-روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به نقل از دو تاجر ایرانی ادعا کرده از میان «جاسوسانی» که ادعا می‌شود در رابطه با سازمان سیا دستگیر شده‌اند، عده زیادی مربوط به حوزه نفت و انرژی هستند.
-گزارشگر نیویورک تایمز می‌گوید، تاجرانی از اروپای شرقی از ودکا و شراب قرمز تا پول نقد پیشنهاد می‌کنند تا بتوانند تحت پوشش تاجر یا محقق اطلاعات نفتی بگیرند.
– نیویورک تایمز مدعی «پیشنهاد رشوه یک میلیون دلاری آمریکا برای دریافت اطلاعات نفتی ایران» شده است.
– یک تحلیلگر آگاه نفتی در گفتگو با کیهان لندن می‌گوید، نیازی به اینهمه هزینه و جاسوسی نیست و راه‌های آسانتری برای دریافت اطلاعات نفتی وجود دارد از جمله اختلافات و زد و خورد باندهایی که یکدیگر را لو می‌دهند!
روزنامه نیویورک تایمز، جمعه ۸ اوت (۱۷ امرداد)، در گزارشی زیر عنوان «تحریم‌های آمریکا صعنت نفت ایران را به جاسوس علیه جاسوس تبدیل می‌کند» ادعا کرده است، هفده فردی که تحت عنوان «جاسوس سازمان CIA» در ایران بازداشت شده‌اند به دنبال جمعآوری اطلاعات دربارهی فروش نفت ایران بوده‌اند.
ادعاهای وزارت اطلاعات و نیویورکتایمز درباره «۱۷ جاسوس» و نظرات یک تحلیلگر نفتی در گفتگو با کیهان لندن
در گزارش نیورک تایمز به نقل از تاجران نفتی ایران آمده به برخی افراد از ۱۰۰ هزار تا یک میلیون دلار پیشنهاد رشوه داده‌اند که یکی از شماره حسابهای وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران را افشا کنند. حتی به برخی از این تاجران خارجی ویزای آمریکا پیشنهاد شده است.
نویسنده‌ی این گزارش فرناز فصیحی، در مصاحبه با بیبیسی فارسی نیز با تکرار نکاتی از همین گزارش می‌گوید که وزارت نفت ایران بعد از خروج ترامپ از برجام اطلاعات نفتی را محرمانه اعلام کرد و بیژن زنگنه وزیر نفت جمهوری اسلامی گفت که اطلاعات فروش نفت رسماً اعلام نمیشود چرا که بازی اطلاعاتی و جاسوسی بین کشورها ایجاد شده که به اطلاعات نفت ایران دسترسی پیدا کنند.
در گزارش نیویورک تایمز آمده است که تاجران نفتی از اروپای شرقی در ایران انواع باج‌ها و رشوهها را پیشنهاد می‌دهند؛ از جعبههای ودکا و شراب قرمز تا تأمین مداوم الکل و پول نقد و دو برابر کردن حق دلالی و… که بتوانند تحت پوشش تاجر یا محقق، اطلاعات نفتی بگیرند. در همین رابطه به فردی پیشنهاد شده ۵ هزاردلار در ماه بگیرد و برای یک گزارش دانشگاهی اطلاعات نفتی جهت تحقیق بدهد.
گزارشگر نیویورک تایمز همچنین گفته دولت ایران از شماره حسابهای موقت استفاده می‌کند که فقط چند ساعت باز هستند و وقتی پول وارد و خارج شد به سرعت در سه چهار ساعت بسته میشوند و برای لو دادن اطلاعاتِ این شماره حساب‌ها حتی تا یک میلیون دلار از طرف آمریکا پیشنهاد شده است.
فصیحی همچنین می‌گوید، «این ۱۷نفری که وزارت اطلاعات ایران اعلام کرد که جاسوس سی‌آی‌اِی هستند و فیلمشان را پخش کرد، اطلاعاتی که ما به دست آوردیم این هست که اینها مشکوک هستند به اینکه اطلاعات نفتی را می‌خواستند پیدا بکنند؛ من نمیدانم که آنها جاسوس هستند یا نیستند… ولی کسانی که می‌شناختند اینها را یا اطلاعات داشتند از اتهاماتی که ایران وارد کرده به ما گفتند که در حول و حوش مسائل نفتی کار می‌کردند و دنبال اطلاعات بودند.»
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی از تلاش‌های گسترده دستگاه‌های جاسوسی #آمریکا و متحدانش برای دسترسی به اطلاعات خریداران #نفت #ایران و راه‌های فروش آن خبر داده. توضیحات بیشتر از فرناز فصیحی، خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز نویسنده این گزارش pic.twitter.com/KQ7gKKJzuA
— BBC NEWS فارسی (@bbcpersian) 9 augusti 2019
او همچنین گفت با مقامهای آمریکایی تماس گرفته‌اند و آنها نیز تایید کردند که به دنبال اطلاعات نفتی هستند و این اطلاعات برای آنها حیاتی است.
نیویورک تایمز به نقل از الیزابت روزنبرگ مقام پیشین وزارت خزانه‌داری آمریکا در دولت اوباما نوشته «واشنگتن اطلاعات مربوط به فروش نفت ایران را می‌خواهد تا میزان درآمد این کشور از نفت را بداند. آنها می‌خواهند بدانند که چه مقدار باید به ایران فشار بیاورند» اما در این گزارش هیچ مقام آمریکایی تایید نکرده آمریکاییها به تاجران ایرانی برای دریافت اطلاعات و میزان فروش نفت رشوه پرداخت کرده‌اند!
بخش‌هایی از آنچه در نیویورک تایمز منتشر شد مؤید گزارش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی است. دوشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۸، مدیرکل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات گفته بود، جاسوس‌های شناسایی شده شامل شاغلین مراکز حساس و حیاتی، همچنین بخش خصوصی مرتبط با این مراکز هستند که به عنوان پیمانکار یا مشاور در حال فعالیت بوده‌اند.
او ادعا کرده بود، «۱۷ جاسوس دستگیر شده در مراکزی شامل حوزه‌های اقتصادی، هسته‌ای، زیرساختی، نظامی و سایبری کشور فعالیت می‌کردند و هیچکدام از آنها با دیگری ارتباطی نداشتند و هر کدام با یک افسر اطلاعاتی سیا در ارتباط بودند.»
دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در واکنش به این موضوع آن را «کاملاً جعلی» خواند و گفت، «ذره‌ای حقیقت ندارد. فقط دروغ و پروپاگاندای بیشتر [مثل پهپادشان که سرنگون شد] از طرف رژیمی مذهبی که به شدت درمانده است و اصلاً نمی‌داند چه باید بکند.» گزارشگر نیویورک تایمز در رابطه با اینکه ترامپ همکاری این افراد را با سازمان سیا رد کرده، نوشته است این اظهارات فوق‌العاده نامتعارف است چرا که یک دولت چنین اتهاماتی را تقریبا هرگز تایید یا تکذیب نمی‌کند!
مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا نیز دربارهی ادعای همکاری این افراد با دستگاه اطلاعاتی ایالات متحده به فاکس نیوز گفت: «رژیم ایران در دروغگویی سابقه طولانی دارد.»
بدون در نظر گرفتن واکنشهای مقامهای رسمی آمریکا تردید در مورد این ادعا که افرادی که بازداشت شده‌اند، جاسوسان نفتی بوده‌اند نیز زیاد است.
طبق ادعای نیویورک تایمز دو تاجر ایرانی گفتهاند بسیاری از این افراد جاسوس‌های نفتی بوده‌اند اما مسئولان قضایی جمهوری اسلامی حدود دو ماه قبلتر گفته بودند «دو نفر» از جاسوسها غیرنظامی هستند.
اوایل تیرماه ۱۳۹۸، سخنگوی قوه قضاییه از بازداشت یک شبکه جاسوسان آمریکایی خبر داد که «در مراکز حساس کشور مثل نیرویهای نظامی، انتظامی، وزارت دفاع و مراکز هسته‌ای و مراکز مربوط به زیرساخت‌های عمومی» نفوذ کرده بودند. وی اشارهای به جاسوسان نفتی نکرد اما طبق گفته او فقط «دو نفر» در حوزه نظامی نبودند که پروندههای آنان در دادسرای امنیت رسیدگی و به دادگاه انقلاب رفت و به حبس طویل‌المدت محکوم شدند و تعدادی دیگر که در مراکز نظامی مشغول بودند در دادسرای نظامی رسیدگی شد و با توجه به نوع اقداماتشان تقاضای مجازات اعدام شده و در نوبت رسیدگی است.
کیهان لندن در مورد ادعاهای گزارش اخیر نیویورک تایمز که، شنبه ۱۹ امرداد، به عنوان سند و مدرک به تیتر اول روزنامه کیهان تهران نیز تبدیل شد با یک تحلیلگر آگاه نفتی گفتگو کرده است.
این تحلیلگر می‌گوید، میزان دقیق رسمی فروش نفت ایران پس از تحریمها محرمانه شد، تا قبل از تحریمها میزان روزانه فروش نفت قابل دسترس بود و حساسیتی روی آن نبود اما چند هفته پس از آنکه آمریکا اعلام کرد فروش نفت را به «صفر» میرساند و فروش نیز به شدت کم شد اطلاعات فروش از دسترس خارج شد. وزارت نفت ادعا میکرد تحریم‌های آمریکا نمیتواند مانع فروش نفت شود. اما در عمل تاثیر شدید گذاشت. محرمانه شدن اطلاعات چند دلیل داشت. مهمترین آن دور زدن تحریمها بود چون اگر اعلام میشد که فروش چقدر بوده مشخص میشد که ایران از راه‌های غیرقانونی در حال فروش نفت است. تا مادامی که معافیتهای آن هشت مشتری نفت ادامه داشت چون ایران بیشتر از آنچه مقرر شده بود میفروخت باید میزان فروش مخفی میماند اما پس از آنکه معافیتها تمدید نشد دلیل دیگری هم برای محرمانه ماندن میزان فروش پیدا شد و آن حیثیتی بود. آمریکاییها نباید میفهمیدند که دقیقاً فشارها تا چه اندازه مؤثر است.»
این تحلیلگر با اشاره به اینکه در مورد پیشنهاد رشوه برای دریافت اطلاعات میزان فروش چیزی نشنیده است، ادامه می‌دهد: «اما در مورد پیشنهاد و حتی دریافت رشوه به عناوین مختلف مثلاً در قراردادها، تحویل محمولههای نفتی به اشخاص و شرکتهای خاص گزارشهای رسمی وجود دارد که علنی شده و اتفاقاً نهادهای قضایی در حال پیگیری آن هستند و اختلاس و یا نقل و انتقال پول و تبدیل ارز یا در مناطق در بانکرینگ، موارد زیادی هم هست که هنوز لو نرفته.»
نیازی به پرداخت رشوه برای دریافت میزان فروش نیست
وی در ادامه می‌افزاید، «فروش نفت ایران در مجموع نفت خشکی (شرکت ملی نفت) و نفت فلات قاره در هفته اول مردادماه روزانه بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار بشکه در روز نوسان دارد. تقریباً همه محمولهها به چین میرود، محرمانه نگه‌داشتن اطلاعات نفتی شاید برای جمهوری اسلامی ضروری باشد، اما بعید است میزان بشکه به بشکه آن برای آمریکا اهمیت داشته باشد و صرفاً کلیاتی از میزان حدودی فروش برای راهبردهای کلان آمریکا کافیست که برای رسیدن به آن چندین راه دارد و نیاز به ۱۰۰هزار و یک میلیون دلار رشوه نیست! چندین وبسایت و پایگاه رصد نفتکشها سال‌هاست فعال‌اند و سابقه نشان داده آماری که از تجارت نفت اعلام می‌کنند به واقعیت نزدیک است. شرکتهای ردیاب نیز هم به فناوریهای ماهوارهای مجهزند و هم شماری از آنها با سازمانهای امنیتی همکاری دارند و اطلاعاتشان قابل استناد است.»
این تحلیلگر نفتی تأکید می‌کند، نیازی به جاسوسی نیست چون آنچه بیش از همه اطلاعات محرمانه نفتی را علنی می‌کند اختلافات و زد و خوردهای باندهایی است که همدیگر را لو می‌دهند و همچنین اطلاعاتی است که نهادهای امنیتی و اطلاعاتی با رصد کشتیها به دست میآورند؛ چنانکه «گریس۱» در جبلالطارق گیر افتاد و دو کشتی چینی در سنگاپور!
بعید است فروش نفت از ۱۰۰ هزار بشکه در روز کمتر شود
او میفزاید: «باید قبول کرد که آمریکا فروش نفت ایران را تقریبا به صفر رسانده، فروش ۲٫۵ تا ۳ میلیون بشکه در روز بوده حالا شده ۱۰۰ هزار بشکه؛ و این فاجعه است. بعید است از این کمتر شود. همین ۱۰۰ هزار بشکه هم سهم دلالهای خودی است که زالووار به صنعت نفت وصل‌اند، سهم‌شان را میگیرند و روی آب یا از طریق زمینی قاچاقی میفروشند و گاهی نقدی معامله می‌کنند و پول را در جیب‌شان میگذارند و در عوض کالا به کشور وارد می‌کنند و گاهی مستقیم تهاتر می‌کنند. بعضی از دلالها تحریم‌اند. در نظر بگیرید بخشی از این فروش همانی است که میشنویم مثلاً روسیه می‌گوید قرارداد نفت در برابر غذا را بسته و آمریکا می‌گوید کمکهای بشردوستانه و دارو و غذا به ایران تحریم نیست. اینها همان نفت است!»
جاسوسان آمریکایی چطور سر از اطلاعات نفتی درآوردند؟!
این تحلیلگر نفتی به کیهان لندن می‌گوید، «در شرایطی که طبق تحریم هرگونه همکاری از سوی افراد و شرکتهای آمریکایی با ایران ممنوع است، چطور جاسوسان آمریکایی می‌توانند سر از اطلاعات نفتی درآورند؟! حتی با درست بودن ادعاهای وزارت اطلاعات و نیویورک تایمز چه کسانی این اطلاعات را به آمریکاییها داده‌اند؟! وقتی آمار فروش محرمانه است آمریکاییها چطور به آنها دست پیدا کرده‌اند؟!» به این ترتیب، قطعات اطلاعات مربوط به این قضایا، هر طور که چیده شود، سرنخ به درون خود نظام می‌رسد!
در این میان، گزارش نیویورک تایمز که در واقع تأیید ادعاهای نهادهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی درباره «جاسوسی» افراد دستگیر شده است، واکنش‌هایی را هم در پی داشت. جعفر بلوری دبیر بینالملل کیهان تهران در مورد ارتباط احتمالی بین ۱۷ جاسوس و نفتکش ایرانی که انگلیس توقیف کرده پرسشی را مطرح کرده است.
گزارش نیویورک تایمز درباره نفتی بودن پرونده آن 17 جاسوس دستگیر شده #سیا در #ایران را بگذارید کنار آن #نفت_کش ایرانی که انگلیسی ها دزدیدند…!
ارتباطی نمی بینید؟— جعفر بلوری (@jafarboloori56) 10 augusti 2019
این در حالیست که برخی کاربران گزارش نیویورک تایمز را پروندهسازی برای افراد دستگیرشده خوانده‌اند که معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظارشان است.