چند زندانی سیاسی سرشناس بند زنان زندان اوین همچون نرگس محمدی، ناهید تقوی، آنیشا اسداللهی، سپیده قلیان، ریحانه انصاری‌نژاد، محبوبه رضایی، مریم حاج‌حسینی و گلرخ ایرایی در نامه‌ای شرایط حبس سارا تبریزی در زندان را تشریح کردند.
زنان زندانی که حدود یک هفته با سارا تبریزی هم‌بند بودند در نامه خود نوشتند در یک هفته‌ای که سارا تبریزی در بند زنان بوده، او را وحشت‌زده و عصبی دیده‌اند.
متن این نامه در اینستاگرام نرگس محمدی هم‌رسانی شده است.
در نامه زنان هم‌بند سارا تبریزی آمده است: «یک هفته در کنارمان بود… بعد از سه شب انفرادی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات از شدت ضربان قلب و حمله‌های عصبی به بهداری منتقل و بعد از تجویز پزشک به سلول چند نفره برده شد. از فردای آن روز در اتاق بازجویی تحت فشار قرار می‌گرفت که در صورت عدم همکاری به شرایطِ قبل برگردانده می‌شود.»
در بخش دیگری از این نامه گفته می‌شود که سارا تبریزی دختری ۲۰ ساله قصد داشته است ایران را ترک کند. زنان زندانی گفتند: «اگر سارا در جامعه‌ای آزاد، بدون سرکوب و بدون تبعیض، ستم و استثمار زندگی می‌کرد، نه تصمیم به ترک کشور می‌گرفت و نه دچار چنین پایان تلخی می‌شد.»
پیکر بی‌جان سارا تبریزی روز پنجم فروردین در شرایطی در منزل پدری او در تهران پیدا شد که او تنها یک روز پیش از آن در چهارم فروردین به وزارت اطلاعات احضار شده بود.
امضاکنندگان نامه در پایان نامه خود گفته‌اند: «این مرگ به هر شکل و تحت هر شرایطی که رقم خورده باشد، مسئولیت آن با حکومت است. همچون مرگ هزاران نفری که تحت سیطره حکومت‌ها، طی دهه‌ها دیکتاتوریِ فاشیستی سر به دار، سر به نیست و مفقود شده‌اند. همچون بسیارانی که چشم‌هایشان را از دست داده‌اند یا به طریقی دچار نقص عضو شدند.»
سارا تبریزی، تنها نمونه‌ای از زندانیان سیاسی در بند یا آزاد شده نیست که جمهوری اسلامی مرگ مشکوک آنها را “خودکشی” اعلام می‌کند. این روند از سال‌های پس از انقلاب اسلامی بهمن ۵۷ آغاز شده و بسیاری از زندانیان سیاسی، در بند یا پس از آزادی با مرگ‌های مشکوک جان خود را از دست داده‌اند.
از جمله “سینا قنبری” یکی از معترضان بازداشت‌شده اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶ و کاووس سید امامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست و بسیاری دیگر که مرگ مشکوک آنها در زندان، “خودکشی” اعلام شد.
در موارد دیگر مشابه با مرگ مشکوک سارا تبریزی، مریم آروین، عرشیا امام‌قلی‌زاده و یلدا آقافضلی، سه نفر از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری ۱۴۰۱ نیز در مدت زمان کوتاهی پس از آزادی از زندان جان خود را از دست دادند.
مریم آروین، ۲۹ ساله، وکیل دادگستری نیز در فاصله کوتاهی پس از آزادی از زندان جان باخت. او که عضو کانون وکلای استان کرمان بود در آذر ۱۴۰۱ حین دفاع از معترضان بازداشتی کرمان در صحن دادگاه سیرجان بازداشت شد و به گفته مادرش، زمانی که در زندان بود “به بهانه آرام‌بخش و مسکن و تقویتی” به او “سرم وصل کرده” بودند.
از جمله مرگ‌های مشکوک اخیر همچنین می‌توان به منصوره سگوند ۱۸ ساله و دانشجوی رشته حقوق دانشگاه پیام نور آبدانان اشاره کرد که تنها چند روز پس از احضار در میانه‌های خرداد ۱۴۰۲ در آبدانان جان خود را از دست داد و نهادهای حکومتی دلیل مرگ مشکوک او را “ایست قلبی تنفسی” اعلام کردند.
مرگ مشکوک این زندانیان و همچنین زندانیان دیگری مانند محسن جعفری‌راد، در دوران بازداشت یا اندکی پس از رهایی از حبس، ابهامات بسیاری را در خصوص آن چه که در بازجویی‌‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی می‌گذرد به وجود آورده است.
دویچه وله