دهها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادیخواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن همچون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و… مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند
*****
هم زمان با 40 امین سالگرد خیزش پنج روزه ی زنان علیه حجاب اجباری در 8 مارس 1357، کارزار مبارزه با خشونت در تدارک سه روز راهپیمایی در هامبورگ (آلمان)، دن هاگ ( هلند) و بروکسل (بلژیک) در روزهای 6، 7 و 8 مارس هستند.
زنان با 40 سال مبارزه و مقاومت در برابر حجاب اجباری به‌شکل واقعی نشان داده‌اند که مصمم‌اند در صف مقدم مبارزه علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی بایستند.
زنان بر بستر شرایط عینی و خیزش پرشور اخیر کارگران، زحمتکشان و سایر اقشار و طبقات محروم، علیه فقر، بی‌حقوقی، گرانی، فساد، بی‌کاری، کارتن‌خوابی، گورخوابی، تن‌فروشی، اعتیاد، بی‌آینده‌گی، ستم جنسیتی، ستم ملی، ستم طبقاتی و … با برداشتن حجاب اجباری مبارزه و چالش مهمی را علیه یکی از دیرک‌های اصلی سیاسی- ایدئولوژیک جمهوری اسلامی کلید زدند.
زنان یکی از اصول ساختاری سلسله اعصاب جمهوری اسلامی را آگاهانه به چالش گرفته‌اند و مقاومت چهل ساله علیه حجاب اجباری را تبدیل به مبارزه‌ای تعرضی و علنی کرده‌اند.
رژیم جمهوری اسلامی اولین یورش خود را برای ارعاب و کنترل جامعه سه هفته بعد از قدرت‌یابی، با فرمان «حجاب اجباری» علیه زنان انجام داد. یورش بنیادگرایان اسلامی تازه به قدرت رسیده به زنان اتفاقی نبود. حجاب اجباری پرچم ایدئولوژیک و ابزار کنترل دولتی بر بدن و اراده و سرنوشت زنان است و در پی تحمیل حجاب اجباری بود که کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان به تصویب رسید؛ اما زنان اولین نیرویی بودند که صدای پای بنیادگرایی اسلامی تازه به قدرت رسیده را شنیدند.
دهها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادیخواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن همچون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و… مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.
در شرایط حساس کنونی تقویت صفوف کارزار مبارزه با خشونت در سازماندهی سه روزه ی راهپیمایی و شرکت در آن می تواند به گسترش هر چه بیشتر صدای زنان رادیکال در پیوند با سایر جنبش های اجتماعی در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی یاری رساند.
از همه فعالین سیاسی , اجتماعی، رسانه ها و احزاب و سازمان ها و نهاد های مدافع حقوق زنان انتظار می رود با امضای خود از کارزار مبارزه با خشونت و راهپیمایی سه روزه ی آن دفاع نمایند.
14.02.2019
گزارشگران
آدرس برای ارسال پشتیبانی و پیام ها
آدرس سایت کارزار جهت ملاحظه اطلاعیه ها
ادامه دارد
*****
متن وورد ترجمه انگلیسی را از اینجا بردارید
اسامی:
اخگر فرزانه – فعال جنبش زنان
آمنه کاکه باوه – فعال حقوق زنان و نماینده حزب چپ در پارلمان سوئد
ایدا پایدار – هنرمند و فعال سازمان زنان هشت مارس
اکبر دیلمی – کارگر کارخانه
آینده آزاد – فعال حقوق زنان
اردشیر نصراله بیگی – فعال کارگری و چپ و کمونیست
آیدا ساجد – فعال جنبش زنان
آمادور نویدی – فعال سیاسی و مترجم
امین بیات – فعال سیاسی
آرش کمانگر – فعال سیاسی و رسانه ای
اردوان زیبرم – زندانی سیاسی سابق و فعال سیاسی
احسان ثابت – فعال اتحادیه کارگری
اسماعیل مولودی – فعال سیاسی وبلاگنویس و زندانی سیاسی سابق
انور میر ستاری – فعال حقوق بشر
امین مرادی – فعال سیاسی
آزاده دراه – فعال سیاسی
ابراهیم پویان – فعال سیاسی
احمد پوری از سازمان پناهندگان پرایم
اردلان مقدم قدیمی
امید سپنتا – فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
باقر ابراهیم زاده – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
بهرام رحمانی – نویسنده و فعال سیاسی
بهروز فراهانی – فعال کارگری
بهنام چنگائی – فعال سیاسی
بهمن یوسفی – فعال سیاسی
بهرام سلطانی – فعال حقوق بشر
بهروز سورن – فعال رسانه ای و زندانی سیاسی سابق
پروین اشرفی – فعال جنبش چپ و زنان
پروین ریاحی – فعال جنبش زنان
پری رستگار – فعال جنبش زنان
پرویز میرمکری – شاعر
پیروز زورچنگ – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
پروین ملک – فعال جنبش زنان
توفیق محمدی – فعال سیاسی اجتماعی و مدافع حقوق پناهندگی و علیه نژادپرستی – گوتنبرگ
تقی روزبه – تحلیلگر سیاسی
ثریا فتاحی – فعال جنبش زنان
جعفر حسین زاده – فعال سیاسی
حسن حسام – فعال سیاسی و شاعر
حسن نایب هاشم – فعال حقوق بشر
ح ریاحی – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
حسین نقی پور – فعال سیاسی و رسانه ای
حسین مقدم – مدافع جنبش رادیکال کارگری
حمید محصص – کنشگر سیاسی
حبیب مقنیان – پناهنده سیاسی
خسور احمدی – فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
دریا سلیمی – مشاور اجتماعی
داود احمدلو – فعال سیاسى
