مکن شادمانی به مرگ کسی / که دهرت نماند پس از وی بسی
عکس العمل و رفتار زشت مقامات و رسانه های جمهوری اسلامی در قبال خبر درگذشت ملکه بریتانیا جایگاه حقیر, خفت آور, ضد منافع ملی و فلک زده این رژیم ضد مردمی را به خوبی نمایان ساخت. علاوه بر جایگاه ملکه در بین ۵۶ مملکت “اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع” که قریب به یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می دهند وی بصورت قانونی و رسمی رئیس حکومت ١۵ کشور جهان از جمله استرالیا, کانادا و نیوزیلاند (زلاندنو) نیز بود.
در طی شش ماه گذشته بریتانیا در اوکراین بصورت غیر مستقیم با روسیه درگیر جنگ خونینی است که در طی آن اگر نگویم هزاران, ولی حداقل صدها سرباز روسی مستقیما توسط سلاح های مرگبار بریتانیایی نظیر سلاح ضد تانک جاولین (Javelin) و بریمستون (Brimstone) کشته شده اند و بریتانیا بیش از هر کشور دیگری علیه روسیه تبلیغ کرده است و علاوه بر کمک های بیشمار نظامی هزاران سرباز اوکراینی را آموزش و تجهیز کرده است. اما با این حال ولادیمیر پوتین برای درگذشت ملکه پیام گرم و دوستان و مودبانه فرستاد و اقتدار ملکه در صحنه جهانی را ستود و گفت: “برای شما در مواجهه با این ضایعه سخت و غیرقابل جبران شجاعت و پایداری آرزو دارم.” سفارت روسیه در کانادا نیز در سوگواری برای ملکه الیزابت پرچم ملی روسیه را به حالت نیمه افراشته در آورد.
کابینه لبنان که در آن وزرای حزب الله نیز حضور دارند و قرار است نفت مجانی از ایران دریافت کند, برای درگذشت ملکه سه روز عزای عمومی اعلام کرد. پرچم های ادارات و نهادهای عمومی و شهرداری های لبنان نیز به همین مناسبت نیمه برافراشته شدند. بسیاری از کشورهای منطقه و جهان مانند برزیل که حتی عضو کشورهای مشترک‌المنافع نیستند سه روز عزای عمومی اعلام کرده اند.
جمهوری اسلامی ظاهرا دو بهانه برای این عملکرد سخیف خود ارائه می دهد. اول مسائل تاریخی گذشته بین ایران و بریتانیا مثل کودتای ٢٨ مرداد؛ و دوم حمایت بریتانیا از اسرائیل. باید گفت اگر در توجیه رفتار امروزی خود به صورت گزینشی به تاریخ متمسک شویم, روسیه در قبال ایران و تمامیت ارضی آن صد برابر بدتر از بریتانیا رفتار کرده است. این در حالی است که مقامات جمهوری اسلامی مطیع و حلقه به گوش روسیه هستند و هرگز تاریخ ننگین را به روسیه یادآوری نمی کنند. دوم اینکه ملکه الیزابت در طی ۷٠ سال سلطنت خویش علاوه بر ایران به بیش از ١٢٠ کشور دیگر نیز سفر کرد. اما هرگز به اسرائیل سفر نکرد.
در سال ١٣٨٢ بعد از زلزله بم که در آن دهها هزار نفر کشته شدند, روسیه و چین کمک چندانی نکردند, اما ملکه بریتانیا ولیعهد خود “چارلز سوم” (یعنی پادشاه فعلی بریتانیا) را با کمک های فراوان به بم فرستاد. او بعد از دیدار با تعداد بیشماری از بازماندگان زلزله بم با محمد خاتمی رئیس جمهور وقت نیز ملاقات کرد و کمک های بیشتری را وعده داد.
در حال حاضر ایران با بریتانیا روابط دیپلماتیک دارد. ایران در بریتانیا سفارت و چندین کنسولگری و چندین مرکز مذهبی و مسجد و موسسات تبلیغی و دانشگاه بزرگ بین‌المللی المصطفی را دارد که آزادانه فعالیت می کنند. لذا همانند روسیه و لبنان و چین ادب و حکمت دیپلماتیک حکم می کرد که جمهوری اسلامی حداقل در این چند روز بطور متمدنانه و مودبانه رفتار کند و ایکاش از ولادیمیر پوتین و وزرای حزب الله در کابینه لبنان یاد می گرفتند در راستای منافع ملی و نزاکت بین المللی رفتار کنند. اما باز بقول شیخ اجل حکیم سعدی دریغ کلمه حکمت با ایشان گفتن؛
زیرا آهنی را که موریانه بخورد / نتوان برد از او به صیقل زنگ.
با سیه دل چه سود گفتن وعظ / نرود میخ آهنین در سنگ.
دریغا که کشور ایران با چند هزار سال سابقه تاریخی و ملتی بزرگ سزاوار چنین حکومتی نیست, آن هم در قرن بیست و یکم که مایه سرافکندگی ایرانیان در جهان شده است.
عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
شنبه ١٩ شهریور ١۴٠١