اسلام‌پژوه ایرانی که به عنوان یک مجتهد هم شناخته می‌شود، در اعتراض به قتل دختران ایران به علت مساله‌ی حجاب، حجاب از سر برداشت.
خانم وسمقی با موی برهنه مقابل دوربین ظاهر شد و تاکید کرد هر گونه آزار زنان سر مساله حجاب، حتی مخالف اسلام است.
صدیمقه وسمقی گفت: «ما نمی‌توانیم و نباید آرام و ساکت بنشینیم و هر روز شاهد آن باشیم که یک آرمیتا، یک مهسا، یا یک فرزند عزیز دیگرمان قربانی بشود به خاطر نداشتن روسری».
خانم وسمقی تاکید کرد که «دینداران مقید به وجدان، اخلاق، انسانیت و عدالت بیش از همه باید به عملکرد جنون‌آمیز حکومت در آزار و اذیت زنان اعتراض کنند.»
او وضع قوانین سختگیرانه را بی‌تاثیر بر اراده زنان برای مخالفت با حجاب اجباری دانست.
این فقه‌شناس و پژوهشگر دینی، پیشتر در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۴۰۲، در نامه‌ای به علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران از او خواسته بود توضیح دهد در حالی که در قرآن «بر لزوم پوشاندن موی سر برای زنان تصریح نشده، الگوی سخت گیرانه جمهوری اسلامی برای پوشش زنان بر کدام دلایل قطعی و خدشه ناپذیر دینی و با کدام استدلال استوار شده است.»
او در آن نامه الزام و اجبار زنان به رعایت پوشش به اصطلاح شرعی با توسل به زور را در جهان اسلام رویه‌ای متروک خوانده و گفته بود فقیهان شیعی و غیر شیعی در پی به کار بستن آن نبوده‌اند اما جمهوری اسلامی ایران و حکومت طالبان در افعانستان که این رویه غیر معمول را به کار بسته‌اند هر دو، کشورهای خود را با چالش‌های بزرگ و مستمری مواجه ساخته‌اند. صدیقه وسمقی خامنه‌ای را در اعمال این رویه شاذ و پرهزینه جمهوری اسلامی زیر سوال برده بود.
عضو سابق شورای شهر تهران، پیشنهاد داده بود زنانی که «به دلیل شکل پوشش خود مورد تعدی و آزار قرار گرفته و از حقوق حقه خود محروم شده و یا آسیب جسمی، روحی و مالی دیده اند، باید بتوانند علیه جمهوری اسلامی ادعای غرامت کنند و جمهوری اسلامی نیز مکلف به دلجویی از آنان است.»
Visa detta inlägg på Instagram