سازمان ملل متحد در گزارش تازه‌ای هشدار می‌دهد که مهار اپیدمی کووید ١٩ نباید جوامع بشری را از عوارض روحی این بیماری غافل کند. این گزارش می‌گوید که استرس و ترس و اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا می‌تواند آسیب‌های سنگین و دراز مدت در پی داشته باشد. ایران و آمریکا از جمله کشورهایی هستند که میزان استرس بسیار بالایی در آنها مشاهده شده است.
روز پنجشنبه ١۴ مه/ ٢۵ اردیبهشت، سازمان ملل متحد با انتشار گزارشی دربارۀ عواقب روحی اپیدمی کووید ١٩ اعلام کرد که “ترس از بیماری، تنهایی، اندوه ازدست‌رفتگان و نگرانی از بیکاری” می‌تواند تهدید بزرگی برای بهداشت عمومی باشد. آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل در پیام خود به مناسبت انتشار این گزارش گفت که تکاپو برای مقابله با ویروس کرونا، عوارض روانی اپیدمی را نادیده گذاشته است. به گفتۀ او حتی زمانی که اپیدمی پایان یابد، “عزاداری، اضطراب و افسردگی روحی به جوامع آسیب خواهد زد”.
گزارش سازمان ملل بر وحشت و نگرانی ناشی از احتمال ابتلا به بیماری کووید ١٩ تأکید می‌کند و سپس می‌افزاید که نگرانی ازدست دادن شغل و موقعیت اجتماعی و همچنین اضطراب ناشی از دوری از عزیزان، آسیب‌های روانی در پی دارد که گاه پایدار و غیرقابل بهبود می‌شود.
یکی از متخصصان سازمان بهداشت جهانی می‌گوید: “می‌دانیم که در وضعیت کنونی، ترس و تردید به اضافۀ نابه‌هنجاری‌های اقتصادی، باعث تألمات روحی می‌شود”. در گزارش سازمان ملل آمده است که به طور کلی زنان و کودکانی که اجباراً در خانه مانده‌اند، آسب‌پذیرترند. همچنین حرفه‌های حساس مثل درمانگران، در معرض تنش (استرس) و اضطراب بسیار شدید قرار دارند.
خانم دکتر دِوورا کِستِل مدیر بخش بهداشت روانی در سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که مطالعات در برخی مناطق اتیوپی نشان می‌دهد که ٣٣درصد از مردم عوارض افسردگی روحی دارند. همچنین در دوران اپیدمی، شیوع استرس (تنش روحی) در ایران ۶٠درصد و در ایالات متحد آمریکا ۴۵درصد ارزیابی شده است.
سازمان ملل متحد با انتشار گزارش یادشده، از همۀ دولت‌ها می‌خواهد که بودجۀ بیشتری را به بهداشت روانی اختصاص دهند. در این گزارش آمده است که تا قبل از بروز اپیدمی کووید ١٩، دولت‌ها به طور میانگین ٢درصد از بودجۀ بهداشت و درمان را به بهداشت روانی اختصاص می‌داده‌اند، اما با توجه به آسیب‌های درازمدت اپیدمی، افزایش این بودجه در همۀ کشورها ضروری است.
ار.اف.ای: