بلاتکلیفی و وقت هدر دادن می‌تواند سرنوشت چهار دهه اخیر در راه المپیک را تکرار کند
روزها برای تیم امید ایران بدون برنامه برای برگزاری اردو، بدون حضور مهدوی‌کیا در نقش سرمربی و بدون پاسخ روشن فدراسیون درباره آینده این تیم، می‌گذرند. این بلاتکلیفی و از دست رفتن فرصت‌ها می‌تواند سرنوشت چهار دهه اخیر را برای تیم امید تکرار کند و فوتبال ایران را باز هم در راه المپیک ناکام گذارد.
شش ماه پیش، وقتی مهدی مهدوی‌کیا سرمربی تیم امید شد، خبری تعجب‌برانگیز بود. مهدوی‌کیا نامزد نایب‌رئیسی علی کریمی در انتخابات فدراسیون فوتبال و رقیب تیم عزیزی‌خادم بود. تیم کریمی و مهدوی‌کیا انتقادهای بسیاری به عزیزی خادم داشتند. در ضمن مهدوی‌کیا با حکم کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال به دلیل تخلف استفاده از بازیکن صغر سنی در تیم آکادمی کیا محروم شده بود.
فدراسیون فوتبال با اعلام رد تخلف آکادمی کیا و لغو محرومیت مهدوی‌کیا، او را سرمربی تیم امید ایران کرد. بیش از یک ماه طول کشید تا مهدوی‌کیا این مسئولیت را بپذیرد. فدراسیون از امضای قرارداد خبر می‌داد اما مهدوی‌کیا پرسش‌ها درباره قبول این مسئولیت را بی‌پاسخ می‌گذاشت؛ اما سرانجام مهدوی‌کیا کارش را با تیم امید شروع کرد و در همان آغاز کار، کمیته ملی المپیک داریوش مصطفوی را به عنوان مدیر تیم امید به فدراسیون توصیه کرد؛ مانند سایر دخالت‌های همیشگی کمیته ملی المپیک در تیم امید.
آبان ۱۴۰۰ تیم امید ایران با مربیگری مهدوی‌کیا با کسب سه پیروزی مقابل نپال، لبنان و تاجیکستان در مرحله مقدماتی فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا صدرنشین شد و مجوز حضور در مرحله نهایی جام ملت‌ها را گرفت.
حالا تیم امید ایران باید در جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا شرکت کند. اما نه از تمرین‌ها و اردوهای تیم امید خبری شنیده می‌شود و نه مهدوی‌کیا درباره برنامه‌های تیم امید پاسخی می‌دهد. داریوش مصطفوی نیز هرگز در نقش مدیر تیم امید ظاهر نشد و مسئولیتی در این تیم بر عهده نگرفت.
رسانه‌ها وجود اختلاف‌هایی را بین مهدوی‌کیا و فدراسیون فوتبال پیش‌بینی می‌کنند؛ ضمن اینکه مهدوی‌کیا و همکارانش هنوز با فدراسیون فوتبال قرارداد رسمی ندارند. فدراسیون فوتبال بسیاری از مربیان تیم‌های پایه را بدون قرارداد به همکاری دعوت می‌کند.
در دوره پیشین نیز تیم امید ایران در راه المپیک با مربیانی مثل زلاتکو کرانچار و فرهاد مجیدی همکاری کرد اما سرانجام حمید استیلی که مدیر تیم امید بود، همه مربیان را راند تا خود سرمربی تیم امید باشد. نتیجه کار او یک دوره ناکامی دیگر در راه المپیک بود.
بلاتکلیفی این روزهای تیم امید و تلف کردن فرصت‌های تشکیل اردو می‌تواند سرنوشت بدی را برای تیم امید رقم بزند. نه فدراسیون فوتبال درباره آینده همکاری با مهدوی‌کیا خبری شفاف می‌دهد و نه مهدوی‌کیا دراین‌باره اظهارنظر می‌کند. وضعیت قرارداد دستیاران مهدوی‌کیا در تیم امید نیز نامشخص است و فدراسیون اطلاعات دقیقی منتشر نمی‌کند که چرا قرارداد مربیان ثبت نمی‌شود.
جان لامرز دستیار اول مهدوی کیا از هلند است. در کنار لامرز، مهران شدیدی‌پور هم دیگر دستیار ایرانی مهدوی‌کیا است که کارهای مربوط به آنالیز و ویدیوآنالیز را انجام می‌دهد. تیمو روزنبرگ، مربی بدنساز، و ماریو میلتنر، مربی دروازه‌بان‌ها، هر دو از آلمان‌اند.
مهدوی‌کیا در روزهای گذشته به فیفا اطلاع داد که دیگر مدیرفنی فدراسیون فوتبال نیست. از مهدوی‌کیا انتقاد شد که چرا هم‌زمان دو سمت مدیرفنی فدراسیون و سرمربی‌گری تیم امید را پذیرفته است. او با سمت مدیرفنی بر کار دراگان اسکوچیچ در تیم ملی هم نظارت می‌کرد، در حالی‌که خود سرمربی‌گری تیم امید را بر عهده داشت. این البته تصمیم فدراسیون عجیب بود و استعفای مهدوی‌کیا از مدیریت فنی فدراسیون شاید تصمیم درستی باشد تا او بر کار اصلی‌اش در تیم امید متمرکز شود.
حسن کامرانی‌فر، دبیر کل فدراسیون فوتبال، درباره شایعه کناره‌گیری مهدوی‌کیا از تیم امید می‌گوید: «من با مهدوی‌کیا در تماسم و بحث استعفا مطرح نیست. ایشان با ای‌میلی که به فیفا زدند، از مدیریت فنی استعفا دادند و این به دلیل درگیری شخصی‌شان بود. ما دوست داشتیم در آن زمینه هم کنار ما باشند ولی دیگر نماینده فدراسیون در فیفا نیستند و به‌زودی مدیریت فنی جدید معرفی می‌شود.»
وقتی از شهاب‌الدین عزیزی خادم، رئیس فدراسیون، درباره مهدوی‌کیا سوال می‌شود، پاسخ شفافی نمی‌دهد: «آقای مهدوی‌کیا هم بیایند و کارشان را شروع کنند.»
تیم فوتبال امید ایران در چهار دهه اخیر هر بار با شعار صعود به المپیک تشکیل می‌شود اما دلایل گوناگون از جمله به اوج نرسیدن این گروه سنی بازیکنان ایرانی در چرخه معیوب آموزش فوتبال ایران، تغییرات پی‌در‌پی مربیان و اختلاف‌های همیشگی بین کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال از عوامل ناکامی همیشگی این تیم‌اند. این تکراری‌ترین شکست در فوتبال ایران است و وضعیت این‌روزهای تیم امید از افزوده شدن چهار سال دیگر به دوران ناکامی فوتبال ایران در راه المپیک خبر می‌دهد.