به نام هستی بخش
ملت در گروگان قدرت
در شرایطی به سر می‌بریم که از بی‌تدبیری و سوءِ مدیریتِ بحرانِ ناشی از بیماری کووید ۱۹ جامعه به سوگ ملی نشسته است. در شرایطی به سر می‌بریم که حسّ اسارت در نظام اقتدارگرایی که سلامت مردم را فدای بازی سیاست کرده، مضاعف شده است. و در شرایطی به سر می‌بریم که صدای اعتراض داغ‌دیدگان و آسیب‌دیدگانِ در بحران، به گونه‌های مختلف طنین افکنده است.
رویکرد مستبدانه، منش خودکامانه و روش سرکوبگرانه، در کنار پناه‌بردن به خرافات و مستمسک قراردادن دین، این‌بار ملّت را در دام خود به گروگان گرفته است. در راس، تصمیم‌گیریِ شخصی، برای ممانعت از ورود واکسن می‌شود و در ذیل، بی‌بهره از خرد و تعهد و بی‌هراس از سوگندهای حرفه‌ایِ خویش و بی‌دل‌نگرانی از جان‌های شیرینِ پرپرشده، تبعیت محض از راس می‌شود و این چنین است که مردم در مرگ و فقر غوطه‌ورند.
ابتدا اصل وجود ویروس و آمار راستین تلفات را پنهان و انکار کردند و واقعیت آن را به استهزاء گرفتند، آنگاه این پدیده را ساخت و پرداخت و توطئه دشمن خواندند و حتیّ با بازگرداندن پزشکان بدون مرز، کشور را از تجارب جهانی محروم کردند و امّا لاجرم و در نهایت به‌اجبار، واقعیت را پذیرفتند و درکنار وعده‌های موهوم برای تولید واکسن داخلی، بی‌درنگ در تدارک شکار فرصت‌های اقتصادی و بهره مندی از منافع آن افتادند و اینک در بزنگاه تغییرات و انتصابات جدید – که اوقات افشاگری است – نقل‌ها و مستنداتی چند، گویای فاجعه بزرگ فساد و سوءِ مدیریت و اتلاف منابع و مردم‌فریبی‌های مرگبارِ این ایام است. تجمیع و تحلیل داده‌های اطلاعاتیِ همین افشاگری‌ها، مهر تاییدی بر وجود نظام رانتی و فساد ساختارمندی است که درهم‌تنیدگی منافع مشترکِ عوامل حکومت، اعم از تولید و تجارت در اقتصاد و همه ارکان قدرت در سیاست را بروشنی به تصویر کشیده است؛ این تصویر نه از جانب مخالفان که از درون خود حکومت به‌وضوح ترسیم می‌شود و این چنین است که جان‌ها در دامن سیاست پرپر می‌شوند، گویی که مردم و بیش از همه فقرا و محرومان در گروگان قدرتند. به همین دلیل هشدارهای جامعه پزشکی، دانشگاهیان، نهادهای مدنی، کارشناسان و صاحبنظرانِ دردمند یا شنیده نشد، یا سیاه‌نمایی اعلام شد یا باز هم در ردیف توطئه‌های دشمن عنوان گردید.
آنچه در این بیست ماه بحران بر مردم گذشته است، علیرغم جانفشانی‌های جامعه پزشکان، پرستاران و خدمه درمانی، رگبار مرگ مردم بی‌گناه و آسیب‌های روحی و روانی و فقر اقتصادی است که از منفعت‌طلبی و بی‌کفایتی حکومت ناشی می‌شود. امروز هرچند صداها در اعتراض به این حقایق رساتر شده است امّا بیم آن می‌رود که باز هم صداهای برحق، تحت فشارهای امنیتی، به کنج اسارت و بند روند، چنانکه اخیر ا هفت تن از وکلا و فعّالان مدنی که درصدد دادخواهی بودند، دستگیر و زندانی شدند.
ما امضا کنندگان زیر بر حسب وظایف انسانی، ملی، دینی و مدنی خویش، از حکومت می‌خواهیم که در وهله نخست، همراه با تامین امکانات درمانی، به‌سرعت امر واکسیناسیون را به صورت همگانی اجرا کند و از برگزاری تجمعّات ایّام محّرم ممانعت بهه‌عمل آورد تا تلفات انسانی متوقف شود و سپس ضروری است نسبت به بی‌کفایتی‌ها و بیدرایتی‌ها در مدیریت بحران که ملت را به چنین سرنوشتی نشاند، پاسخگو باشد؛ حق امّا چنین حکم می‌کند دادگاهی صالح و مستقل برای رسیدگی به اتهّام کسانی که در مرگ غیرعمدِ حدّاقل دهها هزار ایرانی عاملیت داشته‌اند، تشکیل شود، اگر چه در حال‌حاضر چنین انتظاری دست نایافتنی است، اما تاریخ نوید دیگری می‌دهد.
بیست و ششم مردادماه هزار و چهارصد
ابوالفضل قدیانی – ابراهیم خوش سیرت – احسان شریعتی – احسان میرلوحی – احد عبدالحسین وند – احمد بخارایی – احمد فخر عالمی – احمد پورابراهیم – احمدرضا اسدی – احمد صیامپور – احمد معصومی – اردشیر زارعی قنواتی – اعظم جعفری – افسانه صالحی – اکبر امینی ارمکی – اکبر دانش سرارودی – اکبر شاهزمانی – اکبر مهلوجی – اکرم محبوب – الناز کیانی – امیر بانشی – امیر خرم – آرزو باهر – آرش چاپچی – آرمان اسعد – آرمین شریفی – آزرم سلیمانی – آسیه علی‌نژاد – آفاق شریعتمداری – بدرالسادات مفیدی – بهزاد حق‌پناه – بهمن احمدی امویی – بهمن رضاخانی – بهناز کیانی – پروانه سلحشوری – پری باغبان – پریرخ دانشور – پوران شهپر – پیمان احمدی – تیمور باقری کودکانی – تمسکی – جعفر زمانی – جواد سعیدی – حامد سیاسی راد – حسن اسدی زیدآبادی – حسین ثاقب – حسین رفیعی – حسین سربندی – حسین فلاح – حسین گودرزی – حسین مجاهد – حسین معصومی – حمید بهشتیان – حمید سلیمی – حمیدرضا محمدنژاد – حمیدرضا امیری – حوریه خانپور – خسرو دلیرثانی – داوود بایسته – رادا مردانی – رحمان کارگشا – رسول بداقی – رسول شاهرخ – رضا اقاخانی – رضا تیموری – رضا ظهرابی – رضا رئیس طوسی – رضا کشاورز – رضا مسلمی – رضوان برزگر – رقیه زارع پورحیدری – روح‌اله نخعی – روزبه رحیمی – رویا بلوری – روئین عطوفت – زهرا اقاجانی – زهرا توحیدی – زهرا خندان – زهره حری – سعید شهرتاش – سعید مدنی – سعید منتظری – سمانه گلاب – سوسن طاهری – سیامک طاهری – سیاوش حاتم – سیاوش رضاییان – سیاوش لاهوتی – سید احمد مجیدی – سید علی هاشمی – سیدمصطفی تاجزاده – سید یعقوب ال شفیعی فومنی – سیدعبدالرسول موسوی – شکرالله مسیح‌پور – شکوه سیدعلی‌اکبری – شهربانو ابن‌علی – صدیقه وسمقی – ضیا نبوی – طاهره قابل – طاهره لامعی – طاهره طالقانی – طیبه سلمانی – عاطفه لامعی – عالیه امیری – عباس جعفری – عبدالفتاح سلطانی – عبدالله مومنی – عبدالله ناصری – عزیز زارع‌پور – عزیز قاسم‌زاده – علی شاهزیدی – علی فرید یحیایی – علیرضا بهشتی شیرازی – علیرضا خوشبخت – علیرضا رجایی – علیرضا همتی – عماد کریمی – عنایت یوسف‌پور – غفار دیندار امین جان – فاطمه آذری بیگدلی – فاطمه گوارایی – فتح‌الله حنیف‌زاده – فخرالسادات محتشمی پور – فرزانه افشاری – فریدون سحابی – فیروزه صابر – قاسم فلاح – قربان بهزادیان نژاد – کبوتر ارشدی – گوهر شمیرانی – لاله شاکری – لیلا عسگری وش – مجتبی ابن‌علی – مجتبی بدیعی – مجید الهامی – محترم رحمانی – محمد امین هادوی – محمد باقر بختیار – محمدتقی شامخی – محمد حبیبی – محمد خسرویان – محمد داوری – محمد رضایی – محمد شیورانی – محمد علی عمویی – محمد فلاحی – محمد محمدی اردهالی – محمدرضا عباسی – محمد رضا کارخانه چین – محمدسعید حنایی کاشانی – محمدلطیف عباس‌پناه – محمود امیر زرین‌کمر – محمود دردکشان – محمود رئوفی – محمود صدیقی‌پور – محمود عمرانی – محمود متقی – مرتضی سالم – مریم رنگی طهرانی – مریم محبوب – مزدک دانشور – مسعود آقایی – مسعود باستانی – مسعود فرهیخته – مصطفی محب کیا – معصومه دهقان – مقداد شهدادیان – منوچهر مهربخش – منور یوسف‌پور – مهدی ارژنگ – مهدی حاج اسماعیلی – مهدی زمانی – مهدی فخرزاده – مهدی مظفری – مهرگان نجفی – مهسا تاجیک – مهوش سلیمانی – میثم معتمدنیا – میرزا محمد مهرابی – میرسلیمان حسینی مقدم – میلاد فدایی اصل – نازی عرفان – نجمه معصومی – نسرین غلامحسین‌زاده – نسرین نافعی – نظام‌الدین قهاری – نوید موذن – ویدا ربانی – هادی احتظاظی – هاشم آقاجری – الهام ناسوتی – هدا توحیدی – یونس رحمتی.