اجباری شدن چادر و نماز در تحریریه روزنامه ایران و پایان ایران ‌ورزشی

By | ۱۴۰۰-۰۹-۱۹

با تغییر مدیریت روزنامه «ایران» در دولت «ابراهیم رئیسی»، کارکنان این روزنامه مجبور به نماز خواندن در نمازخانه و زنان روزنامه‌نگار مجبور به پوشیدن چادر مشکی شده‌اند. 

یکی از اعضای تحریریه روزنامه دولتی ایران در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست» فاش کرد پس از تغییر مدیران این روزنامه در دولت ابراهیم رئیسی، یکی از ماموران وزارت اطلاعات با نام مستعار «برادر فرهنگ» در راس حراست موسسه ایران منصوب شده و چادر مشکی برای زنان و نماز خواندن در نمازخانه را برای همه کارکنان این روزنامه اجباری کرده است.

یکی از اعضای تحریریه روزنامه دولتی «ایران» امروز ۱۸ آذر ۱۴۰۰ به «خبرنگاری جرم نیست» گفت: «پس از انتصاب محمدحسن روزی‌طلب به عنوان مدیرعامل موسسه ایران و کمیل نقی‌پور به عنوان سردبیر، بسیاری از خبرنگاران قدیمی کنار گذاشته شده‌اند و کیفیت فنی و محتوای روزنامه نیز دچار افت زیادی شده است. حالا دیگر علاوه بر خبرنگاران حوزه سیاسی، خبرنگاران حوزه فرهنگ، ورزشی و اجتماعی نیز اجازه ندارند گزارش‌ها و اخبار مستقل را منتشر کنند. تمام تولیدات روزنامه می‌بایست در جهت تمجید و تعریف از عملکرد دولت ابراهیم رئیسی باشد. هم‌چنین به تازگی تصمیم گرفته‌اند روزنامه قدیمی ایران‌ورزشی را هم تعطیل کنند و تا جایی که اطلاع دارم، از هفته آینده انتشارش متوقف می‌شود.»

این روزنامه‌نگار افزود: «ایران‌ورزشی روزنامه‌ای قدیمی و با هویت بود که اولین روزنامه ورزشی تمام‌ رنگی در ایران محسوب می‌شود. اما طبق تصمیم تازه اعضای هیات‌ مدیره روزنامه ایران، قرار است از این‌ پس انتشار آن متوقف و به ضمیمه‌ای هشت صفحه‌ای و اندازه کوچک‌تر در میان روزنامه ایران تبدیل شود.»

او به ورود شخصی با نام مستعار «برادر فرهنگ» در حراست موسسه ایران اشاره کرد و گفت: «پس از انتصاب این فرد که نام واقعی‌ او را نمی‌دانیم، جو تحریریه به شدت امنیتی شده است. برادر فرهنگ در اولین اقدام، پوشیدن چادر مشکی و رعایت حجاب کامل اسلامی را برای تمام همکاران زن اجباری کرده است. علاوه بر این، تمام کارکنان موسسه مجبور شده‌اند نماز ظهر را به صورت جماعت در نمازخانه موسسه بخوانند که اجباری عجیب است. او رسما به ما اعلام کرده است نیازی به کارکنان مخالف حجاب اسلامی و نماز ندارد. ظاهرا برادر فرهنگ حالا همه‌ کاره موسسه ایران است و حتی مدیرعامل و سردبیر هم جرات ایستادگی در مقابل دخالت‌های او را ندارند.»

این روزنامه‌نگار هم‌چنین گفت رییس جدید حراست موسسه ایران علاوه بر اعمال دستورات مذهبی و اجباری، حتی در محتویات و مطالب روزنامه نیز دخالت می‌کند و مقاله‌هایی سفارشی را جهت انتشار تحویل سردبیر روزنامه ایران می‌دهد.

این فرد مطلع اضافه کرد: «وقتی دو فرد اطلاعاتی و سفارت‌نورد در راس مدیرعاملی و سردبیری روزنامه ایران قرار بگیرند، باید هم شاهد چنین رفتارهای امنیتی در حراست مجموعه باشیم. حالا اندک روزنامه‌نگاران باقی‌ مانده و قدیمی در تحریریه ایران هم درحال ترک روزنامه هستند و به‌زودی شاهد تولد کیهان دیگری در رسانه اصلی دولت خواهیم بود.»

اشاره خبرنگار روزنامه ایران به «سفارت‌نوردی» توسط مدیرعامل و سردبیر این روزنامه، به ماجرای اشغال سفارت عربستان در تهران توسط نیروهای وابسته به سپاه پاسداران و دفتر رهبر نظام جمهوری اسلامی مربوط است که تصاویر «محمدحسن روزی‌طلب»، مدیرعامل  و «کمیل نقی‌پور»، سردبیر جدید روزنامه ایران نیز در میان حمله‌کنندگان دیده می‌شود.

محمدحسن روزی‌طلب از موسسان و سردبیر سابق وب‌سایت تندرو «رجانیوز» بود که در ۱۲ سال گذشته علیه بسیاری از روزنامه‌نگاران، هنرمندان و فعالان سیاسی دست به «پرونده‌سازی» زده و موجب بازداشت آن‌ها شده است. 

میزان افراطی‌گری محمدحسن روزی‌طلب و همکارانش در وب‌سایت رجانیوز به حدی بود که برخی اوقات دیگر رسانه‌های تندرو و وابسته به حکومت ایران مانند «روزنامه جوان» از آن‌ها انتقاد کرده‌اند.

سردبیری مجله «رمز عبور» از دیگر سوابق مطبوعاتی محمدحسن روزی‌طلب است؛ مجله‌ای اینترنتی در حوزه امنیت ملی که نزدیک به مدیران وزارت اطلاعات است و «کاوه اشتهاردی» صاحب‌امتیازی آن را بر عهده دارد. 

جالب آن که کاوه اشتهاردی حالا به عنوان مدیرعامل «ایرنا»، خبرگزاری رسمی دولت منصوب شده است تا این حلقه امنیتی در رسانه‌های دولتی تکمیل‌تر شود.

کمیل نقی‌پور، سردبیر جدید روزنامه ایران نیز خارج از این حلقه نیست. او در تمام این سال‌ها در کنار محمدحسین روزی‌طلب، دبیر سیاسی رجانیوز و رمز عبور بوده و دبیر سیاسی روزنامه «وطن امروز»، معاون تولید محتوای قرارگاه جریان‌سازی صداوسیما و مسوول سیاسی پژوهش‌های ویژه خبری در معاونت سیاسی صداوسیما از جمله دیگر سوابق او هستند؛ کارنامه‌ای که باعث شد تا برخی از روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران، کمیل نقی‌پور را از عوامل اصلی اخذ اعترافات اجباری از فعالان سیاسی-اجتماعی بدانند.

«محسن مهیمنی»، روزنامه‌نگار و فعال سابق دانشجویی در توییتر نوشته است: «یک بازجوخبرنگار سردبیر روزنامه ایران شد. کمیل نقی‌پور از بسیجی‌های دانشگاه تهران بود که در سال ۸۸ گزارش پرونده فعالان دانشجویی را برای بازداشت و بازجویی می‌نوشت، در سرکوب خیابانی حاضر بود و بعدا هم در وطن‌امروز، رجانیوز و پروژه عمار فعالیت کرد. او از نزدیکان تیم جلیلی است.»

اواخر مهر امسال، برخی از روزنامه‌نگاران شاغل در مجموعه روزنامه «همشهری» هم از احضار خود به بخش حراست این روزنامه خبر داده بودند. یکی از این خبرنگاران به «خبرنگاری جرم نیست» گفته بود پس از احضار به حراست، سوالاتی از او مانند چرایی حضور نداشتن در مراسم نماز جمعه، شرکت نکردن در انتخابات، عدم حفظ سوره‌های قرآن و دلیل طلاق از همسرش پرسیده شده است.

این احضار به اعتقاد خبرنگاران روزنامه «همشهری»، ارتباط مستقیم با انتصاب «علیرضا زاکانی» به عنوان شهردار جدید تهران داشت و آن‌ها گفته بودند: «این کار دخالت در زندگی شخصی ما محسوب می‌شود و در عین حال، تهدیدی برای ادامه همکاری ما در مجموعه روزنامه همشهری است.»

فشار و سرکوب امنیتی روزنامه‌نگاران در ایران از ابتدای پیدایش نظام جمهوری اسلامی ایران وجود داشته است اما پس از پایان کار دولت «محمد خاتمی» در سال ۱۳۸۴، شکل دیگری به خود گرفت و آغاز به کار دولت «محموداحمدی‌نژاد»، فضای ناامن و پرالتهابی برای اهل قلم و رسانه به همراه داشت؛ فضایی که با استقرار دولت اصلاح‌طلب «حسن روحانی» هم از بین نرفت و در برهه‌هایی بدتر هم شد که ربایش و اعدام «روح‌الله زم»، روزنامه‌نگار و موسس کانال تلگرامی «آمدنیوز» از جمله آن‌ها است.
ایران‌وایر: امیرحسین میراسماعیلی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *