حسن شریعتمداری : “صعود احتمالی ابراهیم رئیسی به مقام ریاست جمهوری و سپس رهبری به این معنا است که او در اصل رهبر سندیکای قاتلان و جنایتکاران و مافیای حاکم بر کشور خواهد شد. مردم نباید بگذارند که ایران به سمت چنین سناریوی خطرناکی پیش برود که محسن رضایی از آن تحت عنوان “فدرالیسم اقتصادی” یاد کرده، یعنی تقسیم ایران بین مافیاهای مختلف.”
چینشی که با ردصلاحیت‌های شورای نگهبان در انتخابات پیش رو شکل گرفته نه فقط نتیجۀ انتخابات را از قبل روشن کرده – اگر لفظ “انتخابات” در اینجا حقیقتاً مناسب باشد –، بلکه گویای میلی از جانب حاکمیت برای ترغیب رقابت یا مشارکت رأی دهندگان در انتخابات آینده نیست. صادق لاریجانی عضو فقهای شورای نگهبان می‌گوید که ردصلاحیت‌ها و تصمیم های این شورا نتیجۀ دخالت‌های فزایندۀ دستگاه‌های امنیتی است. اما، این دستگاه های امنیتی کدامند؟ حذف کسانی چون علی لاریجانی چه تبعات سیاسی در درون ساخت قدرت دارد؟ چرا حلقۀ خودی‌های حاکمیت بی‌وقفه تنگ‌تر و بر شمار غیرخودی‌ها افزوده می‌شود؟ انفعال مخالفان حکومت اسلامی، خودداری آنان از همسویی و ائتلاف با یکدیگر – تا کجا در استمرار بن‌بست سیاسی ایران نقش دارد؟
حسن شریعتمداری، دبیرکل شورای مدیریت گذار در پاسخ به این پرسش‌ها و پرسش‌های دیگر از جمله گفته است : “دستگاه‌های امنیتی مورد اشارۀ صادق لاریجانی در اصل نوعی کُدگذاری برای اشاره به رهبری و اطرافیان او است که نظام اسلامی را به نوعی امارات اسلامی تبدیل کرده اند. به این ترتیب، خدعۀ ۴٢ سالۀ رژیم اسلامی نیز خاتمه یافته که می‌گفت که یک وجه جمهوری دارد و یک وجه اسلامی. از آنجا که جمهور مردم مدت‌هاست مسیر خود را از این حکومت جدا کرده، اکنون این حکومت نیز اذعان می‌کند که دیگر اصراری به ادامۀ این وصلت ناموزون ندارد.
این رژیم بیش از پیش چهرۀ واقعی خود را هویدا می‌کند و اگر این شایعات یا پیش‌بینی‌ها درست از آب دربیایند که ابراهیم رئیسی نه فقط رئیس جمهور، بلکه جانشین رهبر نیز خواهد شد، معنای آن این است که ابراهیم رئیسی در اصل رهبر سندیکایی از قاتلان، جنایتکاران و فاسدان مالی و مافیایی حاکم بر این نظام و کشور خواهد شد و با آمدن او این نظام “خود” واقعی‌اش را که چهل سال کوشیده پنهان نگه دارد آشکار خواهد نمود.
در مقابل چنین نظامی، جمهوریت مردم تبلور پیدا کرده، هر چند هنوز در قالب یک آلترناتیو ترجمان سیاسی لازم را به دست نیاورده است. “شورای مدیریت گذار” داوطلب چنین وظیفه ای است و موفقیت آن به اقبال مردم بستگی دارد که در صورت تحقق همبستگی آحاد مختلف اپوزیسیون و پیوستن آنها به این شورا را در پی خواهد داشت.
در چارچوب نظام فعلی، گذار از وضعیت موجود از طریق انتخابات میّسر نیست. از جمله گزینه‌های روش گذار واداشتن این رژیم به پذیرش یک رفراندوم تحت نظارت بین‌المللی است. این رژیم به تنهایی گزینه‌ای جز فروپاشی و اضمحلال ندارد. شکاف‌ها و جنگ قدرتی که در دورۀ خامنه‌ای به موّدت میان صاحبان غارتگر قدرت تبدیل نشد، در غیبت او به جنگ‌های وسیع‌تری منجر خواهد گشت و کشور را به یک نظام ملوک‌الطوایفی رو به اضمحلال تبدیل خواهد نمود. مردم نباید بگذارند که ایران به سمت چنین سناریوی خطرناکی پیش برود که محسن رضایی از آن تحت عنوان “فدرالیسم اقتصادی” یاد کرده است، یعنی تقسیم ایران بین مافیاهای مختلف.”
رادیو فرانسه: