فعالان صنفی ۱۲ دانشگاه کشور در بیانیهای مشترک که در بامداد روز شنبه اول مهر (۲۳ سپتامبر) به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید منتشر شد، تاکید کردند که دانشجویان در صحنه حضور دارند و به مبارزه خود ادامه میدهند.
در این بیانیه آمده است در سالی که گذشت دانشجویان همگام با دیگر مردم کشور در دانشگاهها فریاد “اعتراض به ستم و استبداد” را بلند کردند و “در خیابان پیمانِ مقاومت بستند”.
دانشجویان ادامه میدهند: «بهای این ایستادگی زیاد و دستاوردهای آن ماندگار بود؛ بازداشت، اخراج، تعلیق و تهدید شدیم، اما پس از گذشت یک سال به نقطهای رسیدهایم که باور داریم قدم در راهی بیبازگشت و رو به جلو نهادهایم که بدل به آگاهیای همگانی در بین ما شده است.»
فعالان دانشجویی ۱۲ دانشگاه ضمن اشاره به شکلهای مختلف سرکوب از سوی جمهوری اسلامی نوشتند “وارد مرحله تازهای از کنشگری و مقاومت برای رسیدن به آرمانها” شدند که “اقدامات سرکوبگرانه حکومت را بیاثر خواهد کرد”.
این بیانیه پس از آن صادر شده است که در آستانه اولین سالگرد جان باختن مهسا ژینا امینی در ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ دهها استاد دانشگاه در شهرهای مختلف ایران اخراج، تعلیق و یا پیش از موعد بازنشسته شدند.
در چند روز گذشته نیز شماری از دیگر دانشجویان بازداشت شدند. نهادهای امنیتی فشار را بر استادان و دانشجویان افزودند. جمهوری اسلامی تاکنون آمار دقیقی از اخراج و دستگیری دانشجویان ارائه نکرده است.
فعالان صنفی دانشجویان در بخشی از بیانیه خود که در کانال “شوراهای صنفی دانشجویان کشور” منتشر شده تاکید کردند در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید “دانشگاه در بسیاری از ساحتها نامولد شده” و وقت بازپسگیری و بازتعریف دوباره دانشگاه بهعنوان میدانی برای تخیل و ساخت آینده و مبارزه برای رسیدن به آن فرار رسیده است.
بیانیه “ما بامیگردیم” را فعالان صنفی دانشگاههای تهران، علامه، بهشتی، خواجه نصیرالدین طوسی، الزهرا و همچنین دانشگاه هنر تهران، دانشگاه یزد، دانشگاه چمران اهواز، دانشگاه اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، دانشگاه نوشیروانی بابل و دانشگاه فردوسی مشهد امضا کردند.
دانشجویان دانشکده رشتههای هنری: ما هنوز زندهایم
همزمان با این بیانیه جمعی از دانشجویان رشتههای هنری دانشکده هنرهای زیبا و دانشگاه هنر تهران نیز در بیانیهای مشترک بهمناسبت آغاز سال تحصیلی جدید اقدامات مقامهای حکومتی در سرکوب دانشجویان را محکوم کردند و نوشتند: «با صدای بلند اعلام میکنیم که آنها، آرزوی انفعال و سکوت دانشگاه و ما دانشجویان را به گور خواهند برد.»
دانشجویان هنر بیانیه خود را “به نام زن، زندگی، آزادی” آغاز کردند. آنها نوشتند سال دوم جنبش آزادیخواهانه و طغیانِ ملت ایران علیه ظلم در حالی آغاز میشود که “دانشگاه زیر بار شدیدترین سرکوبها و فشارهاست” و مقامهای حکومتی “هراسان از حضور دانشجویان، آغاز ترم جدید را هر روز به تأخیر میاندازند” و با احضار و تهدید، سعی در ارعاب و ساکتکردن دانشجویان دارند.
این دانشجویان در بیانیه خود تاکید کردند به مبارزه خود ادامه خواهند داد و “نهگویان” فریاد خواهند زد “ما هنوز زندهایم”.
دویچه وله