رسول شوکتی – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
رخشنده بلوری – فعال سیاسی
رضا بی شتاب – شاعر
روناک شوانی نویسنده و فعال حقوق زنان
زمان مسعودی – فعال جنبش زنان
زهرا شمس استاد پیشین دانشگاه، پژوهشگر
ژاله سهند – فعال سیاسی
سروی درخشان – فعال جنبش زنان
سیاوش عبقری، استاد دانشگاه و تلاشگر سیاسی
سونیا شکری – فعال کارزار
سوسن شهبازی – فعال کارگری
سمیرا باستانی – فعال جنبش زنان
سیامک جهانبخش – فعال سیاسی
سحر ناجی – فعال جنبش زنان
سیاوش کارساز – فعال حقوق بشر
سعید بهبهانی – فعال سیاسی و رسانه ای
سید جمال حسینی – پناهنده سیاسی
سوفی ف. – فعال جنبش زنان
سیروس بینا – استاد اقتصاد و پژوهشگر سیاسى – اجتماعى
سیامک مویدزاده – فعال کارگری
سعید محمدی – فعال سیاسی
سپیده همراز – کنشگر سیاسی
شهره تهرانی – فعال جنبش زنان
شاهدخت درخشان – فعال کارزار
شیوا محبوبی سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
شهلا سعیدی فعال عرصه زنان و کودکان
صنم طوسی – مدافع حقوق زنان
صدیقه محمدی – فعال حقوق زنان
صدیق جهانی – فعال کارگری
صمد شمس – فعال سیاسی
علی پیچگاه – فعال کارگری
علی مبارکی – فعال کارگری
علی آزاد – فعال سیاسی
علی دماوندی – فعال سیاسی و رسانه ای
علی شریعتی – مدافع حقوق زنان
غلام عسگری بختیاری – فعال کارگری
فریبا امیرخیزی – فعال جنبش زنان
فاطمه حق پناه – فعال جنبش زنان
فریماه روشن – فعال جنبش زنان
فریده بازیافتی – فعال جنبش زنان
فاطمه رضائی – فعال حقوق بشر
فریده رضائی – فعال جنبش زنان
فریدا فراز – از فعالین سازمان زنان هشت مارس ایران – افغانستان و از فعالین کارزار
فروغ صادق پور – معلم
فرهاد بشارت – مدافع حقوق زنان
فرهاد زند – فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
کیمیا مرادی – فعال جنبش زنان
کاوه دادگری – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
کامبیز گیلانی – شاعر
ک. الوند – فعال سیاسی
کامران امیری- فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
گیتا رضایی زنیلانی – فعال جنبش زنان
لیلا پرنیان – فعال جنبش زنان
مریم ناجی – فعال جنبش زنان
ملیحه تیره گل – نویسنده , آمریکا
مهرنوش معظمی – فعال حقوق زنان
محمد محبی – زندانی سیاسی سابق
مونا خجسته – مدافع حقوق زنان
مهسا روژان – فعال جنبش زنان
مسعود فروزش راد – فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
محسن رضوانی – فعال سیاسی
مهرداد آهنگر – فعال سیاسی
محمد رضا هادی پور – پناهنده سیاسی و مدافع حقوق پناهندگی
محمدرضا غلامی – پناهنده سیاسی
منوچهر تقوی بیات – تحلیلگر سیاسی
مجید فلاح – پناهنده سیاسی
مرجان افتخاری – کنشگر سیاسی
محمد نبوى – فعال سیاسى
محبوبه مشکین – فعال حقوق زنان
مهدی پرستویی – فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
مصطفی رحمانی – فعال تشکل مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان-ایران)
نجیبه محمود ، خبرنگار و فعال حقوق زنان
نسرین احمدی – فعال اتحادیه پرستاران
ندا روشن – فعال جنبش زنان
ناتاشا ف. – فعال جنبش زنان
نادر ثانی – تحلیلگر سیاسی
نرگس جلالی – پناهجو
ندا نوآور – فعال حقوق بشر
ناصر جوهری – فعال سیاسی
ناهید چاوشی – فعال جنبش زنان
ونوس درخشان – فعال جنبش زنان
هاجر جاهدی فر – پناهنده سیاسی
نهادها :
سازمان زنان هشت مارس ( ایران ) افغانستان
جمعیت مبارزه برای آزادی زنان ایران
مجموعه عصر آنارشیسم
جنبش کارگری چگوارا
کانون همبستگی با جنبش کارگری در ایران ، فرانکفورت
انجمن پناهندگان ایرانی – گوتنبرگ
کمیته حمایت از زنان کرد
اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران
بنیاد اسماعیل خوئی
حامیان مادران پارک لاله ایران – دورتموند
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
فدراسیون اروپرس
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران در دانمارک
کانون پوینده کپنهاک
حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
رسانه ها:
سایت کارزار مبارزه با خشونت دولتی, اجتماعی و خانگی بر زنان
سایت سازمان زنان هشت مارس
سایت مبارزه برای جهانی بدون مرز ( افغانستان- ایران)
رادیو پیام کانادا
میهن تی وی
سایت لجور
http://www.lajvar.se/1397/11/26
سایت اطلاعات نت
سایت اتحاد کارگری
سایت اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
http://etehadbinalmelali.com/ak
سایت عصر آنارشیسم
سایت رضا بی شتاب
http://rezabishetab.blogfa.com
وبلاگ اسماعیل مولودی
سایت اشتراک وورد پری
بازآفرینی واقعیت ها
https://bazaferinieazad.blogspot.com
البرز ما
https://aleborzma.wordpress.com
وبلاگ اخگر
https://amadornavidi.wordpress.com
سایت گزارشگران
*****
در این رسانه ها منتشر شد
پیام ها:
مبارزه برای جهانی بدون مرز (افغانستان – ایران)
رفقا، دوستان و همه زنان آزاده ای که که با عزمی راسخ کارزار گسترده خشونت علیه زنان را در خدمت به رهایی زنان بر پا داشته اید!
مردم ایران و افغانستان در ۴۰ سال گذشته شاهد وسیع ترین، شنیع ترین و شرورانه ترین خشونت های دولتی علیه زنان بوده اند. آنچه که بر زنان ایران و افغانستان در نتیجه حکومت های بنیاد گرای مذهبی در چند دهه اخیر گذشته است بر کسی پوشیده نیست. اینکه چگونه اولین اقدام اسلامیت این حکومت ها محصور و محدود کردن حقوق زنان بوده است. اینکه چگونه پرچم اسلامیت این مرتجعین با ستم، سرکوب و تبعیض علیه زنان بر افراشته شده است. بسیاری از زنان پناهجو و مهاجرین ایرانی و افغانستانی به دلیل تبعیضات اجتماعی و به خاطر خشونت های دولتی و خانگی مجبور به ترک کشور خود شده اند. بسیاری از این زنان پناهجو و مهاجر در موقعیت شکننده تری نسبت به بقیه مهاجرین قرار دارند.
اما زنان چه در داخل این کشورها و چه در خارج در مقابل این ستم ها و فشارها ساکت ننشسته اند. راهپیمایی دهها هزار زن مبارز علیه فرمان ارتجاعی خمینی در اولین ۸ مارس بعد از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی همچنان الهام بخش مبارزات زنان و مردمی…
*****
از «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران»، حمایت می‌کنیم!
زنان فعال ایرانی، هم‌زمان با هشت مارس روز جهان زن، کارزار بزرگی را علیه حکومت اسلامی زن‌ستیز و آزادی‌ستیز راه انداخته‌اند. ما به‌نوبه خود هم در این کارزار شرکت و هم از آن حمایت می‌کنیم. ما وظیفه خود می‌دانیم تا صدای مقاومت و مبارزات جسورانه زنان ایران را در جهان رساتر کنیم.
در بخشی از اطلاعیه این کارزار، آمده است: در چهلمین سالگرد خیزش پنج روزه زنان سال 57 علیه «فرمان حجاب اجباری» می‌رویم تا سه روز در خیابان‌های آلمان (هامبورگ)، هلند (دنهاگ) و بلژیک (بروکسل) در روزهای 6، 7 و 8 ماه مارس 2019، طنین مبارزات «زنان انقلابی سال 57» علیه حجاب اجباری باشیم تا ریشه‌های «زنان خیابان انقلاب» را بازیابیم، تا نهالی که بی‌مهابا رستن آغاز کرده بر ریشه‌های پرصلابت تاریخی‌اش تکیه کند. می‌رویم تا متحدین‌مان را بازیابیم و جویبار مبارزات زنان ایران را به مبارزات جهانی زنان پیوند بزنیم.»
بی‌تردید مبارزه چهل ساله جنبش زنان ایران و حامیان این جنبش در داخل و خارج کشور بر علیه حکومت جهل و جنایت، زن‌ستیز، کودک آزار، آزادی‌ستیز، ترور و وحشت، تبعیض و استثمار، جایگاه شایسته و به‌سزایی دارد.
زنان برابری‌طلب و آگاه ایران با وجود سرکوب سیتماتیک و مداوم حکومت و مردسالاری، اما با مبارزه و مقاومت خود سنگرهایی را در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تسخیر کرده‌اند. هرچند که سهم زنان از بازار کار ایران حدود 12 تا 13 درصد و سیاست رسمی کشور، شاید نیم درصدی هم به حساب نیاید اما در مقابل آپارتاید جنسی حاکمیت، زنان جامعه ما بر خلاف دوران شاه و سال‌های نخست انقلاب، در عرصه آکادمیک، ادبیات و هنر از جمله سینما، وکالت، آموزش، بهداشت و… رشد چشم‌گیری کسب کرده‌اند. ما امروز در جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی و جنبش‌های خلق‌های تحت ستم ایران، با هزاران زن فعال و جسوری روبرو هستیم که بارها به‌زندان افکنده شده‌اند؛ اما به محض آزادی باز هم به مبارزه بی‌امان خود ادامه داده‌اند. کم نیستند زنانی که توسط حکومت اسلامی اعدام و یا زیر شکنجه جان داده‌اند اما جنبش زنان و فعالین آن، هرگز مرعوب این رعب و وحشت و اعدام و ترور حکومت اسلامی نشده‌اند. هم‌اکنون نیز صدها زن فعال فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در زندان‌های مخوف حکومت اسلامی، زندانی هستند. آنها با شهامت و جسارت فوق‌العاده و تحسین‌برانگیزی در مقابل شکنجه‌گران حکومت اسلامی ایستاده‌اند!
بی‌گمان یکی از معیارهای مهم سنجش آزادی‌خواهانه، برابری‌طلبانه و عدالت‌جویانه خیزش‌های سیاسی – اجتماعی و انقلاب‌ها، حضور زنان در صف مقدم آن‌هاست. از این‌رو، روشن است که در انقلاب آتی ایران، زنان و مردان دوش به دوش هم نه قدم عقب‌تر و نه جلوتر حرکت خواهند کرد! و در مدیریت جامعه نیز مشترکا سهیم خواهند شد.
بی‌تردید مبارزه برای رهایی زن، تنها به مبارزه زنان محدود نمی‌گردد و وظیفه هر نیرو و انسان آزادیخواه و برابر‌طلب و چپ است که در این جنبش فعالانه شرکت کند و در راه رهایی زن، رهایی کل جامعه را مدنظر داشته باشد.
ما ضمن حمایت از «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران» در چهلمین سالگرد انقلاب بهمن 1357 و حضور فعال زنان در این انقلاب و مبارزه جسورانه آنها از جمله در مقابل فرمان ارتجاعی خمینی مبنی بر رعایت حجاب اجباری اسلامی را گرامی می‌داریم و به ایستادگی و پیشروی زنان در مقابل حکومت اسلامی جهل و جنایت اسلامی، ارج می‌نهیم!
کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد
Iransk-svenska arbetarsolidaritetskommittén
isask@comhem.se
14 فوریه 2019
*****
در همبستگی با ” کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان”
رفقا و دوستان گرامی و مبارز
طوفان دریا، گاه رسوبات ته نشین شده در کف را بر می دارد و بر روی می نشاند. چهل سال پیش در جریان طوفان انقلاب مردم ایران، لجن های باز مانده از قرون سپری شده به روی آمدند و در شکل و هیبت رژیم اسلامی در قدرت سیاسی تجسم یافتند. در طول این 40 سال، زن ستیزی از خصلت های بارز این رژیم بوده است، و تلاش برای تحمیل بی حقوقی مطلق بر زنان و سرکوب مستمر، بی رحمانه و جنایت کارانه ازنان با توسل به احکام شنیع سنگسار، شلاق، اعدام، زندان و شکنجه، در بسیاری موارد پیش درامد و مقدمه ای بوده برای تشدید اختناق بر کل جامعه ایران. ازمنظر حکومت اسلامی، زن وسیله ای برای ارضای نیازهای جنسی و مادی مردان و ماشینی است برای تولید مثل. از این منظر جایگاه زن نه در اجتماع که در کنج خانه و وظیفه اساسی او کار خانگی و تربیت فرزندان است. نابرابری زنان نه تنها قانونی اعلام شده بلکه بی شرمانه تر اینکه در این قوانین، زن، نیم انسان نیز شناخته نمی شود. گسترش کودک همسری و جلوگیری از شرکت آزادانه و برابر زنان در فعالیت اجتماعی یکی از نتایج فاجعه بار سیاست های زن ستیز جمهوری اسلامی بوده است.
نرخ اشتغال زنان در ایران در همان سطح سال 1347 یعنی بین 13 تا 16 درصد درجا زده است. این از پائین ترین نرخ اشتغال زنان در آسیا و کشورهای خاورمیانه است. در سیستم سرمایه داری تحت حاکمیت این رژیم ضد انسانی، زنان شاغل در بسیاری از رشته های شغلی بویژه در بنگاه های کوچک تولیدی و خدماتی در برابر کار یکسان، دستمزدی به مراتب کمتر از مردان دریافت می کنند. افزون بر این، بخش های بزرگی از کارگران زن مجبورند با دستمزدی کمتر از همان حداقل دستمزد بسیار ناچیز مصوب شورای عالی کار، به کار بپردازند.
زنان در ایران اما هیچگاه قربانیان خاموش سرکوب گیری های افسارگسیخته رژیم نبوده اند. اعتراض و تظاهرات گسترده زنان علیه حجاب اجباری در 8 مارس 1357، یعنی کمتر از یک ماه بعد از به قدرت رسیدن ارتجاع حاکم، نشان داد که زنان مبارز و برابری طلب ایران حاضر نیستند به خفت، حقارت و بی حقوقی مطلقی که رژیم در پی اعمال آن بوده است تن در دهند. مبارزه علیه حجاب اجباری، برای حق تحصیل، حق اشتغال، حق حضانت از فرزندان، حق دستمزد برابر و علیه همه نماد های سرکوب جنیستی، و در یک کلام برای آزادی و برابری به اشکال گوناگون در تمام طول حیات رژیم ادامه داشته است. مبارزه زنان در این 40 سال، سرفصل های درخشان تاریخ مبارزه آزادی خواهی و برابری طلبی در ایران را رقم زده است.
برای آن دسته از نسل جوان ایران که از تاریخ مبارزه زنان برای برابری، شناخت کاملی ندارند، شاید مقایسه رژیم جمهوری اسلامی با داعش و طالبان ابتدا به ساکن مبالغه امیز به نظر رسد. حقیقت اما این است که دیدگاه ها و نظرات رژیم اسلامی در مورد زنان و بی حقوقی آنان تفاوتی با دیدگاه ها و نظرات داعش و طالبان نداشت و ندارد. رژیم اسلامی اگر نتوانسته است به رغم سنگسار و اسید پاشی و هزار جنایت دیگر الگوی مورد نظر خود در مورد زنان را در ایران تحمیل کند نه به دلیل تعاریف و برداشت معتدل تر از اسلام بلکه به دلیل مقاومت و مبارزه خستگی ناپذیر و شجاعانه زنان ایران و نیروهای و جریانات مترقی برای رسیدن به برابری و آزادی بوده است. مبارزه ای که از حجاب برافکنی طاهره قره العین در دوران ناصر الدین شاه تا برامد نخستین تشکل های زنان در انقلاب مشروطیت و نیز از تظاهرات علیه حجاب اجباری در سال 57 تا دختران خیابان انقلاب به اشکال مختلف اما بدون وقفه تداوم یافته است .
مبارزه زنان برای رهایی برای برابری واقعی در کلیه عرصه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، بخش جدایی ناپذیر از مبارزه طبقه کارگر برای رهایی از نظام سرمایه داری است. این نظام با هزار رشته به مرد سالاری و ستم جنسیتی گره خورده است و مدام بازتولید اش می کند. طبقه کارگر نمی تواند خود را رها سازد زمانی که زنان در اسارت و تبعیض بسر می برند.
رفقا و دوستان گرامی
شما از همان آغاز شکل دهی کارزار های خود، نقش بسیار ارزنده در مبارزات زنان ایران برای آزادی و برابری و نفی همه ستمگری ها جنسیتی ایفا کرده اید. در تمام این دوران، صدای شما، صدای اعتراض علیه بنیاد ها و نمود های تبیعض جنسیتی بوده است. در حالی که گرایش های راست در جنبش زنان، رسیدن زنان به حقوق خود را به قرائت ملایم تر از اسلام توسط چند مرجع تقلید مرتجع و به قدرت رسیدن اصلاح طلبان حکومتی و یا به تلاش در راه کسب آزادیهای محدود لیبرالی در هماهنگی و همکاری با نهاد ها و دولت های غربی گره می زدند و همچنان به آن مشغولند ، شما مبارزه برای تغییر رادیکال و بنیادی در مناسبت قدرت را در دستور کار قرار دادید و تا کنون پیگیرانه به پیش برده اید. ما از “کارزار مبارزه با خشنوت دولتی ، اجتماعی و خانگی بر زنان ” که شما به مناسب تظاهرات زنان علیه حجاب اجباری در سال1357 سامان داده اید، پشتیبانی می کنیم و در این کارزار خود را در کنار شما می دانیم .
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۷ فوریه ۲۰۱۹
etehadbinalmelali.com/ak
www.workers-iran.org
*****
صمد شمس
در شرایط حساس کنونی تقویت صفوف کارزار مبارزه با خشونت دولتی و … در سازماندهی سه روزه ی راهپیمایی و شرکت در آن می تواند به گسترش هر چه بیشتر صدای زنان در پیوند با سایر جنبش های اجتماعی در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی یاری رساند.
من نیز به نوبه خود بعنوان یکی از فعالین سیاسی و مبارزین راه آزادی و رهایی مردم ایران از بند ضحاکان زمان و استبداد لجام گسیخته، به این مبارزه پیوسته و با شرکت خود در این مبارزه، سهم و مسئولیت خود را می پذیرم.
رهایی زنان از هر گونه ستم و خشونت دولتی ، اجتماعی و خانگی و حجاب اجباری به معنای رهایی جامعه از ستم، اجحاف و عقب ماندگی اجتماعی و فرهنگی است. مسیر رهایی جامعه و رسیدن به یک دموکراسی واقعی و عدالت اجتماعی، مسیری جز رهایی زنان از هر گونه خشونت جنسیتی و سرکوب نخواهد داشت.
قبل از آنکه بیگانگان برای ما تصمیم گیری کنند، ما خود به فکر اتحاد و شعله ورکردن مبارزه باشیم. این با حمایت تک تک ما ایرانیان خواهان آزادی و رهایی از بند جهل و استبداد از مبارزات به حق مردم، و از جمله مبارزه بر علیه خشونت دولتی زنان ایران، منعکس می گردد. هان اینک وقت کارزار است.
25 بهمن 1397
*****
نظرات دریافتی:
زنجیره‌ی خشونت علیه زنان را چنان پاره کنیم که هیچ نیرویی یارای بافتن دوباره‌ی آن را نیابد!
