شیوا قاسمی پور نماینده مریوان و سروآباد در مجلس روز ۲مهر۹۹ با اشاره به وضعیت معیشتی مردم گفت: «لطفاً کم دم از مقاومت مردم بزنید. این‌طور جلو برود در چند ماه آینده نان خشک هم مانند گوشت و تخم‌مرغ از سفره مردم بیرون می‌رود».
«متأسفانه بعد از این همه سال باید از خودمان بپرسیم آیا واقعاً برای همان درماندگان و بیچارگان هیچ امید و پناهگاهی باقی مانده است. از کردستان گرفته تا سیستان، از خوزستان تا ایلام، کرمانشاه خراسان و غیره چه بر سرمان آمده، مگر قرار نبود کوخ‌نشینان را بر کاخ نشینان ترجیح بدهیم، گلبانگ عدالت و برابری طنین‌انداز شود، کجای عملکرد بسیاری از مسئولان ما جایی برای تیمار این اقشار درمانده و غوطه‌ور در فقر و گرفتاری و بیماری و بدبختی وجود دارد که متأسفانه هر روز و هر لحظه بر تعداد شان نیز افزوده می‌گردد. کی قرار بود برای سرمایه‌داران و آقازاده‌ها بهشت بسازیم، کی وعده دادیم که پناهگاه اختلاسگران و سودجویانه و دست‌یازان بیت‌المال شویم. توان حتی خریدن تخم‌مرغ را از بیچارگان و مستضعفان بگیریم».
«افتخار دولت آن است که اجناس و مایحتاج مردم به وفور یافت می‌شود اما به چه قیمتی؟ وقتی مردم توان خرید را ندارند، فایده‌ای ندارد. چرا ارز ۴۲۰۰تومانی را برای تأمین مواد غذایی قطع نموده‌اید. اعتراف شما به چه درد مردم می‌خورد، کجا است گشایش، پایش و نظارت شما؟».
«مسئولانی را در برنامه‌های مختلف صدا و سیما بارها دیده‌ایم که از قیمت اجناس بی‌خبرند و آیا می‌توانند درد ملتی را که سال‌هاست کارشان به عضو فروشی رسیده درک کنند؟.
یادمان باشد دزدهای کوچک قربانیان فقر هستند و دزدان بزرگ ریشه فقر. عدالت حقیقی در حذف ریشه‌های فقر است، نه به زنجیر کشیدن قربانیان فقر. دریغ از اندکی تأمل که با این وضعیت اسفبار تورم مگر راهی برای شرافتمندانه زیستن باقی مانده است. آیا حقوقهای قطره‌چکانی، دستمزدهای اندک با انفجار قیمتها همخوانی دارد؟. ارتشاء و فسادهای موجود محصول همین زمینه هست و نابسامانیها است.
روزی نیست که روح و جان ما از شنیدن خبر مرگ کولبران و تصادفات جاده‌یی، خودکشی جوانان و نوجوانان، فرار نخبگان، آمار فراوان طلاق و جرم و جنایت و غیر نلرزد».