احمد رحمانیان پرونده این متهمان را دارای «ابعاد امنیتی» دانسته و بدون نام بردن از کشور خاصی گفته است که سرویس‌های جاسوسی از این افراد «بهره‌برداری سیاسی» می‌کنند.
روز ۲۸ بهمن غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه ایران با اشاره به اینکه سه زندانی به اتهام «ارتباط با ضدانقلاب» و «اقدامات خرابکارانه» به اعدام محکوم شده‌اند، این افراد را «اراذل و اوباش» خواند.
او با بیان اینکه احکام اعدام صادر شده هنوز قطعی نیست از ارائه جزئیات بیشتر در رابطه با هویت و پرونده سه متهم یادشده خودداری کرد.
مقام‌های قضایی و انتظامی ایران در دو سال اخیر رویکرد فعال‌تری برای برخورد با افرادی که «اراذل و اوباش» خوانده می‌شود، در پیش گرفته‌اند و دادسرای عمومی و انقلاب تهران روز دهم آبان ماه امسال از تشکیل «قرارگاه مقابله با اراذل و اوباش» در پایتخت خبر داد.
ایجاد ناامنی، آزار و اذیت شهروندان، هنجارشکنی و سرقت از جمله اتهاماتی است که به این افراد وارد می‌شود.
علاوه بر این، قوه قضائیه در مواردی اقدام به گرداندن این متهمان در سطح شهر کرده‌اند.
با این حال نخستین بار است که ابعاد امنیتی به پرونده این افراد داده می‌شود و متهم به سرویس‌های جاسوسی می‌شوند.
این ادعاها می‌تواند نشان‌دهنده قصد مقام‌های قضایی ایران برای صدور احکام شدیدتر مانند اعدام در برخورد با این افراد باشد.
نهادهای نظامی و امنیتی ایران پیش از این اعتراف کرده بودند که از «اشرار و اراذل» برای برخی اهداف سیاسی و امنیتی خود استفاده کرده‌اند.
حسین همدانی، فرمانده ارشد سپاه که در جنگ سوریه کشته شد، مهرماه سال ۹۴ گفت که پنج هزار نفر از «اشرار و اراذل» در جریان اعتراض‌های سال ۸۸ شناسایی و کنترل شدند و سپس «عضو گردان» شدند.
او با اشاره به اینکه این افراد جذب سه گردان سپاه شدند، از عملکرد آن‌ها ابراز رضایت کرد و گفت: « این سه گردان نشان دادند که اگر بخواهیم مجاهد تربیت کنیم باید چنین افرادی که با تیغ و قمه سر و کار دارند را پای کار بیاوریم».