در روزهای اخیر و همزمان با آغاز دور جدیدی از تحریمهای ایالات متحده آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران شاهد آن هستیم که رسانههای دولتی ایران موج سنگین رسانهای را برای برجستهسازی خبر معافیت موقت برخی کشورها از اجرای این دسته از تحریمها آغاز کردهاند.
بهارنیوز:
این گروه از تحریمها که به شکل کلی در دو حوزه مهم و اثرگذار نفتی و بانکی تقسیمبندی میشوند به معنای بازگشت مجدد تمام تحریمهای تاثیرگذاری است که به واسطه برجام به مدت دو سال و نیم تعلیق شده بود و حالا به دلایل گوناگون از جمله تفاوت سیاست خارجی دولت ترامپ و دولت اوباما و همچنین عدم تمایل دولت ایران برای مذاکره مجدد جهت دست یافتن به توافق جامع بازگشته است.
با نگاهی به رسانههای دولتی در ایران شاهد آن هستیم که تاکید این گروه از رسانهها و تحلیلگران و همچنین مسئولان عالیرتبه دولت بر این نکته است که معافیتهای 7 تا 10 کشور از اجرای تحریمهای نفتی علیه ایران سبب آن میشود که اثرگذاری این دسته از تحریمها ضعیف و ضعیفتر شود. اما آیا همه واقعیت این چنین است؟
اما اکنون و با این ترفند نفتی دونالد ترامپ از یک سو صادرات نفت ایران به شکل مرحله به مرحله کاهش مییابد، از طرف دیگر گزینههای جایگزین نیز به موازات این حذف تدریجی نفت ایران، بازار نفت را به تعادل خواهند کشید. سه گزینه جایگزین ایالات متحده برای جلوگیری از بیثبات شدن بازار نفت عبارتند از: افزایش صادرات نفت عربستان و روسیه از طریق اجرایی شدن توافقات نفتی این دو کشور، استفاده از ذخایر استراتژیک نفتی آمریکا و در مرحله نهایی و در صورت لزوم کنار گذاشتن سازوکار اوپک. هنگامی که با این رویکرد به معافیت کشورها از تحریمهای نفتی مینگریم آنگاه میتوان بیشتر از قبل نگران بود و پذیرفت که واقعیت آنقدرها هم که رسانهها و مقامات ایرانی از این معافیتها ابراز خوشحالی میکنند شیرین نیست. آمریکا با ترفند نفتی خود از یک طرف از بی ثبات شدن بازار نفت جلوگیری کرد، از سوی دیگر اثر خسارتبار بازگشت تحریمها علیه ایران را افزایش داد و شاید از این دو مهمتر از افزایش قیمت نفت به دلیل آغاز مجدد تحریمها جلوگیری به عمل آورد که خبری خوش برای این کشور و متحدان آن بود. هیچگاه نباید از خاطر ببریم که شاید دونالد ترامپ دیپلمات و سیاستمداری قوی و طبیعی نباشد اما تاجری کاربلد است!