در ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، کمتر از یکماه پس انقلاب مردم در ایران، دهها هزار زن مبارز و آزادیخواه به خیابانها آمدند و بر علیه فرمان ارتجاعی خمینی مبنی بر پوشیدن حجاب اسلامی در ادارات و بیمارستان‌ها و مدارس و…. بپا خاستند.
این روز مصادف بود با ۸ مارس روز جهانی زن و یکروز بعد از فرمان خمینی.
خیزش خود جوش و انقلابی زنان درست چند روز بعد از به قدرت رسیدن حکومت آخوندی در ایران شکل گرفت که به سرآغاز دوره ای نوین در جنبش آزادیخواهی زنان تبدیل شد. جنبشی که از انقلاب مشروطه آغاز و تا به امروز با فراز ونشیب ادامه یافته است.
ویژگی خیزش زنان ایران در اسفند ۵۷ ،خود جوش بودن آن بود که همه اقشار و گروهها، اعم از کارمند، معلم، پرستار، وکیل، قاضی، دانش آموز، روشنفکر ودانشجو،کارگر، خانه دار و خلاصه همه آحاد جامعه که خطر به انقیاد کشیدن خود بوسیله حکومت نو پای اسلامی با گوشت و پوست خود احساس کرده بودند را در بر میگرفت.
این تظاهراتها ۵ روز متوالی ادامه پیدا کرد و زنان در سایر شهرهای کشور از این حرکت انقلابی که از خیابان‌های تهران با شعار” ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم “آغاز شد، پشتیبانی کردند و توانستند دو سال از قانونی شدن این فرمان ارتجاعی جلوگیری کنند.
این روزها سرآغاز مبارزه ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان ایران علیه حجاب اجباری رقم زده شد و نطفه های جنبش نوین زنان پایه ریزی گردید.
زنان به این شکل با چهل سال مبارزه و مقاومت در برابر نه تنها حجاب اجباری که ضایع کردن پایه ای ترین حق انسانی آنان است و ابزار کنترل بر بدن و علیه اراده آنهاست،بلکه علیه کلیه قوانین نابرابر و مجازاتهای اسلامی و بی حقوقی در خانواده و جامعه و…..بپا خاستند و در شکلهای گوناگون و با حرکت‌های ابتکاری نشان داده اند که مصمم اند در صف مقدم مبارزه علیه رژیم زن ستیز اسلامی ایران بایستند.
حضور جسورانه و پر رنگ زنان ایران در صفوف مقدم مبارزاتی سایر جنبشها و همگام با کارگران، پرستاران، معلمان، بازنشستگان، ستم دیدگان ملی و سایر اقشار و طبقات محروم جامعه و نقش موثر آنها بر هیچ کس پوشیده نیست وحذف فیزیکی ،ارعاب، زندان و شکنجه وتجاوز و اعدام،نتوانسته از نقش رادیکال زنان در سرنگونی حکومت جهل و خرافه جمهوری اسلامی جلوگیری کند و زنان می‌روند تا به یکی از نیروهای موثر در رستاخیز پیش راه تبدیل شوند.
این حضور فعال و مبارزاتی زنان، نشان از پتانسیل عظیم آنها در پایان دادن به عمر نکبت بار رژیم قرون وسطایی اسلامی است و انقلاب آینده را به “انقلاب زنانه” تبدیل خواهند کرد.
اگر تاکنون صدها زن انقلابی و تحول خواه در زندانهای مخوف سراسر ایران در طول چهل سال گذشته در زیر شکنجه و اعدام و سنگسار جان باخته اند، اگر نسرین ستوده ها و نرگس محمدی ها و سپیده قلیایی ها و صداها زن دیگر به جرم دفاع از زنان زندانی و محکوم به اعدام و دفاع از حقوق بشر ودفاع از حق پایمال شده کارگران هفت تپه و فولاد اهوازو غیره در زیر شکنجه و بی حرمتی هستند، اگر روزانه زنان عصیانگر در خیابانها به جرم بی حجابی و” بد حجابی” دستگیر می‌شوند و در کمیته ها مورد اذیت و آزار و بی حرمتی ارازل قرار می گیرند،
اگر دختران خیابان انقلاب به جرم بر سر چوب کردن روسری شان محکوم به سالیان زندان می شوند و ……، اما مبارزات آنان روز به روز با شدت و ابتکار ابداع شیوه های خلاقانه ادامه دارد و تا سرنگونی رژیم خون آشام جمهوری اسلامی ادامه خواهد داشت.
پیروز باد مبارزات حق خواهانه زنان
گرامی باد ۸ مارس روزجهانی زن
شهلا حیدری ۳ مارس ۲۰۱۹