دستکم چهارتن از وزرا و معاونان ابراهیم رئیسی در انتخابات آینده ثبتنام کردهاند. به نظر میرسد کابینه جامانده از ابراهیم رئیسی فاقد حداقل انسجام و هماهنگی است و وزرا نتوانستهاند سر یک نماینده از جانب کابینه به وحدت نظر برسند.
رویداد۲۴ | میثم سعادت: اگر کسی یک ماه قبل خبر میداد که شکاف در دولت رئیسی به آنجا میرسد که پنج نفر از اعضای کابینه او برای جانشینی ابراهیم به رقابت برخیزند، حتما او را دیوانه مینامیدیم. اما حالا صحنه انتخابات در برابر ماست. پنج نامزد انتخاباتی از دولت ابراهیم رئیسی، قصد دارند راه او را ادامه دهند و فقط اینها نیستند. حداقل پنج نامزد مطرح اصولگرای دیگر هم همین شعار و برنامه را گفتهاند.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد و ستوننویس رسانههای تندرو با میثم نیلی، برادر داماد ابراهیم رئیسی و مدیر سایت رجانیوز و منصوری، معاون اجرایی رئیسجمهور پیشین به ستاد وزارت کشور آمد. رجانیوز در تحلیل این ثبتنام نوشت «شنبه شب… پیرو اعلام تصمیم قطعی دکتر مخبر برای عدم حضور در انتخابات، جمعی از وزرا و معاونین رییسجمهور بر روی حضور محمدمهدی اسماعیلی به عنوان گزینه نهایی دولت به اجماع رسیدند. صبح یکشنبه، اسماعیلی با همراهی میثم نیلی و محسن منصوری در وزارت کشور حاضر شد. همراهی همزمان میثم نیلی و محسن منصوری با محمدمهدی اسماعیلی معنای روشنی برای بدنه انقلابی دارد. مشاور امین آیتالله رئیسی امروز با همراهی دو یار نزدیک شهید مظلوم به میدان آمده و پرچم را به نمایندگی از جمع همکاران خود به دوش گرفته است.»
میثم نیلی، برادر مقداد نیلی از نزدیکان رئیس جمهور فقید است. در این سه سال گاه انتقادهایی از فعالیتهای «حلقه مقداد» مطرح میشد که اشارهای به همین فعالان سیاسی بود. یکی از فعالان منتقد حلقه مقداد در شبکه اجتماعی ایکس نوشته «حلقه مقداد با پیشدستی کردن در معرفی محمدمهدی اسماعیلی، آغازگر شکافِ سیاسی و تشتّتِ گفتمانی در دولت سیزدهم شد؛ به طوری که در مخالفت با این گزینه پیشنهادی، چهار تن از کارگزاران دولت (مهرداد بذرپاش، صولت مرتضوی، داوود منظور و سید امیرحسین قاضیزاده هاشمی) در انتخابات ریاست جمهوری ثبتنام کردند. از این رو شایسته است زین پس «حلقه مقداد» را «حلقه انحراف» بنامیم.»
مهرداد بذرپاش در کنار محمد مخبر، معاون اول دولت رئیسی و رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی و دانشبنیانها به وزارت کشور رفت. بذرپاش از سال ۹۶ که پشت درب وزارت کشور ماند معلوم بود که سودای ریاستجمهوری در سر دارد. پیشرفت سریع او به لطف عنایات ویژه احمدینژاد و موقعیتشناسیاس پس از جدایی احمدینژاد از حاکمیت، باعث شد در راهروهای قدرت به راحتی کرسیها را یکی پس از دیگری صاحب شود؛ در فهرست انتخاباتی مجلس نهم که راهش را به هیات رئیسه باز کرد تا قائم مقامی بنیاد تعاون سپاه و معاونت ستاد اجرایی فرمان امام و این اواخر ریاست دیوان محاسبات کشور و دست آخر وزارت راه دولت رئیسی. او سال قبل جریان شریان را به همراهی حمید رسایی به راه انداخت تا در لابیهای سیاسی اصولگرایان هم اهرمی کافی داشته باشد.
نفر دیگر قاضیزاده هاشمی بود که در مجلس قبلی نایب رئیس بود. او سه سال قبل کمکی به رئیسی کرده بود و به ریاست بنیاد شهید رسیده بود و بعید نیست این دوره هم به همین نیت وارد انتخابات شده باشد.
داوود منظور نفر آخر بود. رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور که پیش از آن رئیس سازمان امور مالیاتی هم بوده شاید بین مردم آنقدرها محبوب نباشد. اما چه بسا او به خاطر اختلاف با مهرداد بذرپاش وارد انتخابات شده باشد. بعد از عزل احمدی توسط داود منظور در سازمان برنامه بودجه، وی به یکباره از طرف وزیر کار یعنی صولت مرتضوی بهعنوان رئیس هیات مدیره صندوق بازنشستگی منصوب شد
شکاف؟
بدون شک از همین تعداد نامزدها میتوان پی به شکافهای متعددی در میان اعضای کابینه دولت رئیسی برد؛ گروهی از هیأت دولت با بذرپاش و گروهی با اسماعیلی. تازه باید به یاد داشت که قطعا افرادی از کابینه از همین حالا با سعید جلیلی که در این فهرست پنج نفره نیست، عقد اخوت بستهاند.
در نهایت این انتخابات تمام میشود اما اختلاف در دل دولت باقی میماند. حتی در صورت اصولگریان و حتی در صورت پیروزی یکی از وزرای رئیسی بعید است کابینه رئیسی تکرار شود و اختلافها بیشتر و بیشتر خواهد شد.