سازمان حقوق بشر ایران؛ ۷ بهمن ۱۴۰۲: خانواده چهار زندانی سیاسی کُرد به‌نام‌های محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی که حکم اعدام‌شان در ماه گذشته تأیید شده، برای ملاقات آخر با عزیزانشان فراخوانده شده‌اند.
سازمان حقوق بشر ایران خواستار اقدام سریع جامعه جهانی برای نجات جان این چهار نفر و پاسخ مناسب به اعدام‌های بی‌رویه در ایران است.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران پیشتر در این باره گفته بود: «علاوه بر غیرانسانی بودن مجازات مرگ، این چهار زندانی همچون بسیاری دیگر از زندانیان محکوم به اعدام، از کوچک‌ترین استانداردهای دادرسی عادلانه برخوردار نبوده‌اند و احکام آنها حتی براساس قوانین جمهوری اسلامی غیرقانونی‌ست.»
به گفته امیری‌مقدم، «با توجه به نیاز بیشتر حکومت به هراس‌افکنی با هدف پیشگیری از اعتراضات از یک‌سو و سرپوش گذاشتن بر بی‌کفایتی حکومت در حفظ امنیت مردم از سوی دیگر، احتمال اجرای احکام اعدام این زندانیان و بسیاری دیگر از زندانیان با اتهامات سیاسی و امنیتی در آینده نزدیک بسیار بالاست.»
مدیر سازمان حقوق بشر ایران «کارزار‌های مردمی علیه مجازات مرگ و فشار جامعه‌جهانی» را «تنها راه متوقف کردن ماشین اعدام حکومت» دانست.
حکم اعدام این چهار زندانی سیاسی ممکن است در ساعات آینده اجرا شود.
محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی چهار زندانی سیاسی کُرد هستند که در تاریخ یکم تیرماه سال ۱۴۰۱ در ارومیه بازداشت و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «محاربه و جاسوسی برای اسرائیل» به اعدام محکوم شدند.
بستگان این چهار زندانی سیاسی می‌گویند، حکم اعدام ایشان ظرف مدت ۲۴ ساعت در شعبه ۹ دیوان عالی کشور به تایید رسیده است.
این چهار زندانی سیاسی کرد اجازه ملاقات یا تماس تلفنی با بستگان خود را نداشته و در مکان نامعلومی نگهداری می‌شدند.
چند ماه پس از بازداشت، رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی ویدیوی اعترافات این چهار زندانی را منتشر کرده بود.
جوانا طیمسی، همسر محسن مظلوم پیشتر در این خصوص به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «یک سال و شش ماه است که بازداشت شده‌اند و در بی خبری مطلق هستیم. یعنی از مکان نگهداری و سلامتی ایشان ما هیچ خبری نداریم. هفته قبل به وکیل ما گفتند که حکم اعدام همسرم و دوستانش در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادر و در شعبه ۹ دیوان عالی کشور تایید شده است. این احکام در دادگاهی ناعادلانه و تنها با حضور وکلای تسخیری تشکیل شده بود. یعنی به هر نفر یک وکیل تسخیری داده بودند، اما به وکیل تعینی اجازه خواندن پرونده را ندادند. در نهایت هم حکم اعدام ایشان ظرف ۲۴ ساعت تایید شد».
وی در ادامه اظهار داشت: «تیر ماه ۱۴۰۱ بدون هیچ سلاحی برای فعالیت سیاسی و تشکیلاتی، از طریق حزب کومله به ارومیه رفتند و در ارومیه بازداشت شدند. جمهوری اسلامی بعد از ۸۰ روز بی‌خبری، از ایشان یک اعتراف اجباری پخش کرد که در طی آن هر چهار نفر زیر شکنجه مجبور می‌شوند بگویند که مامور موساد هستیم و جاسوس اسرائیل هستیم و برای انفجار یک مرکز صنعتی در اصفهان آمده بودیم».