در این چهل و اندی سال برقراری حکومت جمهوری اسلامی همیشه در ایران ما بین افراد کوچه و خیابان این جمله ی کلیشه ای جزو پچ پچ های درگوشی ما ایرانیان بوده است که «عرب ها را سیر نگه دار و رویشان حکومت کن و عجم ها را گرسنه ..»
توضیح : منظور از عرب ها اصطلاحا مردمان محترم عرب ساکن کشورهای عربی همسایه و منظور از عجم ها اصطلاحا هم میهنان عزیزمان در تمامی نقاط ایران و به عبارتی شهروندان ایران زمین است.
وقتی ما پای صحبت های مسن ترهای خانواده های ایرانی می نشینیم جسته و گریخته می شنویم که علت بدبختی امروز ما این است که «شاه مردم را سیر کرد و انقلاب کردند و آخرش هم شد این». ولی الان که گرسنه ایم جمهوری اسلامی با خیال راحت تا سالها حکومت خواهد کرد.
لازم به ذکر است که این فقط یک اشاره به بخشی از جملات کلیشه ای بین مردمی است و نه نظر نویسنده این مطلب.
باری، اندکی که من به این موضوع اندیشیدم.
بیشتر برایم دغدغه ایجاد شد که بجای بررسی این جملات کلیشه ای عامیانه با نگاهی ژرف تر به علت های دقیق این مقایسه های درون ذهنی ملت ایران بین خودشان و مردمان ساکن کشورهای مجاور بپردازم.
پرسش اصلی که بعد از فکر کردن به این مساله ذهنم را درگیر به خود کرد این بود که؛ چرا ما توسعه نیافتیم و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در مسیر توسعه البته با سرعت های مختلف خودشان در حال حرکتند.
قطر بزودی در سال ۲۰۲۲ میزبان جام جهانی فوتبال خواهد بود و اگر به خیابان های دوحه گشت و گذاری بیندازید شاهد این هستید که تمامی شهر با سرعت عجیبی درگیر ساخت و ساز است و تعداد زیادی از کارگران هندی و بنگالی و پاکستانی در تکاپو برای آماده کردن دوحه برای میزبانی این تورنمنت مهم هستند.
یا مثلا اگر به مراکز فرهنگی و علمی ساخته شده در شهر الریان قطر بروید خواهید دید که آنچنان فضاهای جذابی برای جوانان تعبیه شده است تا تحقیق و پژوهش کنند و به دنیای علم و دانستن بیشتر سفر کنند و نکات بیشتر دیگر ..
اگر شما به امارات سفر کنید شاهد این هستید که آنچنان بانوان اماراتی چه مقیم چه مواطن روز به روز با سیاست های خاص دولت امارات نقش جدی تری در مشارکت اجتماعی و فرهنگی و علمی کشور گرفته اند که گویی دیگر این کشور بدنبال این است که حرف های زیادی حداقل در حوزه تساوی حقوق زن و مرد در آینده ای نزدیک داشته باشد .
مثلا یکی از شخصیت های زن برجسته این کشور که اتفاقا اصلیت ایرانی هم دارد. خانم ساره امیری است که وزیر علوم پیشرفته، رئیس سازمان فضایی و نایب رئیس مأموریت مریخ امارات متحده عربی است.
اگر شما به کویت سفری کوتاه داشته باشید شاهد این هستید که این کشور با تمام مشکلات اجتماعی اش سیاست هایی هوشمندانه در جهت توسعه زیر ساخت ها، نهادها ، بنیادهای علمی و فرهنگی و مراکز تحقیقاتی اش در حال تزریق شدن است تا از مردم کشورش دعوت کند به جهانی اندیشیدن و تقویت روحیه کار تیمی و دانستن بیشتر.
نتیجه گیری این که ؛
درست است که مردمان هر کشوری وظایفی را برای حرکت یک کشور در مسیر توسعه و پیشرفت دارند. اما چون قدرت اجرایی دست سیاست مداران و سیاست گذاران هر کشور است این آنها هستند که باید با خوش فکری، ایده پردازی و ایجاد نظم و تزریق سرمایه به رسم و مسیر زندگی مردم یک کشور شکل مطلوب دهند.
امید است که روزی برسد که دیگر شاهد این نباشیم که مردم ما در کوچه و خیابان به همدیگر بگویند که «عرب را سیر کن و بر رویش حکومت کن و عجم را گرسنه نگه دار…»
سایت شورای مدیریت گذار: