ساعت 24 – کارشناسان بخش فارسی خبرگزاری روسی اسپوتنیک در چرخشی شگفت انگیز نسبت به ایران تحلیلهای بدبینانه و ضد نظام سیاسی را منتشر می کنند و کسی هم کاری به آنها ندارد. پس از مقاله بسیار سخت وسفت ولادیمیر ساژین کارشناس ارشد این خبرگزاری که نوشت ارزش دارایی های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 300 میلیارد دلار است که ارزش جنگیدن برای صیانت دارد حالا نوبت به کارشناس ایرانی این خبرگزاری به نام آب شناس رسیده است که بنویسد : “فساد و رانت خواری آنقدر این روزها در ادارات مختلف در سرتاسر کشور گسترش یافته که ایران به بهشت مافیاهای اقتصادی تبدیل شده است”
این کارشناس اصلی بخش فارسی اسپوتنیک نوشته است : نیاز نیست کارشناس خبره ساختمان و یا مهندس ناظر و یا … باشید تا با یک قدم زدن در شهرهای مختلف ایران بتوانید به راحتی متوجه شوید که ده ها ساختمان و برج و سازه در کشور با استفاده از رانت و نفوذ و بدون رعایت کوچکترین ضوابط مهندسی ساخته شده اند و یا فعالیت در آنها به شدت در حال انجام است در حالی که هر لحظه احتمال بروز یک فاجعه مشابه متروپل و یا ساختمان پلاسکو و یا… وجود دارد.البته در برخی موارد هم شاید مقصر خود ما ایرانی ها هم هستیم.وقتی که مثلا می دانیم یک پاساژ بسیار معروف خرید و فروش گوشی موبایل در تهران صد در صد با شرایط نا امن مواجه است و بعد می رویم و آنجا با مبالغ خیلی بالا مغازه اجاره می کنیم و یا اینکه مردم می روند آنجا خرید.یا اینکه مثلا در منطقه اندرزگو در تهران برج عظیمی ساخته شده و این برج امروزه کج شده وشبیه برج پیزا در ایتالیا شده ولی هنوز ساکنین آن حاضر به تخلیه آن نیستند.
وی اضافه کرده است : البته این یکی دو مورد مواردی بود که در شهر تهران بسیار معروف هستند و به همین دلیل بنده به آنها اشاره کردم ولی اگر در تهران بگردیم شاید صدها مورد مشابه مشاهده کنیم.در برخی موارد حتی ممکن است که شکات خصوصی هم وجود داشته باشند اما افراد منتفع از ماجرا با اعمال نفوذ خود جلوی اجرای عدالت را بگیرند.خوب یک طرف ماجرا منتفعین از این سازه ها هستند اما یک طرف دیگر و اصلی ماجرا شهرداری و مراجع حقوقی و اجتماعی هستند که حتی اگر شاکی ای برای ماجرا نباشد باید خودشان ورود کنند و در مقابل خاطیان بایستند.مثلا اگر یک برجی بریزد و فردی درون آن برج باشد حال چه مالک چه مراجعه کنند شاید بتوان نیمی از تقصیر را گردن او انداخت که چرا حاضر شده در چنین سازه غیر اصولی مثلا مغازه داشته باشد یا برای خرید یا برای تفریح به آنجا برود اما آنکه مثلا در خیابان درحال رد شدن است که دیگر مقصر نیست و اگر آوار بر سر او بریزد و یا اتفاقی برای او رخ دهد اینجا مقصر مراجع ذیصلاح مربوطه هستند که جلوی تخلف را نگرفته اند و یا اینکه اجازه داده اند چنین تخلفی صورت بگیرد.
آب شناس تاکید دارد : بد نیست اینجا به یک نکته کلیدی از این ماجرا نیز اشاره کنیم چون تا جایی که بنده اطلاع دارم طبق قوانین شهرداری ها و شورای شهرها باید چنین تشکیلاتی را داشته باشند اما چه کسی است که نداند امروزه خود همین شورای شهرها و شهرداری ها یا تبدیل شده اند به مراجع صدور مجوز های غیر قانونی برای افراد صاحب نفوذ و رانت خواران و یا اینکه به دلیل سیاسی بودن این شوراها افراد حاضر در این شوراها به فکر آینده سیاسی خود هستند نه آینده شهر و مردم و فقط تعداد کمی از اعضای شوراها و شهرداری ها هستند که در زمینه خدمت به مردم وامور شهری فعالیت می کنند.به همین دلیل می توان گفت تا زمانی که شوراها سیاست زدایی نشوند و تا زمانی که درآمد اعضای شوراها و شهرداری ها و حتی کارکنان آنها و خانواده هایشان و کل مرتبطین شفاف سازی نشود و تحت نظارت بسیار شدید قضایی و حتی امنیتی از لحاظ درآمدی و عملکردی قرار نگیرند، قطعا اتفاقهای مشابه باز هم در ایران رخ خواهد داد.