اقدام شهرداری تهران، که تحت مدیریت یکی از تندروترین چهرههای جمهوری اسلامی است، علیه «موسسه خانه اندیشمندان علوم انسانی» واقع در این شهر، موجی از واکنشها و اعتراضها را در میان نویسندگان و پژوهشگران و همچنین کاربران شبکههای اجتماعی به دنبال داشته است.
وبسایت خبرآنلاین روز جمعه نوشت که در پی این اقدام، اکنون سرنوشت خانه اندیشمندان علوم انسانی با سابقهای ۱۲ ساله «به مرکز توجه افکار عمومی» در ایران تبدیل شده است.
تلاش شهرداری تهران برای تعطیل کردن این موسسه فرهنگی، نمونه جدیدی از تلاشهای جمهوری اسلامی در جهت سانسور فرهنگی ارزیابی میشود.
خبرآنلاین نوشت: «خانه اندیشمندان علوم انسانی، محل رفت و آمد هزاران دانشجو و اهل فکر، استادان و فرهیختگان دانشگاهی، و عوام اهل فکر و علم و طبقه فهیم بوده است. این نهاد مدنی با سابقه و با حفظ استقلال علمی، باعث شده به طور نسبی جایگاه تقریبا مستقلی به خود اختصاص بدهد و با برگزاری جلسات سخنرانی، و ورود جمعیت پرشمار به آن، سرمایه اجتماعی بسیار وزین و مهمی را برای خانه، مردم و کشور فراهم آورد. اما حالا نماینده شهردار میگوید که مدیریت خانه، همسو با نیروهای انقلابی و ارزشی نبوده و قرار است مدیریت آن به همین دلیل تغییر یابد.»
بر اساس گزارش رسانههای ایران، شهرداری تهران قصد دارد خانه اندیشمندان را از کنترل مسئولان کنونی آن خارج کند.
این گزارشها حاکی است که در روزهای اخیر تنشهایی میان ماموران شهرداری و مسئولان این موسسه به وجود آمده و مامورمان قصد داشتند این موسسه را «پلمب» کنند.
هر چند که گزارشها درباره پلمب خانه اندیشمندان تکذیب شده، اما مقامهای شهرداری برای بازپس گیری ساختمان این موسسه مدعی شدهاند که از این ساختمان «به درستی» استفاده نشده است.
امین توکلیزاده معاون شهردار تهران مدعی شده که در این مجموعه «یک سبک نگاه خاص و جریان محدود فکری» فعال بوده است.
اما ژاله آموزگار، از استادان مطرح زبان و ادبیات فارسی در یادداشتی در این زمینه نوشت: «به عنوان یکی از کسانی که بارها در سالنهای خانه اندیشمندان علوم انسانی نشستهام و به سخنان مفید و پرمحتوای صاحب نظران گوش فرا دادهام و یا خود از بلندگوی آن خدمات خدمتگزاران فرهنگ را ستودهام و به چشم خود اظهار علاقه جوانان را به این مباحث دیدهام نمیتوانم باور کنم که چنین پایگاهی بسته شود.»
او افزود: «آیا خردمندانهتر نیست که به جای بریدن درختان بارور در آبیاری آنها بکوشیم و اگر نیازی به ایجاد مرکز فرهنگی دیگری هست، نهال جدیدی بکاریم؟»
همچنین محمد فاضلی عضو هیات علمی سابق دانشگاه «شهید بهشتی» و یکی از اعضای هیات مذاکرهکننده با نماینده شهرداری، در این زمینه گفت: «در جلسه، نماینده شهرداری یعنی معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری مطرح کردند بودجه فرهنگی و اجتماعی که به خانه اندیشمندان اختصاص یافته سه میلیارد تومان است. این در حالی است که به خانه مداحان ۹ میلیارد تومان بودجه اختصاص یافته است. حال اگر مداحان که خودشان دارای کسب و کار وسیع و درآمد هستند، بتوانند ۹ میلیارد تومان دریافت کنند، چگونه است که برای خانه علوم انسانی کشور با دارای هزاران دانشجو و استاد ۳ میلیارد تومان در سال اختصاص می یابد؟»
او تاکید کرد: «شهرداری فضاهای متعددی از جمله ده ها فرهنگ سرا و سالن های اجتماعی در سراسر تهران در اختیار دارد و به راحتی می تواند آن ها را در اختیار استادان ارزشی و انقلابی و … قرار دهد.»
فشارها علیه این موسسه فرهنگی در حالی است که در روزهای اخیر فشارهای حکومت علیه بخش خصوصی اقتصاد ایران، یعنی اتاق بازرگانی ایران نیز افزایش یافته است.
خبرآنلاین با اشاره به فشارهای جمهوری اسلامی علیه این دو نهاد مدنی، این پرسش را مطرح کرده که: «چرا پارلمان بخش خصوصی و خانه اندیشمندان هدف قرار گرفتند؟ آیا این دو ماجرا را می توان دو حادثه ای تصادفی، تلقی کرد؟»