با گذشت نزدیک به سه ماه از خیزش مردمی در ایران، به رغم اعدام نخستین جوان معترض، محسن شکاری، تظاهرات‌های خیابانی در ده‌ها شهر ایران ادامه یافت.
کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای می‌نویسد: «در این مدت حاکمیت سرکوب‌گر برای خاموش کردن اعتراضات لایه‌های گوناگون جامعه و مردم، اعتراضاتی که از اختناق، فقر، سانسور ، سرکوب، فقر، فساد، تبعیض و نابرابری سرچشمه می‌گیرد، فقط به تهدید و سرکوب لجام گسیخته توسل جسته و جز کشتار جوانان پاسخ دیگری به اعتراضات نداده است.»
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود اعدام محسن شکاری را “قتل دولتی” خواند و و خطاب به حاکمیت جمهوری اسلامی افزود: «پاسخ اعتراض‌های مسالمت‌آمیز مردم به جان آمده قتل دولتی و اعدام نیست. گمان مبرید که با اعدام و کشتار گسترده می‌توانید صدای حق‌طلبی و آزادی‌خواهی مردم را خاموش کنید. مردم بیدار و آگاه را نمی‌توان با اعدام مرعوب کرد.»
این نهاد صنفی ضمن محکوم کردن اعدام محسن شکاری، توسل به شیوه‌های وحشیانه بر ضد معترضان را از مصادیق بارز ضدیت با آزادی و آزادی بیان دانست و خواهان آزادی بی قید و شرط و فوری همه‌ی بازداشت شدگان چند ماه اخیر و تمامی زندانیان سیاسی شده است.
نعمت احمدی، وکیل دادگستری در رابطه با اعدام محسن شکاری گفته است: «۱۲ سال پرونده محاربه را در قتل‌های محفلی کرمان معلق نگه داشتند، اما اعدام محسن شکاری سریع اجرا شد.»
ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی در ایران، در بیانیه‌ای با اعتراض به اعدام محسن شکاری، از علی خامنه‌ای به عنوان “جبار تمامیت‌خواه” و “خودکامه خونریز” نام برد و افزود که او باید بداند نمی‌تواند “ملت ایران را با اعدام و بگیر و ببندِ معترضان مرعوب کند” و برعکس این “جنایت‌ها”، عزم ملت را در “سرنگونی خامنه‌ای و نظامش” راسخ‌تر می‌کند.
مهدی کروبی که از ۱۲ سال پیش تاکنون در حصر خانگی است، در بیانیه‌ای با اشاره مستقیم به نام محسن شکاری، صدور و اجرای حکم اعدام برای این معترض ۲۳ ساله را “در راستای حاکمیت فضای رعب و وحشت” توصیف کرد.
مهدی کروبی افزود رهبر جمهوری اسلامی قصد دارد “با ابزار سرکوب… همه کسانی‌که خودکامگی فردی‌اش را به چالش می‌کشد، به نوعی متنبه کند”.