در حاشیه نشست مونیخ، جمعی ۹نفره از مخالفان جمهوری اسلامی با نماینده ویژه آمریکا در امور ایران ملاقات کردند. مدیر “موسسه ترویج جامعه باز” هدف این دیدارها را ارائه تصویری روشن از مطالبات جامعه ایران و جلب پشتیبانی می‌داند.
تنی چند از ایرانیان مقیم آلمان، در حاشیه اجلاس امنیتی مونیخ، به ملاقات برایان هوک، مسئول گروه ویژه اقدام ایران در وزارت خارجه آمریکا رفته‌اند. این جمع ۹ نفری، شامل کنشگران حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان و چهره‌های مشروطه‌خواه و تشکل فرشگرد بوده است. عبدالرضا احمدی، مدیر موسسه “ترویج جامعه باز” در شهر فولدا، به دویچه وله می‌گوید دیالوگ داشتن، اگر منافع و حاکمیت ملی را نقض نکند، نه تنها اشکال ندارد بلکه باید به جد دنبال شود.
دویچه وله:
ندا سلطانی، عبدالرضا احمدی و برایان هوک
عبدالرضا احمدی معتقد است که مذاکره با محافل قدرت، روی استراتژی و تصمیم‌سازی آنها اثر می‌گذارد و می‌تواند توجه به نگاه‌ها و مطالبات مختلف را جلب کند. او می‌گوید شش خانم حاضر در ملاقات با برایان هوک، بیش از هر چیز روی نقش جدی زنان در تحولات آتی ایران تاکید داشتند.
● دویچه‌وله: آقای احمدی این دیدار چگونه میسر شد؟
عبدالرضا احمدی: طبق سیاستی که در دپیلماسی آمریکا تعریف شده و ترامپ هم به آن اشاره کرده، این ملاقات‌ها برای دیالوگ و گفتمان با ایرانی‌های تبعیدی و دور از وطن است. در همین چارچوب، یک سری نهادها و افرادی را که در آلمان فعالیت دارند، به این کنفرانس دعوت کرده بودند. نمایندگان احزاب مشروطه‌خواه، سازمان‌های حقوق بشری، فعالان زن، اعضای فرشگرد و موسسه ترویج باز و… در این ملاقات بودند.
● مشخصا چه کسانی؟
کنشگران حقوق بشر و دمکراسی از هامبورگ یا فعالان حقوق زنان مثل خانم ندا سلطان آمده بودند. یک بخش از حزب مشروطه خواهی آلمان، فعالان حقوق زنان و کودکان … فرصت خوبی شد تا ما هم با یکدیگر یا زمینه‌های فعالیت مشترک آشنا شویم.
● چه شناختی از شما داشتند که برایتان دعوت‌نامه فرستاده بودند؟
طی دیدارها و همکاری‌های قبلی آشنایی داشتند. ما در خصوص فساد و “حکمرانی خوب” تحقیق کرده‌ایم این زمینه‌ای بود که ما را هم دعوت کنند.
● محور صحبت‌ها چه بود؟
بیشتر صحبت این بود که کارکرد تحریم چیست و دیپلماسی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی چه تاثیری دارد. ایران چه نقشی در امنیت و صلح خاورمیانه می‌تواند ایفا کند. محورهای کلی اینها بودند.
● آقای هوک شنونده بود یا گوینده؟
تقریبا هر دو! ایشان به صورت شفاف گفت سیاست آمریکا این است که بتواند با ایرانیان خارج از کشور ارتباط و تماس داشته باشد و تصویر روشنی از وضعیت داشته باشد. در باره حمایت مستقیم از مردم درون ایران و پیگیری خواست‌های آنها و اعمال تحریم برای تغییر رفتار رژیم ایران حرف زد. اینها سه محور عمده بود که ایشان حرف زد.
● شما چه گفتید؟
نظرات مختلف بود. بخشی از جمع، افراد مشروطه‌خواه بودند که می‌گفتند این اپوزیسیون می‌تواند شاهزاده رضا پهلوی را به عنوان آلترناتیو معرفی کند. بخشی در باره نقش زنان حرف زدند که باید از آن به عنوان یک آلترناتیو جدی پشتیبانی شود زیرا زنان می‌توانند نقشی اساسی در آینده ایران داشته باشند. ما (موسسه ترویج و اعضای فرشگرد) در باره دیپلماسی تحریم‌ها صحبت کردیم و این که چه رویکردی در ماه‌های آینده در پیش گرفته شود. بخشی مربوط به فرشگرد بود با این تاکید که باید از اپوزیسیون جدید حمایت شود، نسل جدیدی قربانی شده که می‌تواند روی هم صدای تازه‌‌ای در خاورمیانه را به گوش برساند و یک دمکراسی ایجاد کند که صلح و امنیت را برای ایران و همسایگانشان تامین کند.
