در دهه ۱۹۷۰ میلادی صدام حسین به مرد شماره دو حزب بعث عراق تبدیل شده بود و حالا می‌توانست آرزوها و بلندپروازی‌های خود را متحقق کند. او در اوایل دهه ۱۹۷۰ دستور ایجاد یک برنامه پنهان تسلیحات هسته‌ای را صادر کرد.
عراق که از ۱۹۵۹ به عضویت آژانس انرژی اتمی در آمده بود از ۱۹۷۲ تلاش کرد یک نیروگاه برق هسته‌ای با ظرفیت ۵۱۵ مگاوات از فرانسه دریافت کند. راکتور مورد درخواست عراق UNGG بود. راکتور فرانسوی که می‌توانست برای تولید پلوتونیوم، ساخت سلاح اتمی و تولید برق هم استفاده شود. اما این درخواست به نتیجه نرسید تا زمانی که ژاک شیراک نخست وزیر فرانسه شد.
در ۱۹۷۵ یکسال پس از نخست وزیری شیراک در فرانسه نه تنها او از شرکت‌های فرانسوی برای ساخت راکتور اتمی در عراق حمایت کرد، بلکه فروش ۱۲.۵ کیلوگرم اورانیوم۲۳۵ ایزوتوپی که هم در نیروگاه هسته‌ای و هم در سلاح هسته‌ای استفاده می‌شود را به عراق در ۱۹۷۸ تسهیل کرد.