این قصه آتش زیر خاکستری است که همچنان ادامه دارد و با کبریتی دیگر شعله ورتر خواهد شد. در یک مقطعی ممکن است موفق شوند آتش را خاموش کنند، ولی آتش زیر خاکستر روشن است و اگر بادی به آن بخورد و خاکسترها کنار بروند، دوباره این آتش بیرون می آید.
صادق زیباکلام، تحلیلگر سیاسی در نامه‌ای خطاب به رئیس نهاد رهبری دانشگاه‌ها از وی پرسید: چرا اجازۀ یک تجمع در «بهشت زهرا»، که از هر چهار طرف مسدود است را به مردم نمی‌دهید؟
متن این نامه را در ادامه بخوانید:
جناب حجت‌الاسلام «مصطفی رستمی»
فرموده بودید که اگر در سالگرد «جنبش مهسا» اعتراضی صورت نگیرد، به‌معنای شکست آن حرکت خواهد بود. به‌عنوان یک استاد علوم سیاسی، هر قدر فکر کردم که چنین نتیجه‌گیری بر چه اساسی می‌باشد و حضرتعالی پیروزی و شکست سیاسی را چگونه تعریف می‌فرمایید، عقلم به‌جایی نرسید. جنابعالی امکان هر حرکت اعتراضی از مخالفین را گرفته‌اید، آنوقت پیروزمندانه می‌فرمایید: «اگر اعتراضی صورت نگیرد، به‌مثابۀ شکست «زن-زندگی-آزادی» خواهد بود».
شما پای حریف را غل و زنجیر کرده‌اید و بعد هم پیروزمندانه می‌فرمایید: «ما برنده شدیم». اگر شما به‌راستی خواهان ارزیابی شکست جنبش اعتراضی سال گذشته هستید، چرا اجازۀ یک تجمع در «بهشت زهرا»، که از هر چهار طرف مسدود است را به مردم نمی‌دهید؟
بعید می‌دانم که حضرتعالی ندانید که اگر اجازۀ چنین گردهمایی داده شود، چه قیامتی برپا خواهد شد و چگونه میلیون‌ها پیر و جوان، بی‌حجاب و باحجاب، فقیر و غنی، بی‌دین و بادین، که از حکمرانی شما به تنگ آمده‌اند، با پای پیاده راهی «بهشت زهرا» خواهند شد.
آنگاه جنابعالی می‌توانید شکست و پیروزی را مجدداً ارزیابی نمایید.
این چه پیروزی است که شما از دفن اموات بهایی‌ها هم احساس نگرانی می‌کنید؟
آیا آن احکام محیرالعقول به هنرمندان معترض به حجاب، نشانۀ پیروزی‌ست، یا برعکس، نگرانی از جنبش اجتماعی علیه حجاب اجباری؟
جناب رستمی، آیا رشد سرطانی خط فقر، تورم، بیکاری، اعتیاد، طلاق، خودکشی، افسردگی و ناامیدی جوانان به آیندۀشان را می‌توان پیروزی دانست؟
آیا آمار حیرت‌انگیز مهاجرت اطباء، پرستاران، فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های برتر کشور را می‌توان پیروزی دانست؟
آیا نگرانی بسیاری از ایرانیان به آیندۀ کشور و اینکه مملکت دارد به‌کجا می‌رود را می‌توان پیروزی دانست؟
آیا سرکوب جوانانی که با دست خالی به‌خیابان آمده بودند، نامش پیروزی است؟
اینکه از سر غرور و قدرت، حاضر نشدید کوچکترین گامی در جهت کاستن از نارضایتی‌های مردم، بالأخص جوانان بردارید، آیا نامش پیروزی است؟
اینکه برای نشان‌دادن قدرت و اقتدارتان، دومرتبه گشت ارشاد و بگیروببندها را دارید به‌راه می‌اندازید، آیا نامش پیروزی است؟
ایکاش جنابعالی شکست و پیروزی را تعریف می‌کردید. یک تعریف از پیروزی می‌تواند حضور حضرتعالی به‌عنوان «ریاست نهاد رهبری در دانشگاه‌ها» در میان دانشجویان باشد.