سکوت مقامات قضایی در برابر اعتصاب غذای بیش از بیست زندانی سیاسی-عقیدتی در زندانهای مختلف ایران موجب نگرانی خانواده ها و فعالان حقوق بشر ایرانی شده است. در حال حاضر هیجده تن از دراویش گنابادی در زندان تهران بزرگ، نسرین ستوده و فرهاد میثمی در زندان اوین تهران و مهینتاج احمدپور در زندان تنکابن در اعتراض به نقض حقوق قانونی، در اعتصاب غذا به سر می برند.
سکوت مقامات قضایی در برابر اعتصاب غذای بیش از بیست زندانی سیاسی-عقیدتی در زندانهای مختلف ایران موجب نگرانی خانواده ها و فعالان حقوق بشر ایرانی شده است. در حال حاضر هیجده تن از دراویش گنابادی در زندان تهران بزرگ، نسرین ستوده و فرهاد میثمی در زندان اوین تهران و مهینتاج احمدپور در زندان تنکابن در اعتراض به نقض حقوق قانونی، در اعتصاب غذا به سر می برند.
سکوت مقامات قضایی در برابر اعتصاب غذای زندانیان سیاسی-عقیدتی در حالی ادامه دارد که اغلب آنان از وضعیت جسمی مناسبی برخوردار نیستند. نسرین ستوده که از روز سوم شهریور در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده دچار ضعف و سرگیجه شده و فرهاد میثمی نیز با وجود افت فشار و ضعف عمومی از پذیرش سرم خودداری میکند.
به گفته نزدیکان نسرین ستوده، او تا کنون بارها در زندان اوین دچار سرگیجه شده و یک بار به دلیل ضعف و عدم تعادل جسمی از پله های بند سقوط کرده است. ۳۴۰ فعال مدنی روز ۲۸ شهریور در نامه ای به نسرین ستوده، از او خواستند با پایان دادن به اعتصاب غذای خود، علاوه بر حفظ سلامتی، به نگرانی خانواده و دوستان و فعالان حقوق بشر پایان دهد.
فرهاد میثمی، پزشک و فعال مدنی ۴۸ ساله که نهم مرداد به اتهام اعتراض به حجاب اجباری بازداشت و زندانی شده نیز از زور دهم مرداد اعلام اعتصاب غذا کرده است. این فعال مدنی از دوستانش خواسته است تا برای شکستن اعتصاب غذا، تقاضا نکنند و به جای آن از مطالبه او یعنی رویه قضایی عادلانه حمایت کنند. مادر این زندانی سیاسی نیز در پاسخ به مقامات قضایی گفته است هرگز از فرزندش نخواهد خواست به اعتصاب غذا پایان دهد.
اما ضیا نبوی، زندانی سیاسی سابق، با اشاره به خطر جانی در آستانه پنجاهمین روز اعتصاب غذا، از او خواست به اعتصاب غذای خود پایان دهد. این فعال سیاسی در توییترش نوشت: «آقای فرهاد میثمی عزیز میدانیم که از دوستانتان خواستهاید که تقاضای شکستن اعتصابتان را نکنند و به جای آن از دغدغهتان یعنی رویه قضائی عادلانه بگویند. امروز اما خطر مستقیمی جانتان را تهدید میکند و ما وظیفه داریم از شما بخواهیم که به اعتصابتان پایان دهید. لطفاّ قبول کنید.»
منابع مطلع وضعیت جسمی ۱۸ درویش گنابادی در زندان تهران بزرگ را نیز نامناسب توصیف کرده و گفتند آنان از چکاپ روزانه نیز محرومند. در این میان وضعیت جسمی ظفرعلی مقیمی نگران کننده تر است، صالحالدین مرادی، محمدرضا درویشی، علی بلبلی، عباس دهقان، علی محمدشاهی، مجتبی بیرانوند، حیدر تیموری، مجید یاراحمدی، سعید سلطانپور، بابک تقیان، احسان ملکمحمدی، سخاوت سلیمی، رضا باوی و اکبر داداشی نام تعداد دیگری از دراویش گنابادی است که در زندان تهران بزرگ دست به اعتصاب غذا زده اند و نیاز به رسیدگی پزشکی دارند.
علاوه بر بیست زندانی سیاسی-عقیدتی در تهران، یک زندانی سیاسی نیز در زندان تنکابن دست به اعتصاب غذا زده و با وجود وضعیت جسمی نامناسب، از دریافت خدمات درمانی محروم است، مهینتاج احمدپور، زن دستفروش محبوس در زندان نشتارود تنکابن از ۱۹ شهریور در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، مانعتراشی مسئولین در استفاده وی از تلفن زندان و تهدید شدن به بازکردن پرونده جدید دست به اعتصاب غذا زده است. این زندانی سیاسی به دلیل شرکت در اعتراضات دی ماه ۹۶ بازداشت و زندانی شده است.
مقامات قضایی تاکنون به خواسته های زندانیان و مراجعات خانواده های آنان به مراجع قضایی وقعی ننهاده اند. سکوت مقامات قضایی در حالی ادامه دارد که بیتوجهی مقامات قضایی به اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در مواردی به از دست دادن سلامتی زندانیان سیاسی و حتی مرگ آنان منجر شده است.
هدی صابر از فعالان سیاسی ملی مذهبی ۲۱ خرداد ۹۰ در زندان اوین و در حال اعتصاب غذا جان خود را از دست داد و آرش صادقی فعال مدنی نیز در پی اعتصاب غذاهای طولانی و عدم رسیدگی زندان، به بیماری های مختلفی دچار شده است. او که به تازگی به تومور استخوانی در ناحیه بازو مبتلا شده، است، بدون تکمیل درمان به زندان رجایی شهر کرج بازگردانده شده است.
علیرغم همه خطرات، مقامات قضایی ایرانی تا کنون بارها گفته اند اهمیتی برای اعتصاب غذای زندانیان سیاسی قائل نیستند. دادستان تهران در شهریور ۹۶ و همزمان با اعتصاب غذای چند زندانی سیاسی، اعلام کرد دستگاه قضایی تسلیم اعتصاب غذا نخواهد شد. این مقام قضایی خطاب به زندانیان سیاسی-عقیدتی گفت: «به برخی زندانیان که به اعتصاب غذا و سایر تهدیدها روی میآورند، اعلام میکنیم که این اقدامات، اموری شکست خورده است و دستگاه قضایی تسلیم این موارد نمیشود. مجازات زندانیان باید به طور کامل اجرا شود و قرار نیست ما تحت تاثیر برخی اقدامات زندانیان از جمله اعتصاب غذا قرار گیریم.»