بنا به فهرست منتشر شده در سال ۲۰۱۶ از سوی مرکز توانبخشی معتادان به مواد مخدر و الکل که هشت کشور با بیشترین میزان مصرف مواد مخدر را شامل میشود، در بین کشورهای جهان، رتبه اول در مصرف هرویین ، با ۳۲.۱۴ درصد سرانه، به ایران اختصاص دارد.
از ایران به عنوان شاهراه انتقال هرویین به جنوب غربی آسیا و دسترسی به بازارهای اروپا نام میبرند. با آنکه دولت ایران مجازات اعدام را برای مقابله با جرایم مواد مخدر اعمال میکند، میزان اعتیاد به مواد افیونی در ایران بیشتر از دیگر کشورهای جهان است. این نشان میدهد که این مجازات برای توقف این جرایم کارساز نبوده است.
بعد از ایران به ترتیب کشورهای انگلستان (الکل)، فرانسه (مصرف دارو)، اسلواکی (مواد استنشاقی)، روسیه (الکل)، افغانستان (هرویین)، کانادا (ماریجوانا)، آمریکا (قرصهای تجویزشده) از حیث اعتیاد به مواد، قرار دارند.
رئیس کارگروه کاهش تقاضای اعتیاد کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشیص مصلحت نظام، در گفتگویی با ایرنا با اعلام رشد ۵ میلیون نفری جمعیت از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ گفت که تعداد معتادان به همین نسبت جمعیتی افزایش یافته است.
افرادی که حوادث تلخ و شرایط بسیار سخت را در زندگی پشت سر میگذارند، در معرض اختلالات روحی و عاطفی قرار میگیرند و نیاز به حمایت بیشتری دارند.
این گروه از افراد در صورت نبود یا کمبود سرویسهای حمایتی، برای تسکین دردهای روحی ناشی از فقدان آن به مصرف هرویین و دیگر مواد روی میآورند تا تجربههای آسیبزای خود را تحمل کنند.
نتایج پژوهش ماسا و همکارانش درباره مصرف قرص متادون در ایران در سال ۲۰۱۸ نشان میدهد که مصرف متادون در بین زنان میانسال بی خانواده و بیکار بیشتر است.
بنیادیترین عامل رویآوردن به مصرف مواد مخدر، عامل اجتماعی است. عوامل اجتماعی چون بیکاری و مشکلات معیشتی، به ناامیدی و احساس سرخوردگی منجر میشوند و فرد برای رهایی از این احساسات به مصرف مواد مخدر پناه میبرد.
این موضوع در مورد ایرانیان به وفور صادق است. کشوری که در آن از بیکاری جوانانش و ناامیدی زندگی در بین مردم، رنج میبرد.