در چهلمین سالگرد خیزش زنان 57
در کنار هم علیه تمام استبداد و خشونت ج ا فریاد خواهیم زد ….
فریماه روشن
*****
غلام عسگری
درمقابل مادران بشریت که من زاده شده از بطن مادری دلسوزوزحمتکش همچون صدها میلیون مادردیگرکه نیمی ازجمعیت جهان راازبدوپیدایش انسان تاکنون تشکیل داده ومیدهند وخواهند داد برخلاف حاکمان ضدزن داعشی حکومت آخوندی کلاه ازسربرمیدارم وعرض ادب واحترام دارم.
حرکت انساندوستانه آنها درفصل سرما جهت حمایت اززنان دربند واسارت رژیم متحجران اخوندی جای بسی سپاس وقدردانی دارد.
دستهای پرازمهرشان رامی بوسم وقلبا با همه درد ورنجی که ازگزمه های شاه وشیخ بردل وتن دارم خودراهمراه ودرکنارشان احساس میکنم.
توانتان بیش وصدایتان رساترودرپایان راهپیمایی دشمنتان یعنی رژیم جهل وجوروفساد وجنایت آخوندی سرنگون باد.
چشمهایتان به فردای آزادی ملک وملت ایران روشن باد.
*****
با درودهای گرم و سپاس فراوان از برگزارکنندگاه تظاهرات و کمپین علیه خشونت بمناسبت 8 مارس
من علی آزاد از کپنهاک دانمارک به نمایندگی دو نهاد فعال سیاسی و اجتماعی از این کمپین سراسری حمایت می کنیم و تلاش می کنیم که صدای اعتراض شما را به گوش ایرانیان در دانمارک و زنان و مردان ازاده در دانمارک انعکاس بدهید امیدوارم که فرصت و امکان آن را داشته باشید عکس و ماتریالهای فعالیت هایتان را برای ما ارسال کنید بخصوص به زبان دانمارکی . همچنین از دست اندکاران سایت
گزارشگران نیز قدردانی می کنیم و برای همه شما آرزوی موفقیت و سربلندی داریم
aliazademil@yahoo.dk علی آزاد از دانمارک
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران در دانمارک
کانون پوینده کپنهاک
*****
اقدامی والا و ارزشمند برای پشتیبانی از زنان در اسارت شئونات واپسگرانه اسلامی
در آستانه ۸ مارس روز جهانی زن به پیش به سوی برچیدن کل سیستم بربریت اسلامی
نه به حجاب اجباری
زنده باد برابری زن و مرد
بهمن یوسفی از استرالیا
*****
عباس منصوران: عضو حزب کمونیست ایران
حکومت اسلامی درنخستین روز به قدرت رسیدن، پایه های حکومت طبقاتی و اسلامی خویش را با سرکوب زنان بنا نهاد. از همین روی، زنان به سان نیمی از جامعه، محروم از حقوق حتا حقوق بشری- طبقاتی، به سان یک واکنش طبیعی و برای دفاع از عزت نفس و حقوق پایه ای خویش پیوسته در صف نخست مبارزه، زیرستم، شکنجه و کشتار و زندان قرار داشته اند. اگر تا کنون هزاران زن در زندان های سراسر ایران در دهه شصت تا کنون به اعدام و سگنسار و دار و شکنجه محکوم شده و جانباخته اند، ریشه در آنتاگونیسم اسلامی به پدیده ای به نام زن دارد. اگر زنان در زندان قرچک ورامین به آتش کشیده می شوند، اگر سپیده قُلیانی ها هم اکنون در دخمه ای از زندان های حکومتی به جرم دفاع از کارگران هفت تپه به شکنجه نشسته است، اگر نیلوفر بیانی ها و سپیده کاشانی ها در بیدادگاه فعالین محیط زیست، با اتهام فساد فی الارض محاکمه می شوند، اگر نیلوفر بیانی که نزدیک به یک سال «بازداشت موقت» را گذرانده در هر دو جلسه دادگاه اعلام می کند که شکنجه شده و اعترافاتش زیر شکنجه صورت گرفته و فریاد می زند: «اگر شما رو هم مثل من به آمپول زدن تهدید می‌کردند، اعتراف می‌کردید»!…
*****
Sanam Tousi
دستیابی دوباره به همه ارزشهای مقدس وگرانبهایی که در لابه لای برگهای تاریخ گم شده، بر عهده خود زنان است. زیرا سیستم وعقلانیت مرد هیچگاه در راستای احقاق حقوق زنان وبازگرداندن کرامت و ارزش انسانی زنان گام بر نخواهد داشت چون سرمنشآ همه مسائل ومشکلات دولت ومجریان آن است. مبارزه ای رادیکال ومستمر باسیستم است زیرا نهایت سازش در برابر نابرابریها واستعمار به معنای تسلیمیت وتداوم خشونت ورنجهای بی پایان است. زنان طلایه داران جامعه آزاد ودموکراتیک اند وقادرند باردیگر جامعه را آباد وآزاد ساخته وهمه ارزشهای معنوی واخلاقی را که به مرز نابودی رسیده است را از نو احیاء نمایند. چون سرشت زنان آزادیخواه، صلح طلب وزیباست
علمی کە توسط زن توسعە دادە شود، اولین گامی خواهد بود کە بسوی جامعەشناسی حقیقی برداشتە میشود
*****
Gozareshgaran Appeal call:
On the occasion of the International Women’s Day, with all of our strength, we will support the 3-day rally of the campaign to fight violence against women!
Concurrent with the 40th Anniversary of “Five-Day Women’s uprising on March 8, 1979, against Compulsory hijab in Iran, Join the Women’s Campaign rally and protest in three countries Germany (Hamburg), Netherland (Den hag) and Belgium (Brussels) on 6th, 7th and 8th March 2019.
Iranian Women with 40 years of struggle and resistance against forced veil have shown in a real way that they are determined to stand at the forefront of the struggle against anti-woman Islamic Republic regime of Iran.
On the headstock[U1] of objective conditions and emotional [U2] and the recent uprising of the workers, toilers and other deprived classes against poverty, high prices, corruption, injustice, prostitution, grave or street sleeping, prostitution, drug addiction, unemployment, no future, gender oppression, national oppression and class oppression …, women posed a major challenge to one of the main political-ideological pillars of the Islamic Republic by removing their forced headscarves. Women have consciously challenged one of the structural principles of the Islamic Republic nervous system, and have turned the forty years long resistance against compulsory hijab into a public protest.
The Islamic Republic of Iran carried out its first attack on women by forcing hijab on them three weeks after coming to power, in order to control and intimidate the society. The Islamic fundamentalist’s rampage on women was not accidental. Compulsory hijab is the ideological flag and a tool of state control over women’s body, will and fate; and it was after imposing hijab that all other unequal laws and Islamic punishments against women were approved. But women were the first force who heard the sound of Islamic fundamentalist coming to power. Tens of thousands of revolutionary, militant and freedom seeking women came into the streets on March 8, 1979, the International Women’s Day, protesting for several days in opposition to the compulsory Hijab order, and made a persistence struggle in the history of women’s struggles against compulsory hijab, against the onslaught of the state on Society and women’s bodies and freedom, and practically against the emergence of a new religious tyranny. By doing so, they laid the foundations of a new women’s movement. Since then, women; individually or collectively, consciously or spontaneously, with ebbs and flows, have been resisting the regime’s war on women. Women have resisted and struggled not only against compulsory hijab, but also in other aspects of women’s oppression such as right to divorce and custody, right to education and work, right to choose in marriage, right to choose a same-sex partner and … .
In the current sensitive situation, by strengthening the rank and file of the Campaign to fight state, social and domestic violence against women in Iran by organizing a three day rally and participating in it could help to widen the voices of radical women, in conjunction with other social movements in Iran, in order to help the revolutionary overthrowing of the Islamic fundamentalism regime. We are appealing to all political, social activists, Medias, parties and organizations for women’s rights to sign our petition and defend our campaign in the upcoming three day rally and protest.
Gozareshgaran
14/02/2019
E-mail address for sending your support, and solidarity messages:
Site’s address of campaign for/to view comments and announcements:
The names of the supporters:
Akhgar Farzaneh – Activist of Women’s Movement
Ameneh Kakeh Baveh – Women’s Rights and the Left Party Representative in the Swedish Parliament
Ayda Paydar – Artist and Activist of the Women’s Organization March 8th
Akbar Deylami – factory worker
Ayandeh Azad – Women’s rights activist
Ardeshir Nasrolah Beygi – Labor activist and left and communist
Ayda Sajed – Activist of Women’s Movement
Amador Navidi – Political and media activists
Amin Bayat – Political activists
Arash Kamangar – Political and media activists
Ardavan zibrem – Political activist and former political prisoner
Anvar Mirsatari – human rights activist
Amin Moradi – Political activists
Azadeh Drah – Political activists
Ahmad Pouri - Refugee Organization Prime
Ardalan Moghadam Ghadimi
Ali Pichgah - Labor activist
Ali Mobaraki - Labor activist
Ali Azad - Political activists
Ali Damavandi - Political and media activists
Ali Shariati - women rights activist
Bagher Ebrahimzadeh - Political activist and former political prisoner
Bahram Rahmani - Writer and political analyst
Behrouz Farahani - Labor activist
Behnam Changai -Political activist
Bahman Yousefi - political activist
Bahram Soltani - human rights activist
Behrouz Sooren - Political activist and former political prisoner
Darya Salimi - Social advisor
Davoud Ahmadloo - political activist
Ehsan Sabet - Active labor union
Esmail Moloudi - Political activist and former political prisoner
Ebrahim Pouyan - Political activist
Fariba Amirkhizi - Activist of Women's Movement
Fatemeh Haghpanah - Activist of Women's Movement
Farimah Roshan - Activist of Women's Movement
Farideh Bazyafti - Activist of Women's Movement
Fatemeh Rezai - human rights activist
Farideh Rezai - Activist of Women's Movement
Farida Faraz - Activist of the Women's Organization March 8 Iran – Afghanistan and Campaign activist
Forough Sadeghpour – Teacher
Farhad Zand - Activists of the Campaign for a World Without Borders (Afghanistan-Iran)
Gita Rezai Zenilani - Activist of Women's Movement
Gholam Asgari Bakhtiari - Labor activist
Hajar Jahedi Fard - Political refugee
Hasan Hesam – Poet and Political analyst
Hasan Najeb Hashem - human rights activist
H. Riahi - Political activist and former political prisoner
Hossein Naghpour - Political and media activists
Hossein Moghadam - Defender of Radical Worker Movement
Habib Moghanian - Political refugee
Hamid Mohases - Political activist
Jaleh Sahand - Political activist
Jafar Hosseinzadeh - political activist
Kimia Moradi - Activist of Women's Movement
Kaveh Dadgari - Political activist and former political prisoner
Kambiz Gilani – Poet
K. Alvand - political activist
Kamran Amiri – Activist, Fight for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Khosour Ahmadi - Activist, Fight for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Leyla Parnian - Activist of Women's Movement
Maryam Naji - Activist of Women's Movement
Maliheh Tireh gol – Writer
Mehrnoush Moazemi - Activist of Women's Movement
Mohamad Mohebi - former political prisoner
Mona Khojasteh - Activist of Women's Movement
Mahsa Rojan - Activist of Women's Movement
Masoud Forouzesh Rad - Political activist and former political prisoner
Mohsen Rezvani - Political activist
Mehrdad Ahangar - Political activist
Mohamad Reza Hadipour - Political refugee and asylum-seeker
Mohamad Reza Gholami - Political refugee
Manouchehr Taghavi Bayat - Political analyst
Majid Falah - Political refugee
Marjan Eftekhari - Political activist
Mohamad Nabavi - Political activist
Mostafa Rahmani - Activist, Fight for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Mehdi Parastoui - Activist, Fight for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Najibeh Mahmoud - Reporter and women's rights activis
Nasrin Ahmadi - Active Union of Nurses
Neda Roshan - Activist of Women's Movement
Natasha F. - Activist of Women's Movement
Nader Sani - Political analyst
Narges Jalali – Refugees
Neda Noavar - human rights activist
Naser Johari - Political analyst
Nahid Chavoshi - Activist of Women's Movement
Omid Sepanta - Activist, Fight for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Parvin Ashrafi - Activists of the left movement and women
Parvin Riahi - Activist of Women's Movement
Pari Rastegar - Activist of Women's Movement
Parviz Mirmokri – Poet
Pirouz Zoorchang - Political activist and former political prisoner
Parvin Malek - Activist of Women's Movemen
Rasoul Shokati - Political activist and former political prisoner
Rakhshandeh Bolouri - Political activist
Reza Bishetab – Poet
Ronak Shovani - Author and women rights activist
Soraya Fatahi - Activist of Women's Movemen
Sarvi Derakhshan - Activist of Women's Movemen
Siavosh Abghari - University professor and political activist
Sonia Shokri - Activate the campaign
Susan Shahbazi - Activate the campaign
Samira Bastani - Activist of Women's Movemen
Siamak Jahanbakhsh - Political activist
Sahar Naji - Activist of Women's Movemen
Siavosh Karsaz - human rights activist
Said Behbahani - Political and media activists
Seyed Jamal Hosseini - Political refugee
Sufi - F. - women rights activist
Sirous Bina - Professor of Economics and Political-Social Researcher
Siamak Moayedzadeh - Labor activist
Said Mohamadi - Political activist
Sepideh Hamraz - Political activist
Shohreh Tehrani - Activist of Women's Movemen
Shahdokht Derakhshan - Activate the campaign
Shiva Mahboubi - Speaker for the Committee on the Liberation of Political Prisoners
Shahla Saidi - Active in the field of women and children
Sanam Tousi - women rights activist
Edigheh Mohamadi - women rights activist
Sedigh Jahani - Labor activist
Samad Shams - Political activist
Tofigh Mohamadi - Social activist and refugee and racist lawyer – Gutenberg
Taghi Rouzbeh - Political analyst
Venous Derakhshan - Activist of Women's Movemen
Zaman Masoudi - Activist of Women's Movemen
Zahra Shams - Former university professor, researcher
Signed by organizations:
Women’s Organization, March 8 (Iran), Afghanistan
Fighting crowd for the release of women in Iran
The Age of Anarchism
Chega’s Labor Movement
The center of solidarity with the labor movement in Iran, Frankfurt
Iranian Refugee Association – Gutenberg
Committee for the Protection of Women
Anarchist Union of Afghanistan and Iran
Ismail Khoy Foundation
Mother sponsors of Laleh Park of Iran – Dortmund
International Alliance for the Protection of Workers in Iran
Federation of europers
Committee for the Defense of Iranian Political Prisoners in Denmark
Copenhagen Scout Center
Signed by sites and weblogs:
Governmental, social and domestic violence campaign against women
Women’s organization March 8th
Fighting for World without Borders (Afghanistan-Iran)
Radio Payam Canada
Mihan TV
Lajvar
http://www.lajvar.se/1397/11/26
Ettelaat net
Etehad Kargari
etehadbinalmelali
http://etehadbinalmelali.com/ak
Asr Anarshism
Reza Bishetab
http://rezabishetab.blogfa.com
Esmail Moloudi
Eshterak WordPress
Bazafarini Vagheiat ha
https://bazaferinieazad.blogspot.com
Alborz ma
https://aleborzma.wordpress.com
Akhgar
https://amadornavidi.wordpress.com
Gozareshgaran