تیراندازی، رقص، آواز زنان، بساط کباب و ارضای حلال غریزه جنسی: تبلیغاتی در قد و قواره جمهوری اسلامی
– الهیار ملکشاهی رئیس کنونی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی و نامزد این دوره انتخابات از حوزه کوهدشت با استفاده از ساز و دهل مردم را به دنبال خود کشانده است.
– محمدعلی وکیلی فعال اصلاحطلب از استان کهگلویه و بویر احمد خودش دست به میکروفون شده و در ستادش آواز خوانده و علیرضا ورناصری نامزد اصولگرا آواز زنان را در ستادش آزاد کرده است!
– حجت الاسلام کریم زمانی قول داده فضایی برای «ارضای حلال غریزه جنسی» ایجاد کند!
– یک روانشناس در گفتگو با کیهان لندن: عوامفریبی میتواند یک وجه عملی- نمایشی داشته باشد و آن زمانی است که یک شخصیت سیاسی برای جذب مخاطبان و هواداران، دست به نوعی درآمیختگی از طریق انجام برخی نمایشهای اجتماعی میزند.

مسلم صالحی نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی از اقلید، رئیس سابق دانشگاه آزاد اقلید
و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد مرودشت؛ سوار بر دوش دیگری!
روشنک آسترکی ,کیهان چاپ لندن:
انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حالی با بیتفاوتی عمومی در جامعه روبروست که نامزهای این دوره انتخابات نسبت به دورههای پیشین رفتارهای عجیب و غریب و عوامفریبانهتری از خود نشان میدهند.
مسلم صالحی نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی از اقلید، رئیس سابق دانشگاه آزاد اقلید
و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد مرودشت؛ سوار بر دوش دیگری!
انتشار تصاویر و ویدئوهایی از شهرهای مختلف نشان میدهد نامزدهای این دوره از انتخابات بیش از هر زمان دیگری ابتذال نظام جمهوری اسلامی را به نمایش گذاشته و نمایشهای انتخاباتی را فراتر از «سیاهبازی» و «روحوضی» به اجرا در آوردهاند.
برای نمونه هوشنگ احمدی سرصحرا نامزد انتخابات از حوزه ایذه و باغملک در مقابل ستاد انتخاباتی خود در شهر ایذه بساط منقل و کباب به پا کرده است:
سوء استفاده از فقر و گرسنگی مردم برای تبلیغات انتخاباتی البته در مواردی نه تنها رقتانگیز است بلکه به تفرقهافکنی میان مردم حوزه انتخابیه نیز منتهی میشود.
یکی از نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی تعدادی پتو میان مردم در استان کهگلویه و بویر احمد توزیع کرد که به دلیل فقر گسترده در این منطقه، میان مردم بر سر پتوها دعوا شده است:
همچنین برخی نمایندگان با استفاده از تفنگ و تیراندازی به تبلیغات پرداختند. در روزهای گذشته ویدئوهایی از کارناوالهای نامزدهای انتخاباتی در برخی شهرها و روستاها منتشر شد که همراهان نامزدها به تیراندازی هوایی میپرداختند. بازتاب این روش عجیب تبلیغاتی موجب شد خبرهایی درباره بازداشت افراد تیرانداز منتشر شود. برای نمونه اعلام شده است که چهار نفر در پی تیراندازی برای حمایت از نامزد مورد نظرشان در شادگان استان خوزستان بازداشت شدند.
عوامفریبی و تفرقهاندازی نامزدهای مجلس شورای اسلامی
یکی از نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی تعدادی پتو میان مردم در استان کهگلویه و بویر احمد توزیع کرده و به دلیل فقر گسترده در این منطقه، میان مردم بر سر پتوها دعوا شده است pic.twitter.com/rRhNVEBcav
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) February 19, 2020
اما یکی دیگر از نمونههای قابل توجه روی آوردن نامزدهای عمدتاً اصولگرا به استفاده از رقص و آواز در تبلیغات انتخاباتی بوده است.
الهیار ملکشاهی رئیس کنونی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی که برای انتخابات دوره یازدهم مجلس نیز نامزد شده و اکنون در حوزه کوهدشت در استان لرستان به تبلیغ مشغول است از موسیقی بومی منطقه بهره گرفته و با استفاده از ساز و دهل مردم را به دنبال خود کشانده است:
همچنین علیرضا ورناصری کاندیدای اصولگرای انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه مسجدسلیمان، لالی، اندیکا و هفتکل و از چهرههای اصولگرا نه تنها در ستاد خود ساز و دهل به راه انداخت بلکه صدای زنان را هم که چهار دهه است از سوی مقامات جمهوری اسلامی ممنوع شده آزاد کرد و از زنان و آواز آنها برای تبلیغات به سوء استفاده پرداخت:
البته اصلاحطلبان هم از این شیوه تبلیغات بهره برده و برای مثال محمدعلی وکیلی فعال اصلاحطلب از استان کهگلویه و بویر احمد، نه تنها ساز و دهل به ستادش آورده بلکه خودش هم با آنها همراهی کرده و آواز خوانده است:
یک روانشناس اجتماعی در تهران در گفتگو با کیهان لندن این شیوه رفتار نامزدهای انتخابات را عوامفریبی ارزیابی کرده و میگوید: «واژهی عوامفریب را مطمئناً به صورت مکرر در رسانهها و مباحث سیاسی شنیدهایم. بطور کلی این واژه برای یک رهبر سیاسی کاریزماتیک یا شخصی که میخواهد چنین باشد به کار میرود که حرفهای پر سر و صدا و اظهارات صریحی مطرح میکند که برای بسیاری متقاعدکننده و محرک است اما سایرین آن را زننده، تهدیدآمیز یا مضحک میدانند. عوامفریبی اما فقط محدود به حرف و سخنرانی و بازی با کلمات نمیشود و یک وجه عملی- نمایشی نیز میتواند داشته باشد و آن زمانی است که یک شخصیت سیاسی برای جذب مخاطبان و هواداران، دست به نوعی درآمیختگی از طریق انجام برخی نمایشهای اجتماعی میزند که به بافت اجتماعی آن مخاطبان یا هواداران نزدیک است و برایشان خوشایند باشد.»
