درود به هم‌وطنان عزیزم؛ آخرین کنسرت شهر خاموش دیشب در کرمانشاه برگزار شد. لازم دانستم مطالبی را با پیگیران این صفحه و خصوصاً هم استانی‌هایم بازگو نمایم. متأسفانه ما در این دو شب اجرا مشکلات بسیاری داشتیم که باعث دلخوری همشهری‌هایم، اعضای گروه و بنده بود. مترصد زمان مناسبی بودم که بخشی از آنها را به خدمت‌تان عرض کنم.
بدبختانه مجموعه زیبا و عزیز طاق‌بستان تحت اختیار جماعتی به‌دور از ادب و فرهنگ در بخش حراست اداره می‌شود که منزلت مردم و حرمت اهالی فرهنگ در نظرشان هیچ است. به‌عنوان موسیقیدانی که تقریباً در سراسر دنیا به‌روی صحنه رفته و گاهی در دورافتاده‌ترین نقاط جغرافیایی کنسرت داده، می‌گویم تابه‌حال شاهد این حد از بی‌احترامی و تخفیف نسبت به مخاطبانم و خودم نبوده‌ام.
کنسرت ما در اولین شب با تأخیری بسیار زیاد آغاز گردید که دلیل آن دیر قرار دادن محل اجرا در اختیار تیم اجرایی و معطلی طولانی ما پشت درها بود، ازاین‌رو فرصت کافی برای نصب و چینش صحیح لوازم و حتی صحنه محل اجرا نبود! درحالی‌که طبق برنامه ما از صبح می‌بایست محوطه را برای ورود علاقه‌مندان آماده می‌کردیم. برخوردهای زشت مسئولان حراست در ورودی مجموعه باعث دلخوری بسیاری از علاقه‌مندان شده بود که ما نیز در پشت‌صحنه با آن دست‌به‌گریبان بودیم. پس از کنسرت نیز بیرون کردن مردم با ادبیات ناخوب در هنگام گرفتن عکس و راندن آنها به خیابان توسط حراستیان باعث آزار همشهریانم و بنده گردید.
در هر برنامه کوشش و قصد ما ارائه باکیفیت‌ترین اجراست که بدبختانه این بار با حضور چنین نااهلانی تلاش ما به نتیجه کاملی که مدنظر داشتیم نرسید. از مردم عزیز شهرم که طی این دو شب حضور این ناقابلان را با متانت تحمل کردند تشکر می‌کنم. از خودم نیز عذر خواهم که چرا در تقابل با این بی‌مایگان نشستم. در پایان به این نامسئولانِ به‌دور از عشق و فرهنگ می‌گویم که قدمت هنر و هنردوستی در این خطه بیش از قدمت طاق‌بستان است که نه به‌زور از میان رفتنی‌ست نه به بی‌حرمتی. آنچه باید برود هنر و فرهنگ نیست بلکه شمایید.