منصوری: نه دین مردم آباد شد و نه دنیای آنها

بسم الله الرحمن الرحیم
پروردگارا، تکلیف گران و طاقت فرسا که بر پیشینیان ما نهاده‌ای بر ما مگذار.
پروردگارا، بار تکلیفی فوق طاقت ما بر دوش ما منه، و بیامرز و ببخش گناه ما را، و بر ما رحمت فرما»

اعضای محترم هفتمین کنگره حزب اتحاد، همراهان عزیز و همه کسانی که مخاطب این حرفها هستید؛
برای من پذیرش مسئولیت دبیر کلی حزب اتحاد کار ساده ای نبود؛
قبل از هر سخنی لازم می‌دانم از زحمات خالصانه برادر گرامیم جناب آقای دکتر شکوری راد در جایگاه دبیر کلی حزب اتحاد از زمان تاسیس تا به امروز تشکر کنم. از ایشان بسیار آموختم و ترجیح من همچنان ادامه پذیرش این مسئولیت توسط جناب آقای دکتر شکوری راد و یا عزیزان دیگر بود. اما تاکید همواره ایشان بر چرخش مسئولیت ها و ایفای نقش زنان در این سطح و نیز اعتماد اعضای هفتمین کنگره حزب موجب شد در برابر این خواست سر تعظیم فرود بیاورم و این مسئولیت را بپذیرم.
امیدوارم این انتخاب هم بارقه های امید در حزب اتحاد و جامعه زنان ایران را به همراه داشته باشد و هم بتواند انگیزه ای برای فعالیت و پویایی بیشتر اعضا حزب در مرکز و سراسر کشور را به دنبال داشته باشد. برای برادر گرامی‌ام جناب آقای دکتر شکوری راد آرزوی سلامتی روز افزون دارم و خداوند را شاکرم که با توکل و امید و دعاهای خیر بی شمار دوستان و همراهان و زحمات کادر درمان توانستند مراحل سخت درمان بیماری را پشت سر بگذارند. می‌دانم که در ادامه فعالیت حزب نیز از هر تلاشی برای پیشبرد اهداف و برنامه های حزب فروگذار نخواهند کرد.
در طی دوسال گذشته و همزمان با پاندمی‌کرونا عزیزان بسیاری را از دست دادیم. هم حزبی هایی که در این کنگره جای همه آنها خالی است از خداوند منان برای همه آنها رحمت واسعه الهی را مسئلت دارم. از کمیته برگزاری کنگره نیز بابت برگزاری خوب برنامه امروز و از هیات رئیسه سنی و دائم این کنگره صمیمانه تشکر می‌کنم. از تمامی‌اعضاء حزب به خاطر زحمات و تلاش هایشان در طی این سالها سپاسگزارم و دست تک تک شما را برای فعالیت و همکاری بیشتر در دو سال پیش رو می‌فشارم.
ما بیش از هر زمان نیاز به امید داریم. و در این راستا باید با گفتگو های بیشتر، همدلی و اعتماد بکوشیم حزب ضمن حفظ دستاوردهای خود طی این سالها، بتواند کمی‌و کیفی به رشد و تاثیر گذاری بیشتری در فضای عمومی‌کشور دست پیدا کند.
خانم ها و آقایان؛
ایران عزیز ما در موقعیت خطیر و پیچیده ای قرار دارد؛ رنج معیشت مردم، تحریم هاو تهدیدهای منطقه ای و جهانی، بحران های جدی محیط زیستی و از همه مهمتر، کاهش سرمایه اجتماعی تضعیف مشارکت ملی در مواجهه آنها.
با انقلاب ۵۷ و آرمانهای ملت و رویکردهای معمار فقید آن، ایران در افق جدیدی از آستقلال و آزادی و جمهوریت قرار گرفت. بنا بود در فردای پس از این انقلاب میزان و مبنای سیاستگذاری ها و حکمرانی در کشور رای و خواست مردم باشد و الگویی تمام عیار از حکمرانی آرمانی، پس از استبداد پهلوی به مردم ایران و جهان ارائه کند.
اما متاسفانه هرچه از زمان انقلاب فاصله گرفته ایم از این اهداف و آرمانها هم فاصله گرفتیم به نحوی که وضعیت امروز کمتر شباهتی با آنچه وعده داده شده بود و آنچه مردم و انقلاب در صدد تحقق بودند، دارد.
کم رنگ شدن نقش جمهوریت نظام و مشارکت مؤثر مردم و رقابت معنادار جریانهای سیاسی و در یک کلمه تضعیف فرآیند دمکراتیزاسیون، آزادی خواهی، عدالت طلبی پیشرفت جویی، به بحرانهای موجود پیش رو، بحران کارآمدی را هم افزوده است. رسیدن به حکمروایی اقلیت سالاری در مجلس و دولت، عبور از بحران های کشور را سخت کرده است.
اینک به روشنی می‌توان دید که نه دین مردم آباد شد و نه دنیای آنها. من در ششمین کنگره حزب اتحاد به نیابت از دبیر کل محترم و اعضای حزب نگرانی هایی را مطرح و در ادامه پیشنهادهایی در پاسخ به چه باید کردها مطرح ارائه نمودم.  اکنون نه تنها همه آن نگرانی ها به قوت خود باقی است، بلکه بر شدت و حدت آن نیز افزوده شده است.
نگرانی از ویژه گزینی ها و تداوم نظارت استصوابی و تنگ شدن دایره انتخاب مردم که اوج آن را در انتخابات ۱۴۰۰ نظاره گر بودیم و همچنان نیز با تداوم این روند حذفی نگران تثبیت این باوریم که: «آنجا که آزادی انتخاب وجود ندارد، اگر رای دادن چیزی را تغییر می‌داد اجازه نمی‌دادند کسی رای بدهد.» نگرانی از افول عدالت و رشد روز افزون شکاف های اقتصادی، بالا رفتن خط فقر و کوچک شدن روزانه سفره های مردم و دور شدن از عدالتی که آرمان انقلاب ۵۷بود.
نگران رشد فزاینده شکاف های اجتماعی، نگرانی از رشد یأس و بی افقی به ویژه در میان نخبگان و نسل جوان و تحصیل کرده که بیش از پیش بر نگرانی های آینده پیش روی آنها می‌افزاید و ناگفته پیداست که تداوم این روند چه مخاطرات و آسیب هایی را برای کشور به دنبال خواهد داشت.
نگرانی از تحمیل هزینه های سنگین افراط گرایی و‌ماجراجویی بر سیاست خارجی؛
نگرانی از انباشت نارضایتی های مردم؛
در همین یک سال گذشته اعتراضات خوزستان و در روزهای اخیر اعتراضات کشاورزان اصفهان نشان داد؛
اقلیم و محیط زیست ایران در موقعیت خطیری به سر می‌برد، فرو نشست ها بزرگترین گواه ناکارآمدی، سوء مدیریت آب و عدم توجه به ضرورت های توسعه پایدار و بی توجهی به نظرات کارشناسان و دلسوزان این سرزمین، ما را در چه موقعیتی قرار داده است.
نگرانی از توقف روند توسعه علمی‌کشور و دور ماندن از تحصیل و فراری دادن مغزهای علمی‌و سرمایه های انسانی.
و در یک کلام نگرانی از رشد عواملی که امنیت ملی ایران را تهدید می‌کنند
بارها گفته ایم و باز هم می‌گوییم؛
مسائلی که در نطق افتتاحیه این کنگره نیز جناب آقای دکتر شکوری راد و در بیانیه های حزب نیز به درستی به آنها پرداخته شده است.
راهی نیست جز آنکه به موقع و به درستی دردهای مردم و‌ریشه های مشکلات کشور را ببینیم و برای کاهش آلام مردم و حل آنها از همین مردم و توان بی انتهای آنها کمک بگیریم.
راهی نیست جز تمکین عملی به حق مردم در تعیین سرنوشت خود و به میزان بودن رای همه مردم و همه سلیقه ها و گرایش های مردم و نه فقط اقلیتی از آحاد این کشور.
راهی نیست جز آنکه حاکمیت به ملت و انتخاب آنها باور داشته باشد و بگذارد با شکل گیری مجدد معنا و مفهوم انتخابات و تضمین مشارکت حداکثری مردم، جامعه با اعتماد و امید، خود گام های اصلی را در دور کردن کشور از تهدیدها بردارد.
هنوز هم برای نجات جمهوریت نظام دیر نشده است.
دوستان عزیز؛
حزب در برنامه انتخاباتی خود ضرورت تلاش ملی برای تحقق جامعه توانمند و حاکمیت کار آمد را مطرح کرد؛
نظامی‌مقتدر است که همه ارکان آن مقتدر باشند. حکمرانی مبتنی بر اقلیت سالاری، نه تنها اقتداری به دنبال نخواهد داشت، بلکه روز به روز بر شکاف ها و گسست های بین حاکمیت و مردم و حاکمیت و نخبگان جامعه خواهد افزود. تداوم این رویکرد برای همه کسانی که دلسوز کشور هستند، نگران کننده است.
راهی نیست جز آنکه با منتقدان و مخالفان خود رواداری پیشه کنید و اعتراضات شهروندان را به رسمیت بشناسید.
اقلیت سالاری در تعارض و تقابل با شعارها و آرمان های انقلاب ۵۷است و قرار بود منتقدان و مخالفان سیاست ها و رویکردها بدون لکنت زبان از مسئولان و متولیان نظام پرسش کنند، نقد کنند، اعتراض کنند،«شکایت کنند» و انتظار پاسخگویی و شفافیت داشته باشند. در همین راستا باید برخوردهای امنیتی با منتقدان و مخالفان و‌ دگر اندیشان از دستور کار کنار گذاشته شود و به حصر ها حبس ها پایان داده شود و محدودیت ها در عرصه عمومی، در دانشگاهها و در فضای رسانه ای کنار گذاشته شوند.
همین جا مراتب تاسف خود را از تداوم بازداشت جناب آقای مهدی محمودیان و وکلای بازداشتی که به تاخیر در واکسیناسیون کرونا اعتراض داشتند را اعلام کنم و امیدوارم همه کسانی که به دلیل انتقاد، مخالفت و اعتراض و دفاع از حق شهروندان بازداشت یا زندانی شدند آزاد شوند.
راهی نیست جز آنکه حق انتخاب سبک زندگی همه شهروندان به رسمیت شناخته شود.  «دخالت در حریم خصوصی مردم و تعیین تکلیف تا حد چهاردیواری آنها، فقط و فقط به تعارض ها، تنافر ها و تقابل ها دامن می‌زند.» همینجا البته مکرر و مکرر یشنهاد می‌کنم رویکردهای سلبی و قهری با پوشش زنان ایران از دستور کار کنار گذاشته شود. با این رویکرد به یکی از بزرگترین مناقشه های موجود میان حاکمیت و بیش از نیمی‌از جمعیت کشور خاتمه داده خواهد شد و بهانه از دست بدخواهان برای تبدیل این مناقشه به عاملی برای فشار بر ایران نیز گرفته خواهد شد.
اگر به هنجارهای جامعه واقع گرایانه توجه کنید، به جای برخوردهای سلبی و امنیتی، اصلاح نابهنجاری ها موضوعیت خواهد یافت. هر اجباری در این عرصه مناقشه ای جدید را دامن خواهد زد. حرف بسیاری از جوانان کشور این است که «بگذارید آن طور که دوست داریم زندگی کنیم. »
بدیهی است اگر به مطالبات این نسل توجه نشود، هیچ قانونی با اعمال مشوق و محدودیت نمی‌تواند در آینده پیش رو جمعیت ایران را جوان نگه دارد.
پیشبرد دمکراسی و آزادی از جمله لوازم توسعه و حل مسائل عدیده جامعه است.
برای مقابله با رانت و فساد و تبعیض راهی نیست جز آنکه به لوازم این مقابله پایبند باشیم.
شفافیت و گردش آزادانه اطلاعات و امکان تحقق آگاهی و‌پرسشگری و‌نظارت مردم و تمکین به ضرورت های گردش آزادانه اطلاعات، کلید واژه های اصلی مبارزه با رانت و فساد و بی عدالتی و ویژه خواری ها هستند. نمی‌شود از یک سو شعار مبارزه با فساد و رانت داد، اما زمینه های تعارض منافع را از بین نبرد. نمی‌شود شعار مبارزه با فساد داد و با اصرار بر طرح ها و قوانینی مانند فیلترینگ حداکثری و طرح صیانت از کاربران فضای مجازی(بخوانید محدود سازی) دسترسی شهروندان را به اطلاعات محدودتر و مسدود ساخت.
برای اصلاح شیوه های حکمرانی نزدیکترین و کم هزینه ترین راهها تن دادن به موقع به اصلاحات است و اساس اصلاحات باور به حق مردم و دمکراسی است. و برای تحقق ایرانی آباد و آزاد و ایرانی برای همه ایرانیان، باید به لوازم توسعه دمکراتیک، متوازن، همه جانبه و پایدار پایبند بود.
باور کنیم که قرار گرفتن در ریل این توسعه خیر ملک و ملت را به دنبال خواهد داشت.
ما اصلاح طلبیم و به رغم همه محدودیت و نقدهایی که به وضع موجود داریم، خواهان اصلاح رویه های حکمرانی در کشور هستیم. رویکرد و رویه ما با اعمال هر نوع خشونتی فاصله دارد، ما به گفتگو و تعامل سازنده و مؤثر با همه ارکان جامعه و حاکمیت باور داریم و ایران را سربلند و قدرتمند و برای همه ایرانیان می‌خواهیم.
ما بزرگترین تهدید امنیت ملی را کاهش و فقدان مشروعیت سیاسی نظام می‌دانیم و باور داریم که برای تقویت این مشروعیت راهی جز رجوع به مردم و تمکین عملی به خواست و‌مطالبات قاطبه آنها نیست.
برای تحقق چنین مطلوبی باز هم و باز هم بر جریانسازی گفت و‌گوهای انتقادی و ثمر بخش تا حصول تفاهم و توافق بر سر چالش ها و بحران های موجود و رسیدن به راه حل های مورد توافق و افق گشا تاکید و اصرار داریم.
اصلاح طلبان برای تاثیر گذاری بر سیاستگذاری ها و شیوه حکمرانی راهی ندارند جز آنکه گفتمان خود را به زبان گویای مردم و گروههای اجتماعی تبدیل کنند. دوری از قدرت بهترین موقعیت را برای آنها فراهم ساخته است تا بر شکاف ها و گسست های بین خود و جامعه فائق آیند و نماینده مناسبی برای مطالبات به حاشیه رانده شده مردم ایران باشند. از نقد به خود و طرح آن در عرصه عمومی‌نهراسند و بیش از پیش برای کارآمدی گفتمان و تشکیلات جمعی خود تلاش کنند.
و حرف آخر اینکه ما فعالان حزبی و سیاسی با توجه به همه آنچه که گفته شد، مهم ترین وظیفه مان را در شرایط کنونی ایران این میدانیم که کانون توجه و هم و غممان تقویت فعالیت های تشکیلاتی و حزبی باشد تا احزاب در ایران جایگاه و موقعیت بهتری پیدا کنند.
هم باید احزاب کارآمدی بهتری به لحاظ کمی‌و کیفی داشته باشند و هم در مجموعه خانواده اصلاح طلبان باید به این مسئله توجه و اهتمام بیشتری صورت گیرد.
باید انسجام اصلاح طلبان را غنیمت شماریم و برای ارتقاء کمی‌و‌کیفی و کار آمدی بیشتر نهاد جمعی اصلاح طلبان تلاش کنیم و از نقش موثر و محوری جناب آقای خاتمی‌جریان اصلاحات غافل نشویم.
حزب اتحاد در فعالیت های پیش رو، با رویکردی همدلانه بر مبنای خط مشی و استراتژی مصوب حزب حرکت می‌کنیم و با تعامل و گفتگوهای بیشتر در همه ارکان حزب به ویژه همفکری های بیشتر با اعضا و فعالان حزب در همه استان های کشور
تلاش خواهد کرد که ارکان و نهادهای حزبی، پایگاه اجتماعی خود را بیش از پیش تقویت کنند.
ما همچنان به گفت و گوهای فعال و موثر در درون حزب، در جبهه اصلاحات، در جامعه و در حاکمیت پایبندیم و تقویت جامعه مدنی و سیاست ورزی حزبی رابر این اساس رسالت تاریخی خود می‌دانیم.
به امید فردا و فرداهای بهتر برای ایران عزیز
یا حق