به عقیده این دکتر روانشناس «برخی از شخصیتهای سیاسی (یا سیاسینما) از آگاهی خود نسبت به این موضوع استفاده میکنند؛ به این ترتیب که تعمداً از طریق شیوههایی سعی در نشان دادن نزدیکی و احترامی دروغین دارند تا فاصله و تضاد رسواکنندهی میان رفتارشان با زیردست و بالادست دیده نشود. یعنی با انجام یک بازی حیله و اجرای یک نمایش وقیح سعی در «پاچهخواری عمومی» برای نمایش خلوصی جعلی دارند. برای نمونه، وقتی همهی ترفندهای ممکن را استفاده کرده باشند، یکی از ترفندهای باقیمانده آن است که خود را از جنس مردمان عادی یا عوام نشان دهند و این چنین با سوء استفاده از محرومیتها، هیجانها، آرزوها و سادهدلی مردمی که به طرزی درمانده چشم به تغییراتی گسترده در زندگی و آیندهشان دارند، فضایی مردمی را در پیرامون خود ایجاد کنند و از آن به نفع خود و تبلیغات کمپین خویش بهره ببرند. نظیر آنچه که در رفتار برخی از کاندیداهای امروز ایران برای انتخابات مجلس شورای اسلامی میبینیم.»
او همچنین افزوده است: «آنها همچنین از یک آگاهی دیگر نیز بهره میبرند. آنها میدانند که هر چه مخاطبان یا جمعیت هدف آنها درماندهتر، مستأصلتر و در هم شکستهتر باشند، یعنی هر چه از طبقات آسیبپذیرتر و آسیبدیدهتر جامعه باشند، نیاز بیشتری به شنیدن و دیدن کلمات و رفتارهای امیدبخش دارند و حتی گرایش بیشتری برای باورکردنِ غیرباورپذیرترین سخنان و رفتارها دارند. پس دست به نمایشهایی میزنند که برای بسیاری مضحک و غیرقابلباور و نمادی از دروغ و حیله است اما برای جمعیت هدفی که رویش برنامهریزی کردهاند همچون بارقههایی از امید و چشماندازی از تغییرات نزدیک در زندگیشان است. یعنی این کاندیداها از گرایش مردمانی آسیبدیده و دردمند به باور دروغترینِ دروغها برای دمی احساس امید، سرمایهگذاری سودجویانهای میکنند.»
کسانی که در رأیگیریهای جمهوری اسلامی شرکت کردهاند افرادی مثل این حجتالاسلام را دارای موقعیت و رانت کردهاند که مشکلشان نبود فضای مناسب برای «ارضای حلال غریزه جنسی» است! pic.twitter.com/lUbExj3o6e
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) February 16, 2020
در این میان اما کم نیستند نامزدهایی که از فیلتر شورای نگهبان گذشتهاند و از دید فقها و حقوقدانان ارشد و معتمد نظام جمهوری اسلامی شایسته حضور در مجلس شورای اسلامی هستند اما تبلیغات منتشر شده از آنها در اوج ابتذال و تاسفبرانگیز است و نمیتوان باور کرد نظام جمهوری اسلامی اینگونه خود را مضحکه و تحقیر میکند.
اما موضوع اینجاست که این نامزدهای مجوز یافته که بسیاری از آنها چهرههای با سابقه در پستهای مدیریتی و اجرایی جمهوری اسلامی هستند اگر برای جلب توجه مردم اینگونه لودگی و مسخرگی پیشه نکنند، چه کنند؟ به کدام دستاورد خود به معرفی خویش بپردازند؟!
نامزدهای مقبول شورای نگهبان و وزارت کشور جمهوری اسلامی، در چه حوزهای از امور اقتصادی، سیاسی و اجتماعی میتوانند وعده بدهند که کاری خواهند کرد؟!
وعده و وعیدهای مقامات جمهوری اسلامی از سخنرانی معروف روحالله خمینی در بهشت زهرا تا امروز کدامیک تحقق یافته و کدام مقام و نماینده و وزیر مورد قبول نظام توانسته اقدام مثبتی در خدمتگزاری به مردم انجام دهد؟
از سوی دیگر کارکرد مجلس شورای اسلامی در عمل میدانی برای توزیع رانت و ثروت با امضا و رد و تایید طرحهای نمایندگان و لوایح دولت تبدیل شده است. اتفاقا نامزدهای این انتخابات میدانند حضورشان در این میدان در اصل به بهای تحقیر پارلمان ملی و حذف افراد شایسته و مخالف وضع موجود میسر شده است و در نتیجه زدن بر طبل بیعاری برای آنها عالمی دارد. آنها تنها به فکر ورود به هر شیوه و به هر شکل به مجلسی هستند که خروجیاش تصویب قوانین ناکارآمدتر و سنگین کردن ترازوی رانت و فساد و به باد دادن منابع ملی و حقوق ملت است.