بیش از ۵۰ روزنامهنگار در بیانیهای اعلام کردند که «انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران» به هیچ عنوان نماینده این صنف نبوده و تا زمانی که اعضای هیأت مدیره آن با مهندسی دولت و مراکزی خارج از صنف، مشخص میشود، نمیتواند صدای این روزنامهنگاران باشد.
در بخشی از بیانیه روزنامهنگاران آمده است: «امضاء کنندگان این بیانیه به همکاران خود بدون مرزبندیهای سیاسی داخلی و خارجی، اعلام میکنند، که این نهاد به اصطلاح صنفی به هیچ وجه منعکسکننده صدای ایشان نیست. ما اعتقاد داریم تا زمانی که نتوانیم تشکلی صنفی و کارگری با استانداردهای روز دنیا داشته باشیم، نباید به حداقلها تن دهیم. خواسته ما ایجاد صنفی مستقل است که دولت، نهادهای خارج از صنف، مدیران مسئول و افراد وابسته به آنها، در روند انتخابات آن دخالت نداشته باشند. اعضای صنف باید بتوانند با ابزارهای متداول روز دنیا، با کارفرمایان مواجه شوند و درصدد ستاندن حقوق خود برآیند؛ نه شیوههای کدخدامنشانهای که خود بستر فساد است.»
این بیانیه در شرایطی منتشر شد که انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران در تلاش برای برگزاری انتخابات خود بوده اما در اولین جلسه آنلاین مجمع عمومی نتوانست به حدنصاب مشارکتکنندگان برسد.