به دنبال انتشار گزارشهای جدید درباره افزایش مهاجرت ایرانیان، شهروندان در ایران با ارسال پیامهایی به ایراناینترنشنال، «فراهم نبودن حداقلهای زندگی معمولی و ناامنی وضعیت اقتصادی و اجتماعی» را از دلالیل و انگیزههای خود برای مهاجرت عنوان کردند.
ایراناینترنشنال روز چهارشنبه اول آذر در فراخوانی از مخاطبان خود خواست با ارسال ویدیو و فایل صوتی، درباره انگیزهها و دلایل مهاجرت و ترک کشور اظهارنظر کنند.
روزنامه فایننشنالتایمز در گزارشی با استناد به آمار سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اعلام کرد ایران بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱، سریعترین رشد نرخ مهاجرت به کشورهای ثروتمند را در جهان داشته است.
این گزارش مشکلات اقتصادی و سیاسی را نیروی محرکه مهاجرت و پناهندگی ایرانیان ارزیابی کرد.
شهروندان در ایران از قشرهای مختلف جامعه از جمله کارگران، بازنشستگان، کارمندان، دانشجویان و دانشآموزان با مشارکت در نظرخواهی ایراناینترنشنال، نظرات خود را درباره علت افزایش مهاجرت ارسال کردند.
شهروندان در پیامهای خود مهمترین انگیزه برای ترک ایران را «ناامنی اقتصادی» خواندند و گفتند مسایلی از جمله «مشکلات معشیتی» و «فراهم نبودن حداقلهای زندگی معمولی» از دلایل آنان برای مهاجرت است.
برخی دیگر از مخاطبان که در این نظرخواهی مشارکت کردند «مشکلات اجتماعی»، «وضعیت بد محیط زیست» و نیز «محدودتر شدن آزادیهای فردی و مدنی» را از دلایل خود برای مهاجرت عنوان کردند.
شهروندان با ابراز ناامیدی از بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران تاکید کردند از آینده فرزندان خود نگرانند و علاقهمندند برای آینده آنها دشواری مهاجرت را تحمل کنند تا بلکه فرزندانشان بتوانند زندگی بهتری داشته باشند.
برخی مخاطبان با اشاره به تلاش حکومت برای تحت فشار گذاشتن اقشار مختلف جامعه، گفتند که روزانه علاوه بر مواجه شدن با سارقان در خیابانها، مورد هجوم حامیان حکومت از جمله «آمران به معروف و ناهیان از منکر» و «حجاببانان» در مراکز شهرها و متروها قرار میگیرند.
آسیه امینی، تحلیلگر مسایل اجتماعی، در گفتوگو با ایراناینترنشنال ضمن ارزیابی ریشه مهاجرت ایرانیان، مهمترین دلیل آنان را برای مهاجرت پس از انقلاب ۱۳۵۷، «منازعات داخلی، سرکوب سیاسی و سپس جنگ» خواند.
او افزود در دهه ۷۰ عوامل دیگری از جمله «نبود آزادیهای اجتماعی و رفاه عمومی»، «تبعیض» و «شهروندی درجه یک و درجه دو» به دلایل مردم برای مهاجرت اضافه شد.
امینی با اشاره به کاهش کوتاه مدت نرخ مهاجرت در ایران طی دوران حکومت جمهوری اسلامی گفت: «فقط یک برههای در دهه ۸۰ به دلیل وعدههای اصلاحطلبان به مردم برای تحولات اجتماعی و آزادیهای بیشتر، نرخ مهاجرت کاهش پیدا کرد اما پس از ناامید شدن مردم، شهروندان بیشتر تشویق شدند که مهاجرت کنند.»