خلاصه سه سناریوی دانشگاه شریف در باره روند گسترش کرونا در ایران

By | ۱۳۹۸-۱۲-۲۶
دکتر علینقی مشایخی استاد نامدار دانشگاه صنعتی شریف به اتفاق همکارانشان با هدف شبیه‌سازی پدیده دینامیک گسترش کرونا اقدام به مدل‌سازی با روش پویایی‌شناسی سیستم‌ها کرده‌اند. خلاصه مدل ایشان در سه سناریوی زیر قابل ارائه است:

۱. فرض خوشبینانه: اجرای کامل قرنطینه، همکاری مردم با دولت و فراهم بودن امکانات مراقبتی لازم. اوایل فروردین کرونا به اوج می رسد و شمار مبتلایان ۱۲۰ هزار نفر و شمار درگذشتگان ۱۲ هزار نفر خواهد بود.

۲.  فرض بینابین: کاهش ارتباطات مردم به ۵۰ درصد (قرنطینه ناقص). أواسط فروردین کرونا به اوج می رسد. با ۳۰۰ هزار نفر مبتلا و مرگ و میر در حدود ۱۱۰ هزار نفر.

۳. فرض بدبینانه: قرنطینه رعایت نشود و امکانات مراقبتی گسترش نیابد. کرونا در اوایل خرداد به اوج می رسد. با ۴ میلیون مبتلا و حدود سه و نیم میلیون نفر کشته.

تاکید می‌شود که مدلها فقط مدل هستند و لزوما رخ نمی‌دهند. در عین حال ما برای پیش بینی آینده چاره‌ای جز رجوع به مدلها نداریم.

***

توضیحات بیشتر درباره مدل دینامیک کرونا

در طول بیش از بیست روز گذشته  تعدادی از پژوهشگران علوم اجتماعی و اقتصادی به بررسی آثار این ویروس پرداخته‌اند. در این اثنا دکتر مشایخی چهره‌ ماندگار مدیریت و استاد برجسته دانشگاه شریف با استفاده از متدولوژی پویایی‌شناسی سیستم‌ها، که توان بسیار خوبی در شبیه‌سازی پدیده‌های اپیدمیکی مثل کرونا دارد اقدام به شبیه‌سازی این پدیده کرده و نسخه مقدماتی آن را منتشر کرده است. بدون ذکر جزئیات فنی و تحلیلی که ممکن است مقداری حوصله سربر باشد عمده نتایج به دست امده را با هم بررسی کنیم. در این مطالعه محققان پس از مدلسازی ۳ حالت را در نظر گرفته‌اند:

حالت اول: حالت ایده‌آل
در این حالت فرض شده که یا مردم بسیار فهیم‌اند و یا حاکمیت با قوه قهریه وارد می‌شود و در نتیجه حجم ارتباطات مردم ۸۰ درصد کاهش می‌یابد. علاوه بر این در همین ارتباطات محدود با رعایت شدید اصول بهداشتی نرخ سرایت ۶۵% کاهش یابد.
در این حالت مدل نشان می‌دهد که تعداد بیماران در روز چهل‌ام شیوع (تقریبا اوایل فروردین) به حداکثر خود یعنی ۱۲۰ هزار نفر می‌رسد(نقطه اوج نمودار). در این حالت تقریبا ۱۲ هزار نفر تا پایان بحران جان خود را از دست خواهند داد.

حالت دوم: عدم توجه به کاهش ارتباطات
در این حالت فرض شده است که رعایت بهداشت به اندازه حالت قبل باشد اما فقط پنجاه درصد ارتباطات کاهش یابد (تقریبا مشابه وضعیت فعلی). در این حالت مدل نشان می‌دهد در روز ۵۰ام شیوع تعداد بیماران به نقطه اوج خود یعنی ۳۰۰ هزار نفر می‌رسد. در این سناریو ۱۱۰ هزار نفر تا پایان بحران جان خود را از دست خواهند داد.

حالت سوم: بدترین حالت
در این حالت فرض شده که ارتباطات همان پنجاه درصد کاهش یابد. اما وضعیت بهداشتی بدتر شود و نرخ سرایت بیماری در اثر رعایت بهداشت فقط ۴۰ درصد کمتر شود و نه ۶۵ درصد.
در این سناریو در روز ۱۲۰ام شیوع (تقریبا اواخر خرداد سال بعد) تعداد بیماران به نقطه اوج خود یعنی ۴ میلیون نفر و تعداد مرگ و میر تا پایان بحران به ۳/۵ میلیون نفر خواهد رسید.

این تحلیل مقدماتی است و ممکن است فروض آن با استفاده از نتایج تحقیقات مختلف در زمینه ویروس‌شناسی دچار تغییر شود، اما همین تحلیل مقدماتی تا حد خوبی ناامیدکننده است.

منبع: کانال تلگرام ناصر کرمی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *