زرتشت احمدی راغب در روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، با یاد کردن از سلول انفرادی به عنوان «شکنجه سفید» میگوید به همراه گروهی از زندانیان سیاسی، صنفی، و عقیدتی سابق در ایران، شکایت خود علیه آمران و عاملان بازداشت در سلول انفرادی، شکنجه و خشونت را در یکی از دفاتر قضایی تهران ثبت کرده است.
زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی در ایران، از سلول انفرادی به عنوان «شکنجه سفید» که روح، جسم و روان زندانی را تحت تاثیر قرار میدهد، یاد میکند. او به صدای آمریکا گفت، تا به امروز طی سه مرحله، بالغ بر ۷۰ نفر از فعالان حقوق بشر و زندانیان سیاسی سابق از جمله آرش صادقی، محمد حبیبی، و پوران ناظمی که تجربه سلولها انفرادی را داشتهاند با اشاره به یک دوره از تجربه خود، شکایتی را دفاتر قضایی علیه آمران و عاملان ثبت کردهاند.
آقای احمدیراغب با اشاره به تاکید بر منع شکنجه در اعلامیه جهانی حقوق بشر، که اغلب کشورهای جهان آن را امضا کردهاند، افزود، در این شکایتها همچنین اعلام شده که ایران یکی از کشورهای امضا کننده اعلامیه جهانی حقوق بشر است و باید به آن متعهد باشد.
بر اساس ماده ۷ کنوانسیون بین المللی حقوق سیاسی و مدنی که دولت ایران نیز به آن پیوسته است، استفاده از شکنجه منع شده است.
این فعال مدنی که میگوید قرار است این روند برای منع شکنجه و برچیدن سلولهای انفرادی توسط نهادهای امنیتی و قضایی ادامه پیدا کند به صدای آمریکا گفت، نهادهای امنیتی سعی میکنند با استفاده از سلول انفرادی «زندانی را به زانو در بیاورند و طوری روح و روان آن شخص را فرسوده کنند که به راحتی به تمامی خواستههای نهادهای امنیتی تن بدهد.»
زرتشت احمدی راغب با اشاره به اینکه روند این شکایتها ادامه خواهد داشت، به صدای آمریکا گفت: «ما میخواهیم با این شکایتها جامعه جهانی را متوجه کنیم که دارد اینجا چنین شکنجههایی غیر انسانی و غیر قانونی، توسط نهادهای امنیتی و قضایی حکومت مذهبی شکل میگیرد … و حکومت را مجبور کنیم دست از این شکنجه، سرکوب، خشونت و سلول انفرادی بردارد.»
وی همچنین افزود، روز شنبه ۵ تیرماه پس از ثبت شکایت در یکی از دفاتر قضایی به همراه گروهی از فعالان سیاسی و مدنی به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، با در دست گرفتن پلاکاردهایی که روی آنها نوشته شده بود «شکنجه ممنوع است» و «سلول انفرادی شکنجه است» دست به تجمع زدند.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر در ایران و نامزد جایزه صلح نوبل نیز روز شنبه از گردهمایی جمعی از کنشگران حقوق بشر در ایران با حضور جعفر پناهی، پروین محمدی و آرش صادقی در برابر مجتمع قضایی در تهران خبر داد.
سازمان عفو بینالملل نیز در روز شنبه به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، گزارش تحقیقاتی تازهای را در رابطه با جزئیات هولناکی از شکنجه و سایر رفتارهای بیرحمانه و غیرانسانی علیه برادران افکاری که نزدیک به ۳۰۰ روز است به سلولهای انفرادی زندان عادلآباد شیراز منتقل شدهاند، مستند کرده است.
در این گزارش تحقیقاتی نشان داده شده است که چطور مقامات دادستانی و قضایی ایران شکایات متعددی که حبیب و وحید افکاری به امید رسیدن به حقوق خود در زمینه روشن شدن حقایق، برقراری عدالت و جبران خسارت از داخل زندان ثبت کردهاند را نادیده گرفته و یا رد کردهاند.
بنا بر اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات میشود.» علیرغم چنین قوانینی، در ایران فرهنگ مصونیت از مجازات وجود دارد.
صدای آمریکا: