اعتصاب غذای زندانیان بند ۸ اوین؛ تهدید اعتصاب‌کنندگان، حمایت نسرین ستوده و سهیلا حجاب

By | ۱۳۹۹-۰۵-۲۶

پنج روز از اعتصاب غذای «نسرین ستوده» و پنج زندانی سیاسی و عقیدتی در بند هشت اوین می‌گذرد. در پنجمین روز اعتصاب غذای آن‌ها، «سهیلا حجاب» وکیل زندانی در زندان قرچک هم خبر داد که در حمایت از «نسرین ستوده» به جمع اعتصاب‌کنندگان می‌پیوندند. این در حالی است که ده روزی می‌شود وضعیت بحرانی بر زندانیان سیاسی و عقیدتی اندرزگاه هشت حاکم است؛ از اعتراض و ضرب و شتم تا اعتصاب غذا و تهدیدهای مکرر زندان‌بانان. از سوی دیگر، «نسرین ستوده» که در جریان اعتصاب غذای زندانیان در حمایت از خود قرار گرفته است، از این حرکت حمایت کرده و گفته است در صورت برخورد با زندانیان، دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد.

به گزارش ایران وایر، در حال حاضر هفت زندانی سیاسی و عقیدتی از جمله «نسرین ستوده» و «سهیلا حجاب» که هر دو وکیل هستند، در اعتصاب غذا هستند و خواسته آن‌ها «آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی» عنوان شده است. همچنین تعدادی دیگر از زندانیان نیز اعلام آمادگی کرده‌اند که می‌خواهند به جمع اعتصاب‌کنندگان بپیوندند.

****

«نسرین ستوده»، وکیل زندانی در اوین از ۲۱مرداد۱۳۹۹ با خواسته «آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی» در اعتصاب غذای تر به سر می‌برد. از همان روز و انتشار این خبر، پنج تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی «اندرزگاه هشت اوین» نیز در حمایت از حرکت نسرین ستوده اعتصاب غذای تر خود را آغاز کرده‌اند. ۲۴مرداد۱۳۹۹، «بهنام محجوبی»، «هادی مهرانی»، «آبتین جعفریان»، «محمدعلی نقی» و «یاسین جمالی» با انتشار بیانیه‌ای دلیل اعتصاب غذای خود را حمایت از اعتصاب غذای «نسرین ستوده» خواندند و اعلام کردند بارها از سوی نیروهای زندان مورد تهدید قرار گرفته‌اند.

نسرین ستوده هنگام شروع اعتصاب غذا، بیانیه‌ای منتشر کرده و دلایل خود را توضیح داده بود. در بخشی از این بیانیه آمده است: «بسیاری از زندانیان هم‌اکنون مشمول آزادی مشروط‌‌اند و بسیاری از آنان با اعمال قانون جدید آزاد می‌شوند، اما با زندانیان به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچ‌یک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنه‌ قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راه‌های قانونی تنفسی بی‌پاسخ مانده است.» او همچنین ادامه حبس زندانیان را در شرایط شیوع ویروس کرونا و طی این «شرایط ظالمانه» غیرممکن خوانده است.

حالا، ۲۵مرداد۱۳۹۹، نسرین ستوده در تماس تلفنی کوتاهی که با همسر خود، «رضا خندان» داشته، اعلام کرده است که از اعتصاب غذای این زندانیان حمایت می‌کند. از آن‌جایی‌ که زندانیان اعتصاب‌کننده در بند هشت زندان اوین از سوی زندان‌بانان تهدید به جابه‌جایی شده‌اند، نسرین ستوده اعلام کرده است که اگر این جابه‌جایی اتفاق بیفتد دست به «اعتصاب غذای خشک» خواهد زد.

از سوی دیگر، در همین روز ۲۵مرداد۱۳۹۹، «سهیلا حجاب» دیگر وکیل زندانی که در زندان قرچک به سر می‌برد هم با اطلاع از اعتصاب غذای نسرین ستوده، اعلام کرد که از همین امروز در حمایت از همکار خود و همراه با مطالبه «آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی»، اعتصاب غذای خود را آغاز خواهد کرد. این در حالی است که سهیلا حجاب به تازگی اعتصاب غذای خود را شکسته بود. او ۳مرداد۱۳۹۹ و پس از ۳۹ روز اعتصاب غذا، پس از موافقت با بخشی از خواسته‌هایش، به اعتصاب غذای خود پایان داده بود. با وجودی‌ که به نظر می‌رسد این وکیل زندانی وضعیت مناسب جسمی ندارد، اما اعلام کرده است که به این جریان اعتصاب غذا در حمایت از نسرین ستوده می‌پیوندد. سهیلا حجاب حق تماس تلفنی ندارد و به گفته رضا خندان چنان شرایط امنیتی برای او ایجاد کرده‌اند که وقتی می‌خواهند به بهداری منتقلش کنند، تمام سالن بهداری را تخلیه می‌کنند: «روز چهارشنبه نیز که قرار ملاقات خانواده با این وکیل زندانی بود، ماموران زندان با توهین به خانواده سهیلا حجاب اجازه ندادند که این ملاقات صورت بگیرد.»

در عین‌ حال، خبرها از اندرزگاه هشت اوین حاکی از آن است که تعدادی دیگر از زندانیان سیاسی و عقیدتی نیز اعلام آمادگی کرده‌اند که به این جریان حمایتی از نسرین ستوده و «آزادی زندانیان سیاسی و امنیتی» خواهند پیوست.

یکی از شگردهای زندان‌بانان در مقابله با حرکت‌های جمعی زندانیان، تبعید آن‌ها به دیگر زندان‌ها، قطع تلفن‌های‌شان و جابه‌جایی ایشان در بندهای مختلف است که همزمان با ارایه اخبار دروغ به آن‌ها مثل شکستن اعتصاب غذای همراهان‌شان، سعی در پایان بخشیدن به حرکت جمعی آن‌ها دارند.

از همین رو، زندانیان بند هشت که در اعتصاب غذا به سر می‌برند اعلام کرده‌اند: «در صورت جابه‌جایی یا ارایه هر خبری از سوی زندان‌بانان، تا وقتی که ما “نسرین ستوده” را از نزدیک نبینیم یا از طریق منبعی موثق به ما خبری از او نرسد، مصمم به ادامه اعتصاب غذا و حمایت از او هستیم.»

آن‌ها همچنین تاکید کرده‌اند: «اگر جسارتی به “نسرین ستوده” صورت گیرد، آن‌ها هم وارد اعتصاب غذای خشک خواهند شد.»

نسرین ستوده که پیش‌تر هم در اعتصاب غذای طولانی به سر می‌برد، از همان زمان دچار مشکل در دستگاه گوارش شده است و پیوسته حالت تهوع دارد. در آخرین خبری که رضا خندان، همسر او، به «ایران‌وایر» داد، این مشکل در دوره جدید اعتصاب غذا نیز این وکیل زندانی را رنج می‌دهد. او حتی قادر به نوشیدن مایعات بسیار نیست.

ظهر شنبه ۲۵مرداد۱۳۹۹ اتفاقات دیگری هم در زندان اوین رخ داد. ماموران زندان با حضور در سالن ۹ اندرزگاه هشت «حمید منافی» و «بهنام شیخی» از امضاکنندگان بیانیه مربوط به گزارش «۲۰:۳۰» را به سالن هشت که زندانیان سیاسی و عقیدتی در آن نگهداری می‌شوند، منتقل کردند. در حین این انتقال، ماموران می‌خواستند که ۱۰ نفر از زندانیان جرایم مالی را هم به این بند منتقل کنند که با مقاومت منافی و شیخی مواجه شدند و آن‌ها را تهدید کردند که فردا، یعنی روز یکشنبه ۲۶مرداد۱۳۹۹، به همراه گارد زندان، با این زندانیان مقابله خواهند کرد. دلیل مقاومت منافی و شیخی، لزوم رعایت اصل تفکیک جرایم بوده است.

۲۳مرداد۱۳۹۹ پانزده نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی اندرزگاه هشت با انتشار بیانیه‌ای نسبت به گزارش برنامه ۲۰:۳۰ که ۲۲مرداد۱۳۹۹ از «شبکه ۲ صداوسیمای جمهوری اسلامی» پخش شد، روایت‌های منتشرشده را «سراسر دروغ» و «نفرت‌پراکنانه» خواندند. در عین‌ حال، صبح همان روز که گزارش ۲۰:۳۰ پخش شد، «طناز کلاهچیان»، همسر «امیرسالار داوودی» وکیل زندانی در بند هشت اوین، خبر داد که همسرش به ویروس کرونا مبتلا شده است. حمید منافی و بهنام شیخی از امضاکنندگان این بیانیه هستند.

«علیرضا فرشی» یکی دیگر از زندانیان امضاکننده این بیانیه نیز به تازگی در نامه‌ای به معاون قوه قضاییه ضمن تاکید بر این‌که نامه‌اش چندمین درخواست اوست، نوشت: «بارها اعلام داشته‌ام پر است از ساس‌های خون‌خواری که جای‌جای بدنم از زیر چشمان و پلک چشمان، صورت، گلو، گردن، شانه‌ها، شکم، کمر، دست‌ها، پاها و غیره در خارش از زخم حاصل از نیش آن‌ها است و علی‌رغم مراجعات متعددم به مسئولان بهداری، هیچ دارو، پماد، آمپول و غیره طبق حساسیت پوستی برای جلوگیری از خارش آن‌ها و مقابله با آن‌ها تجویز نشده است و هیچ راه‌کاری برای از میان بردن آن‌ها ارائه نشده است که این موجود موذی از کل سالن‌های زندان محو گردد.»

او در پایان این نامه پرسیده است که آیا کسی هست که به داد زندانیان برسد یا قرار است که زندان برای آ‌ن‌ها به «قتل‌گاه» یا «محلی برای ناسالم‌کردن جسم و روان» زندانیان تبدیل شود.

تاکنون هیچ اقدامی در جهت برآورده شدن خواسته‌های اعتصاب‌کنندگان و بهبود شرایط زندانیان سیاسی و عقیدتی رخ نداده است و زبان زندان‌بانان، همان زبان سرکوب و تهدید است. این در حالی است که خبرهای اعتصاب غذا در زندان‌های دیگر پخش شده است و ممکن است دیگر زندانیان هم به جمع اعتصاب‌کنندگان بپیوندند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *