افزایش تحریم‌ها در تلافی حمله به پالایشگاه‌ آرامکو؛ نشریه «فوربز» و بررسی پنج راهکار نظامی آمریکا

واکنش‌های احتمالی آمریکا به جمهوری اسلامی به تلافی حمله به پالایشگاه‌های عربستان (تاسیسات آرامکو) مقام‌های جمهوری اسلامی را به شدت نگران کرده است.

به گزارش شبکه العالم، جمهوری اسلامی ایران در یک یادداشت رسمی از طریق سفارت سوئیس، حافظ منافع آمریکا در ایران، به دولت ایالات متحده آمریکا درباره «هرگونه اقدام علیه ایران» هشدار داده و هرگونه دخالت در این حملات را رد کرده است.

در این یادداشت، اظهارات مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا و دیگر مقامات آمریکایی در مورد دخالت مستقیم جمهوری اسلامی محکوم شده و آمده است «اگر حمله‌ای [ولو محدود] به ایران صورت بگیرد واکنش جمهوری اسلامی فوری و شدید است و به منشأ تهدید، محدود نخواهد شد و ممکن است دامنه وسیع‌تری از منشأ تهدید را نیز در بر بگیرد.»

متن کامل آنچه رژیم ایران به سفارت سوئیس نوشته در خبرگزاری‌ها منتشر نشده و فقط بخش‌هایی از آن رسانه‌ای شد. تسنیممی‌نویسد، جمهوری اسلامی ایران روز دوشنبه، ۲۵ شهریور، در پیامی به آمریکا اعلام کرد: «اتفاقات آرامکو کار ایران نبوده و این موضوع را تکذیب می‌کنیم.»

این نامه دوشنبه به سفارت سوئیس ارسال اما چهارشنبه، ۲۷ شهریور، رسانه‌ای شده است.

علی شمخانی دبیر شورای‌ عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی که مدتی است در مورد فساد مالی او و خانواده‌اش گزارش‌‌های متعددی مطرح شده گفته جمهوری اسلامی ایران آماده پاسخ قاطع به هرگونه تعرض احتمالی است.

او تهدید کرده در صورت هرگونه تعرض، «[جمهوری اسلامی] به شدید‌ترین وجه که می‌تواند موجب شگفتی متجاوزین باشد به شرارت‌های احتمالی پاسخ قاطع و همه‌جانبه خواهد داد.»

در این میان نشریه فوربز با انتشار گزارشی، پنج راهکار نظامی آمریکا برای پاسخ به اقدامات خرابکارانه ایران را بررسی کرده است.

۱)تقویت پدافند هوایی در اطراف شهرهای سعودی و تأسیسات نفتی که این اقدام با هدف جلوگیری از تکرار حملات رژیم ایران و شبه‌نظامیان مورد حمایت جمهوری اسلامی صورت می‌گیرد و نیاز به استقرار سیستم‌های دفاعی پاتریوت و رادارهای بیشتر در عربستان دارد.

مشکل اساسی این است که سیستم‌های پدافندی ایالات متحده و عربستان سعودی، پاتریوت و هاوک برای مقابله با هواپیماها و تا حدودی موشک‌های بالستیک طراحی شده اما برای دفاع در برابر هواپیماهای بدون سرنشین کارآیی ندارند.

۲)حمله موشکی به تأسیسات نظامی ایران با استفاده از موشک‌های بالستیک دوربُرد. عملیاتی مشابه آنچه ایالات متحده علیه عراق در زمان صدام و علیه القاعده در افغانستان انجام داد. ترامپ نیز خود در سال ۲۰۱۷ دستور حمله موشکی به سوریه را صادر کرد که اقدامی به تلافی استفاده رژیم اسد از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامی‌ها بود.

این حمله به زمامداران ایران این پیام را خواهد داد که ادامه اقدامات خرابکارانه هزینه‌ساز خواهد بود. اما این راه می‌تواند باعث تلفات شود و ایران هم دست به اقدام متقابل بزند. از طرفی هیچی تضمینی نیست که این حمله باعث تغییر رفتار ایران بشود.

۳)حمله وسیع موشکی و هوایی علیه مراکز نظامی و زیرساخت‌های غیرنظامی از جمله مراکز کنترل فرماندهی مانند وزارت دفاع، پادگان‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروگاه‌های برق، پُل‌ها و شبکه‌های ارتباطی. هدف از این عملیات تهدید رهبری نظامی و غیرنظامی است که بر مردم ایران نیز به شدت فشار خواهد آورد.

۴) کارزار هوایی گسترده فراتر از یک حمله مقطعی. عملیاتی که شاید هفته‌ها طول بکشد و هدف آن کاهش قدرت نظامی جمهوری اسلامی و کشاندن رژیم ایران به پای میز مذاکره باشد. سابقه نشان می‌دهد این کارزارها چندان نتیجه‌بخش نیست.

۵)قرنطینه‌ی ایران که گزینه‌ای شامل خشونت و انفعال است و می‌تواند محاصره‌ی بنادر و کنترل رفت و آمد کشتی‌های ایران را در بر بگیرد و مستقیم اقتصاد جمهوری اسلامی را هدف قرار می‌دهد.