● یعنی گفتید بیشتر تحریم کنند که امنیت و صلح تامین شود؟
نه. مشخصا صحبت در مورد میزان تحریم نبود. البته از نظر من بهتر است تحریم‌ها هدفمندتر شوند. روی سپاه تمرکز شود، افرادی که ارتباط خانوادگی دارند و در خارج هستند و روی کسانی که وابستگی‌های مالی دارند. به نظر من اگر به این سمت برود کارایی بیشتری خواهد داشت. اما صحبت‌ها همه‌اش در مورد تحریم نبود، بلکه بخشی مربوط به این بود که جامعه مدنی چه نقشی می‌تواند بازی کند و آمریکا چه پشتیبانی‌های مدنی مثلا در حوزه رسانه یا مطالبات درون جامعه می‌تواند بکند.
● به امثال شما انتقاد می‌شود که چرا سر بزنگاه با مقامات آمریکایی ملاقات می‌کنید؛ بخصوص با نمایندگان دولتی که دست راستی‌ترین دولت بعد از جنگ است.
این که این دولت از کجا می‌آید از پروسه انتخابات و از مردم آمریکا آمده است. اما این که چرا با آنها تماس می‌گیریم بخاطر این است که اینها در قدرت هستند و ما نمی‌توانیم با دمکرات‌ها که هیچ قدرتی ندارند در ارتباط باشیم.
● شما چرا بعنوان کنشگر با نمایندگان قدرت‌ها وارد معامله می‌شوید؟
چون قدرت‌ها تصمیم‌ساز هستند و برآیند این تصمیم‌سازی از جاهای مختلف هست. اینها وقتی استراتژی می‌نویسند و تصمیم‌سازی می‌کنند به مطالبات و نگاه‌های مختلف توجه می‌کنند. در این نشست، نسل جدید و قدیم اپوزیسیون، حقوق بشری‌ها و زنان و… بودند و مشخصا در این مورد حرف می‌زدند که نگاه جدید را که منتج به ایجاد دمکراسی می‌شود باید جدی بگیریم. البته این یک مطالبه و دیالوگ است و قرار نیست ما چیزی بدهیم و آنها هم موافقت کنند و اتفاقی بیفتد.
ما می‌خواهیم به جای پروپاگاندای رسانه‌ای، بشنوند که اکثریت جامعه ایران مطالبات دیگری دارد. رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی یا تبلیغاتی که می‌شود، جلوی شنیده شدن این صداها را می‌گیرد. بخشی از ارتباط های ما با سیاسیون هست ولی با نهادها و کنشگرها هم ارتباط داریم. تنها با عده خاصی مرتبط نیستیم. چون معتقدیم شرایط ایجاد یک دمکراسی در ایران فراهم شده است.
به همین خاطر دیالوگ می‌کنیم؛ نه فقط با مسئولان بلکه ارتباط ما با نهادها و کنشگرها و نهادهاست. موسسه ما با چند نهاد کار می‌کند که اصلا سیاسی نیست و ما روی بخش‌های مالی کار می‌کنیم. ما معتقد هستیم که باید با همه وارد دیالوگ شویم برای فراهم شدن بسترهای دمکراسی.
● در کنفرانس مونیخ انواع مقامات آلمانی حضور دارند. چرا با آلمانی‌ها طرف گفت‌وگو نشده‌اید؟
دو ماه قبل ما در پارلمان آلمان نشست داشتیم و پیگیر هستیم که دوباره با آنها ملاقات کنیم. ما هیچ محدودیتی نگذاشته‌ایم برای دیالوگ. حتی جمهوری اسلامی هم با اینها دارد دیالوگ می‌کند برای اینکه وضعیت خودش را حفظ کند. دیالوگ کردن اگر منافع و حاکمیت ملی را نقض نکند، نه تنها اشکال ندارد بلکه باید به جد دنبال شود. برای اینکه تصویر روشنی از جامعه ایرانی بدهد.
● با چه کسانی در پارلمان آلمان ملاقات داشتید؟
با کمیسیون بودجه پارلمان و برنامه‌ای که بعدا انجام می‌شود، مربوط به دیدار با کمیسیون حقوق بشر آلمان است.