی بازیکن حرفه‌ای یکی از تیم‌های برتر آسیا به این اندازه بگیرد؟» جالب اینجاست که خیلی از ستاره‌های تیم ملی بسکتبال در فاصله یک ماه تا آغاز لیگ برتر هنوز هیچ تیمی ندارند و شاید به توصیه کاپیتان خود گوش دهند.
آن طور که پیداست افزایش قیمت دلار، بیشترین تاثیر را روی آینده فوتبالیست‌ها گذاشته است. با توجه به این که بازیکنان فوتبال از موقعیت‌های بهتری نسبت به سایر رشته‌ها برای لژیونر شدن برخوردار هستند، ترجیح می‌دهند با یک قرارداد نازل راهی یکی از کشورهای خارجی شوند تا این که در تیم‌های داخلی بازی کنند و آخر هم قراردادشان را کامل نگیرند. شما تصور کنید با نرخ کنونی دلار اگر یک بازیکن ١٠٠ هزار دلار که مبلغ بسیار پایینی برای یک بازیکن است، قرارداد ببندد، تقریبا ١,۵ میلیارد به جیب می‌زند. همین اتفاقات باعث شده علی قربانی به لیگ اسلواکی و میلاد زنیدپور به لیگ اندونزی بروند که از سطح پایینی برخوردار هستند.
در سال جدید و قبل از اوج‌گیری قیمت دلار فصل نقل و انتقالات والیبال در تمام دنیا به پایان رسید. با این که هنوز نرخ ارز در داخل ایران تا این حد بالا نرفته بود، امسال خیلی از بازیکنان تصمیم گرفتند به لیگ‌های خارجی بروند. سعید معروف، مرتضی شریفی و مجتبی میرزاجانپور به معنوی‌نژاد در سری‌آ ایتالیا اضافه شدند. همچنین فرهاد قائمی و صابر کاظمی هم با تیم‌های ترکیه‌ای قرارداد امضا کردند. با این که برخی از دیگر بازیکنان نظیر محمد موسوی، امیر غفور و شهرام محمودی هم پیشنهادات خارجی داشتند، تصمیم گرفتند در لیگ ایران بمانند. حالا شاید آنها به خاطر ضرری که از افزایش قیمت دلار کرده‌اند، از تصمیم قبلی‌شان پشیمان شده باشند.
بدون شک پویا بودن لیگ‌های داخلی و بالا بودن سطح آنها در هر رشته‌ای باعث پیشرفت ورزش می‌شود. به عنوان مثال خیلی از کارشناسان دلیل شکست بسکتبال ایران برابر چین در فینال بازی‌های آسیایی را تفاوت سطح لیگ ٢ کشور می‌دانند. با توجه به شرایط مالی باشگاه‌ها در لیگ رشته‌های مختلف از جمله فوتبال، والیبال، بسکتبال و… به نظر می‌رسد بازیکنان ترجیح می‌دهند به لیگ‌های خارجی بروند؛ هر چند از نظر کیفی هم سطح پایین‌تری داشته باشند. به هر حال باید با این واقعیت کنار آمد که کف قرارداد تیم‌های خارجی هم با شرایط فعلی ارز می‌تواند از سقف قرارداد تیم‌های داخلی در ایران بالاتر باشد. در ضمن بازیکنان خوب می‌دانند که وقتی با باشگاه‌های ایرانی طرف می‌شوند، ممکن است برای گرفتن بخش عمده‌ای از قرارداد خود کارشان به کمیته انضباطی و شکایت بکشد.