فوربز در ادامه می‌نویسد فراتر از اینها گزینه‌های خشن‌تری هم وجود دارد از جمله تصرف جزایر ایران. این گزارش تاکید کرده که برای اجرای هرکدام از این راهکارهای نظامی، آمریکا به همراهی شرکا و متحدان خود نیاز دارد.

به نظر می‌رسد فوربز پنج راهکار نظامی علیه رژیم را آگاهانه به صورت تخیلی و دست‌نیافتنی مطرح کرده تا نتیجه بگیرد که اقدام نظامی برای آمریکا سودمند نیست. ضمن اینکه تاکید شده ترامپ نیز در عمل نشان داده که رغبتی به استفاده از گزینه نظامی ندارد. فوربز به احتمال پاسخ‌های رژیم ایران به این عملیات نیز اشاره کرده است.

با این وجود بسیار خطرناک است که ماجراجویی‌ها و خرابکاری‌های رژیم ایران در منطقه، کار را به جایی رسانده که اکنون گزینه نظامی را بیشتر از هر زمان دیگری تقویت کرده است. ایران که با وجود منابع عظیم انسانی و طبیعی می‌توانست در سایه صلح پایدار کشوری توسعه‌یافته و مترقی باشد اکنون در اوج بحران است؛ رژیم تهران برای ادامه‌ی حیات خود دست و پا می‌زند و مردم برای امرار معاش تلاش می‌کنند بدون اینکه معلوم باشد چه سرنوشتی در انتظار هر کدام از آنهاست.

دونالد ترامپ، چهارشنبه، در توییتی نوشت «من همین الان به وزیر خزانه‌داری دستور دادم تحریم‌ها علیه ایران را به شکل قابل توجهی افزایش دهد.»

پیش از این سناتور گراهام خواستار مداخله نظامی آمریکا در تلافی حمله به تاسیسات آرامکو شده بود اما میت رامنی سناتور جمهوریخواه نسبت به هرگونه اقدام نظامی مستقیم آمریکا در حمایت از عربستان سعودی علیه ایران هشدار داد و گفت ایالات متحده باید بدون دخالت نظامی این حمایت را دنبال کند.

در این میان، حسن روحانی با وجود اینکه مانند دیگر مقامات جمهوری اسلامی، دخالت رژیم ایران را در حمله به مراکز نفتی عربستان تکذیب می‌کند، اما آن را آموزنده می‌داند! وی این حمله را اقدامی برای هشدار و درس دادن به کشورهای غربی توصیف کرده و گفته است: «اینها به یک مرکز صنعتی حمله کردند برای اینکه به شما هشدار دهند و درس یاد بگیرید!»

خرابکاری‌های رژیم ایران حامیان برجام را نیز نگران کرده است. دفتر ریاست جمهوری فرانسه، چهارشنبه ۲۷ شهریور، در بیانیه‌ای با اشاره به گفتگوی تلفنی امانوئل ماکرون  با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان اعلام کرد که کارشناسان فرانسوی به «درخواست عربستان» برای کمک به «روشن کردن منشأ و روش‌ها» در این حملات به عربستان اعزام خواهند شد.

رویترز گزارش داده است، نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا درخواست کرده  جلسه‌ای برای صحبت درباره حمله به تاسیسات نفتی عربستان با تمامی اعضای مجلس نمایندگان برگزار شود.

در آخرین خبرها عربستان رسماً اعلام کرد به ائتلاف دریایی خلیج فارس به رهبری آمریکا می‌پیوندد. همچنین ولیعهد سعودی گفته مدارک قاطعی ارائه خواهد کرد که نشان می‌دهد حکومت ایران عامل حمله به تاسیسات نفتی این کشور بوده است.

برخی منابع می‌گویند آمریکا در حال بررسی مناسب‌ترین واکنش‌ها به خرابکاری‌های رژیم ایران است. واکنش‌هایی فراتر از تحریم‌ها که احتمالاً به صورت سایبری خواهد بود اما این موضوع فعلا در حد حدس و گمان است.

از قرار معلوم جمهوری اسلامی خاطرش جمع شده که آمریکا یا کشورهای حوزه خلیج فارس سراغ گزینه‌ی نظامی نخواهند رفت. از طرفی سابقه نشان داده با وجود تحریم‌های وسیع، مقامات تهران به هر زحمتی باشد هزینه و امکانات اقدامات ایذایی و تروریستی را فراهم می‌کنند. حال باید منتظر ماند و دید واشنگتن چه تصمیمی در این مورد خواهد گرفت و اروپایی‌ها پس از بررسی‌ این حمله چه واکنشی نشان خواهند داد.

بی‌شک تحریم‌های آمریکا در کاهش توان جمهوری اسلامی برای ماجراجویی و خرابکاری تاثیرگذار بوده و چه بسا اگر فشارهای آمریکا نمی‌بود یاغی‌گری‌های رژیم ایران بسی بیش از اینها به ثبات خاورمیانه صدمه می‌زد. اما دیر یا زود ترامپ با این پرسش از سوی افکار عمومی آمریکا و همچنین متحدان منطقه‌ای ایالات متحده مواجه خواهد شد که تحریم‌ها چه زمانی قرار است سبب «تغییر رفتار رژیم» شود؟! و در همین رابطه، چه راه‌هایی وجود دارد که بدون اقدام نظامی می‌توان شرّ رژیم توسعه‌طلب و ماجراجوی اسلامی در ایران را از سر خاورمیانه کم کرد؟
کیهان لندن: