روز شنبه 20 آذر 1400 (11 دسامبر), معلمان در پاسخ به فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان, با تعطیل کردن کلاس های درس و کلاس های آمورشی مجازی در قالب طرح شاد, در اعتراض به عدم پاسخگویی دولت و مجلس به خواسته های خود در مقابل ادارات آموزش و پرورش شهر ها و شهرستان ها و ادارات کل آموزش و پرورش مراکز استان و همچنین در مقابل ساختمان مجلس در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند.
دولت و مجلس به معلمان وعده داده بودند که در سال 1400 لایحه رتبه بندی و همسان سازی حقوق معلمان را انجام دهند, لیکن معلمان با بهت و حیرت از رسانه ها با خبر شدند که دولت بر خلاف تعهدی که داده بود, لایحه رتبه بندی و همسان سازی را به سال 1401 موکول کرده است. 
شایان ذکر است که بد عهدی دولت روحانی موجب اعتراض چند باره معلمان در سال گذشته شده بود, با روی کار آمدن دولت رئیسی, به آنها وعده داده شد که این لایحه در سال 1400 برای تمام معلمان به مورد اجرا گذاشته می شود, اما مجددا نقض عهد کردند و به سال 1401 موکول کردند, هیچ تضمینی هم وجود ندارد که سال1401 اجرا کنند.
معلمان معترض یکپارچه و منسجم با هشتگ: « هم از فرق می نالیم و هم از فقر» اعتراض آرام خود را آغاز کردند و در ادامه توانستند حمایت و همراهی کارگران و بخصوص دانش آموزان و دیگر اقشار جامعه را با خود داشته باشند.
روز دوشنبه 22 آذر (13 دسامبر) در سومین روز از حرکت اعتراضی معلمان نیروهای سرکوبگر امنیتی به تحمع معلمان در مقابل ساختمان مجلس در تهران یورش برده و انان را مورد ضرب و شتم قرار داده و سعی در متفرق کردن آنان کرده و تعدادی را نیر دستگیر کردند.
معلمان معترض در تجمعات خود شعارهایی را فریاد زدند از جمله:« معلم داد بزن حقت رو فریاد بزن» ,«یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه» ,«معلم زندانی آزاد باید گردد» ,«معلم بپا خیز برای رفع تبعیض» ,«نه تسلیم نه سازش, رتبه بدون کاهش», «اجرای رتبه بندی حق مسلم ماست».
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان قبلا هشدار داده بود که اگر خواسته های معلمان برآورده نشود, اعتراضات به صورت گسترده تر و طولانی تر ادامه خواهد یافت.
واقعیت اینست که معلمان کشور یک دهه است که مستمرا نسبت به ناعادلانه بودن حقوق, فقر روز افزون و تنگناهای معیشتی اعتراض می کنند, اما گوش شنوایی برای حرفهای خود نمی یابند و فقط وعده های دروغین از طرف دولتمردان دریافت می کنند.
رژیم سرکوبگر و ضد بشری جمهوری اسلامی در واکنش به اعتصاب و حرکت اعتراضی هماهنگ معلمان, اقدام به دستگیری رسول بداقی فعال مدنی و عضو کانون صنفی معلمان همراه با ضرب و شتم کرد, شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران نیز با صدور بیانیه ای روز شنبه 20 آذر, بازداشت اقای بداقی را توسط پلیس امنیتی تاییدکرده و گفته است: بازداشت رسول بداقی به «صورت خشونت آمیز » و «همراه با هتک حرمت» بوده است.
معلمان می گویند چگونه است که دولت برای صدا و سیما و یا برای حوزه علمیه به اندازه کافی بودجه در اختیار دارد, اما ما کارکنان آموزش و پرورش دچار فقر هستیم؟
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان در قطعنامه پایانی خود از «بودجه انقباضی «سال آینده انتقاد کرده و می نویسد: چگونه است که بودجه برای نهادی همچون صدا و سیما که عرضه تاخت و تاز مافیای آموزشی است وجود دارد, اما تا صحبت از معیشت معلمان به میان می آید, همین صدا و سیمای غیر ملی با گزارش های موهوم, افکار عمومی را علیه فرهنگیان تحریک می کند, چگونه است که بودجه برای افزایش سهم حوزه علمیه وجود دارد, اما برای حوزه تعلیم و تربیت و آموزش پولی در بساط حاکمیت نیست؟
معلمان شاغل و بازنشسته در تجمعات اعتراضی معلمان شرکت کردند, خواسته های آنان عبارتند از:
اجرای طرح رتبه بندی به میزان 80% حقوق هیئت علمی دانشگاه.
آزادی معلمان زندانی و بازداشت شده.
تدریس به زبان مادری مطابق با اصل 15 قانون اساسی.
و تحقق خواسته های دیگر خود شدند…
حرکت هماهنگ و سازمانیافته معلمان قطعا تجربه ای موفق, ارزشمند و ماندگار برای کل جنبش آزادیخواهی و بخصوص جنبش کارگری است.
جامعه ایرانی اکنون پس از عبور از دوران پر درد و رنج و البته پرهزینه, سرانجام از آب و گل در آمده و امروز به یک جامعه مطالبه گر تبدیل شده است, این به این معنی است که تعادل قوا به نفع مردم و زحمتکشان و به زیان رژیم حاکم در حال چرخش است.
کاوه آل حمودی
Kaveh179@gmail.com