تحلیل سایت تابناک از خروج آمریکا از سوریه: آیا هدف حمله به ایران است؟ 

By | ۱۳۹۷-۰۹-۳۰

به نوشته مصطفی نجفی کارشناس امور سوریه در سایت «تابناک»، یکی از موضوعاتی که در 8 سال گذشته بر دینامیزم های امنیتی و سیاسی و رقابت های قدرت در منطقه تأثیر مستقیم گذاشته، بحران سوریه و صف بندی های سیاسی ناشی از آن بوده است.

ولی آیا آمریکا عقب نشینی می کند؟ در چند ماه گذشته، مواضعی از سوی آمریکایی ها اتخاذ شد که باور خروج نیروهای این کشور از سوریه را کمی باورناپذیر می کند. جایی که آن ها اعلام کردند در حال آموزش بیش از 40 هزار نیروی محلی هستند و تجهیرات سنگینی نیز تحویل آن ها داده شد. از سوی دیگر، کاخ سفید تا چند روز گذشته بارها اعلام کرده بود تا زمانی که نیروهای ایران در سوریه حضور دارند، آمریکا نیز نیروهایش را حفظ خواهد کرد. به همین جهت، این تناقض ها در مواضع آمریکایی ها تا حدود زیادی مشکوک، مبهم و شاید مخاطره آمیز باشد!

اما چرا اعلام خروج نیروهای آمریکا از سوریه تحول مهمی است؟ پاسخ را باید در دینامیزم های جدید سیاسی در سوریه جستجو کرد؛ جایی که بحران از فاز نظامی وارد فاز مصالحه و توافق سیاسی شده است.

در واقع، علی رغم جدی شدن تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه و توافق میان ایران، روسیه، ترکیه و نماینده سازمان ملل، همچنان یک مانع عمده در حل و فصل بحران سوریه وجود داشته و آن هم کارشکنی های ایالات متحده و حضور نیروهای آن در سوریه بوده است. با عقب نشینی آمریکا از سوریه- همانطور که روسیه نیز بدان اشاره کرده- چشم اندازی برای دستیابی به راه حل سیاسی به وجود می آید. از سوی دیگر، مهم است چراکه می تواند تحولات بزرگ دیگری نیز به همراه داشته باشد.

پشت پرده عقب نشینی چیست؟ در این زمینه چند گزاره و فرض عمده قابل تصور است؛

فرض نخست: عقب نشینی آمریکا از سوریه بخشی از طرح جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ و مایک پمپئو برای تمرکز نظامی و امنیتی علیه ایران است. براساس این سناریو، واشنگتن احتمالا نیروهای خود را از نقاطی مانند سوریه به سمت خلیج فارس گسیل می کند و در مرحله بعد ممکن است آن ها به دنبال اقدام نظامی علیه ایران باشند. حال ممکن است این پرسش مطرح شود که این فرض تا چه حد قابل پذیرش است؟

در این زمینه باید به چند نشانه توجه کرد؛ نخست اینکه، با توجه به عدم تحقق وعده اروپایی ها یا عدم توان آن ها برای تحقق این وعده ها، آمریکایی ها احتمال خروج ایران از برجام را دور از ذهن نمی دانند. خروج ایران از برجام معنایی جز ازسرگیری فوری فعالیت های هسته ای ندارد. در اینجاست که ممکن است آمریکایی ها دنبال راه اندازی یک اقدام پیشدستانه علیه تأسیسات هسته ای ایران باشند. اقدامی که ممکن است زمینه های یک جنگ نامحدود را فراهم کند. دومین نشانه را باید در حمایت های اخیر مقامات آمریکایی از برخی اپوزیسیون خارج از کشور از جمله «رضا پهلوی» دانست. در واقع واشنگتن به دنبال پیشبرد جدی سیاست «تغییر رژیم» و معرفی آلترناتیوهای آن هستند. نشانه سوم را نیز بایستی در تمرکز نظامی دوباره آمریکا و حضور ناوهای نظامی این کشور در خلیج فارس دانست.

فرض دوم به ما می گوید که عقب نشینی آمریکا از سوریه طبق توافقی مشترک با روسیه و ترکیه حاصل شده است؛ توافقی که بدون تردید عوایدی نیز برای واشنگتن خواهد داشت. توافق با روسیه برای بیرون راندن ایران از سوریه می تواند در این فرض جای گیرد.

فرض سوم: خروج نیروهای آمریکا از سوریه خون بهای قتل خاشقجی است. در واقع، عقب نشینی آمریکا از سوریه و خالی کردن پشت کردها از سوی این کشور، امتیازی است که واشنگتن به آنکارا داده تا از ادامه فشار بر سعودی و حتی برخی نزدیکان ترامپ و از جمله کوشنر جلوگیری کند. براساس این فرض، آغاز حملات ترکیه علیه کردهای شمال سوریه قریب الوقوع است!

فرض چهارم: ممکن است آمریکایی ها طرحی برای هدف قرار دادن نیروهای ایران در سوریه و نیروهای حزب الله در لبنان(از سوی اسرائیل) داشته باشند. لذا، آمریکا با خارج کردن نیروهای خود از سوریه به دنبال آن است که ایران یا حزب الله نتوانند به این نیروها برای حمله متقابل دسترسی داشته باشند.

فرض پنجم: آمریکا قرار نیست کامل از سوریه خارج شود، بلکه صرفا با خروج برخی از نیروهایش، از یک سو، با توافق با آنکارا زمینه را برای کنشگری نظامی ترکیه در شمال سوریه علیه کردها فراهم می کند و از سوی دیگر، با این عقب نشینی، تعاملی را با بشار اسد آغاز کند!

فرض ششم: آمریکا با اعلام خروج نیروهای خود از سوریه، فضا را برای کنشگری ترکیه در شمال سوریه بیشتر می کند. افزایش اقدامات و کنش های ترکیه در شمال سوریه می تواند منجر به شکاف میان ترکیه و ایران و روسیه شود. در واقع، گسترش عملیات های میدانی ترکیه در سوریه دور از انتظار نخواهد بود که بار دیگر تنش هایی میان آنکارا و مسکو و تهران به وجود خواهد آمد. تنش هایی که می تواند منجر به شکست روند آستانه و تشکیل کمیته قانون اساسی شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *