حامیان جمهوری اسلامی سال‌هاست که مثل گذشته در برنامه‌‌های حکومتی و انقلابی شرکت نمی‌کنند
«شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی» استان تهران در اوج مخالفت گروه بسیاری از دین‌داران با شیوه حکمرانی روحانیون شیعه بر ایران، فراخوان برگزاری راهپیمایی داد.
محسن محمودی، رئیس این شورا، اعلام کرد این راهپیمایی پس از برگزاری نماز جمعه این هفته تهران و در اعتراض به «حرکات هنجارشکنانه اخیر» برگزار خواهد شد.
محمودی از افراد «بصیر و انقلابی» خواست با شرکت در این راهپیمایی «بصیرت مثال‌زدنی و غرورآفرین خویش را به رخ بدخواهان انقلاب اسلامی بکشانند.»
این فراخوان در شرایطی داده شده که در اتفاقی بی‌سابقه گروه‌های بسیاری از دین‌داران در ایران در یک هفته گذشته انتقاد‌های علنی تندی متوجه سیاست‌های سخت‌گیرانه نظام اسلامی علیه مردم کرده‌اند.
آنها همسو با مردم ایران از روحانیون شیعه به خاطر تحمیل حجاب اجباری و سبک زندگی اسلامی انتقاد کرده و خواستار پایان دادن به چنین سیاست و رفتاری شده‌اند.
این انتقاد علنی و گسترده در تاریخ جمهوری اسلامی بی‌نظیر است به طوری که منجر به بروز شکاف علنی در میان جریانی شده که در ایران به عنوان حامی جمهوری اسلامی شناخته می‌شوند.
در برخی فیلم‌ها و تصاویری که از اعتراض‌های سراسری مردم ایران منتشر شده نیز تصاویری از حضور زنان چادری دیده می‌شود که همراه مردم ایران شده‌اند.
آنها در شبکه‌های اجتماعی نیز صد‌ها پست انتقادی و اعتراضی منتشر کرده و از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته‌اند به دخالت‌ها در امور شخصی و خصوصی مردم ایران پایان دهند.
جمهوری اسلامی هم بی‌اعتنا به این انتقاد‌ها و بی‌توجه به این درخواست‌ها، از حامیان خود و دین‌داران جامعه خواسته است در حمایت از سیاست‌هایش به خیابان‌ها بیایند.
سیاست خیابانی جمهوری اسلامی که پیش‌تر در برنامه‌هایی چون ۲۲ بهمن، روز قدس و ۱۳ آبان و نماز جمعه بروز و ظهور داشت، حالا چند سالی می‌شود که بسیار بی‌رونق و رمق شده است.
بسیاری از حامیان سابق جمهوری اسلامی بر اساس قرائن و شواهد میدانی کمتر در این برنامه‌ها شرکت می‌کنند و چند سالی می‌شود که نظام نتوانسته است تجمعی قابل اعتنا متشکل از حامیان خود برگزار کند.
راهپیمایی روز جمعه در شرایطی که موج انتقاد‌ها و اعتراض‌ها به سیستم حکمرانی روحانیون شیعه به دین‌داران و مومنان هم رسیده است، آزمون سخت و تاریخی برای نظامی خواهد بود که همچنان می‌خواهد بی‌اعتنا به نظر و خواسته مردم، سیاستی را دنبال کند که سال‌ها شکست خورده است.