ایشان تارور، واشنگتن پست : اتهام‌زنی های اخیر ترامپ علیه ایران درباره دست داشتن در حادثه حمله به دو نفتکش در دریای عمان کسی را قانع نکرده است. «بر خلاف تصور و قیل‌وقال دولت ترامپ، واکنش بین‌المللی به این تحولات ( به جز تعداد کمی از کشورها شامل انگلیس و عربستان سعودی) تقریبا سکوت بود.»
حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران در سفر به چند نشست مهم و بزرگ آسیایی مورد استقبال و حمایت گرم سران کشورهای بزرگ مانند ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه و شی جینگ‌پین رئیس‌جمهور چین قرار گرفت. «از متحدان مهم واشنگتن فقط محمد بن سلمان ولی‌عهد سعودی صریحا اظهارات ترامپ و پامپئو را تکرار کرده و از جامعه بین‌المللی خواست علیه ایران اقدام قاطع انجام دهد. اما حتی بن‌سلمان نیز (که به رفتارهای بی‌محابا شهره است) تاکید کرد که مملکت (ریاض) خواستار وقوع هیچ جنگی در منطقه نیست».
متحدان آمریکا به اصرارهای دولت ترامپ بر فریب‌کاری ایرانی‌ها با عینک «احتیاط و حتی بدبینی» می‌نگرند. «مالک ژاپنی یکی از نفتکش‌های مورد حمله با استناد به گزارش خدمه خود می‌گوید که این شناور توسط اشیاء پرنده هدف قرار داده شد نه مین دریایی که دولت ترامپ مدعی آن است. یک منبع نزدیک به نخست‌وزیری ژاپن نیز … به خبرگزاری کیودو گفت چیزی که آمریکایی‌ها به عنوان مدرک ارائه می‌کنند نمی‌تواند اثبات قطعی اتهام علیه ایران باشد».
الگوی رفتاری دولت ترامپ در دو سال اخیر، دلایل کافی برای تشکیک در سیاست‌های کاخ سفید را ارائه می‌دهد.«کاخ سفید پیشتر علنا ارزیابی‌های جامعه اطلاعاتی آمریکا درباره دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ یا جنایت سعودی‌ها در قتل جمال خاشقچیِ خبرنگار را رد کرده یا به آن بی‌اعتنایی کردند.»
ترامپ از زمان روی کار آمدن در آمریکا بیش از «۱۱ هزار دروغِ مستند» گفته است. «بعد از دو سال و نیم حضور در ریاست‌جمهوری، ترامپ به قدری اظهارات دروغ یا فریبکارانه درباره خودش، دشمنانش، سیاست‌هایش، خانواده‌اش، اموالش و تعاملاتش با زیردستان خود بیان کرده که حتی مدیر روابط عمومی پیشین (ترامپ) نیز او را یک دروغگو خطاب کرده و بسیاری از آمریکایی‌ها نیز از مدت‌ها قبل مطمئن شده بودند که او قابل اعتماد نیست.» این بی‌اعتمادی نسبت به ترامپ در جمع متحدان آمریکا نیز دیده می‌شود. «مقامات اروپایی در جلسات خصوصی خود، تنش‌های کنونی را نتیجه مستقیم تحریم‌های بیشتر ایالات متحده بر ایران پس از خروج یکجانبه از توافق هسته‌ای عنوان می‌کنند.»
کارشناسان و تحلیلگران باور چندانی به ادعای دولت ترامپ مبنی بر نتیجه‌بخش بودن کارزار فشار حداکثری علیه ایران و مجبور شدن تهران به تغییر رفتار و امتیازدهی بیشتر ندارند. «ایران معتقد است که آمدن به پای میز مذاکره، به کارزار فشار حداکثری اعتبار داده و حتی فشارهای بیشتر را درپی خواهد داشت. بی‌ثباتی وضعیت کنونی و خطر روزافزون درگیری که هیچکسی خواستار آن نیست، دقیقا چیزی است که اروپایی‌ها از آن هراس داشتند. اکنون، اروپایی‌ها مردد هستند تا در تقابل ساختگی توسط کاخ سفید شریک شوند، (تقابلی) که پیشتر می‌گفتند به‌طور کامل قابل اجتناب است.»