به گزارش سایت ایران کارگر، هاشم خواستار فعال مدنی و مسئول کانون صنفی معلمان مشهد، از صبح روز سه شنبه۱ آبان۱۳۹۷ در شهر مشهد ناپدید شده است. موبایل او خاموش است
خانواده هاشم خواستار ماشین وی را در بیرون شهر مشهد در کنار یک باغ یافته اند، اما تاکنون خبری از وی نیست.
یادآوری می‌شود که در تاریخ ۲۰ مهر ۱۳۹۷ و در ادامه انتشار بیانیه «شورای هماهنگی تشکل‌های فرهنگیان ایران» برای تحصن ۲ روزه فرهنگیان و معلمان، آقای هاشم خواستار، نماینده معلمان آزاده نیز خواهان تحصن معلمان و فرهنگیان سراسر کشور در محل مدارس شده بود. این تشکل از معلمان خواسته بود. که در روزهای یکشنبه و دوشنبه ۲۲ و ۲۳ مهرماه ۱۳۹۷، از رفتن به سر کلاسها خودداری نمایند.
هاشم خواستار نماینده معلمان کشور در فراخوان به تحصن معلمان ، اعلام کرد که ما فرهنگیان به تبعیت از ملت ایران که محکم و با قدرت در مقابل حکومت ایستاده است در روز های ۲۲ و ۲۳ مهرماه در دفتر مدرسه تحصن کرده تا به دانش آموزان‌مان درس ایستادگی و مقاومت در مقابل زورگویان حاکم بدهیم که حق دادنی نیست؛ بلکه گرفتنی است.
هیچ امیدی به بهبود اوضاع نیست
نهاد صنفی معلمان ایران در نامه‌ای به روحانی از او به خاطر بی‌توجهی به “مشکلات عدیده” معلمان به شدت انتقاد کرد. فرهنگیان هشدار داده‌اند که با ادامه این روند، تداوم حرکت‌های اعتراضی به “مختل شدن امر آموزش” می‌انجامد.
به گزارش دویچه وله، سازمان معلمان ایران در نامه سرگشاده‌ای به رئیس جمهوری یادآور شدند که فرهنگیان یکی از اصلی‌ترین حامیان او در مبارزات انتخاباتی بوده‌اند و به عملی شدن وعده‌هایش امید داشته‌اند.
در ادامه این نامه که متن آن ۲۷ مهرماه در سایت رسمی این سازمان منتشر شد آمده است: «اما نه تنها آموزش و پرورش و نهاد تعلیم و تربیت در اولویت کارهای شما قرار ندارد بلکه با این روند هیچ امیدی به بهبود اوضاع نمی‌توان داشت.»
نهاد صنفی فرهنگیان به حسن روحانی نوشت: «تا کی باید با نجابت و آرامش و با استفاده از شیوه‌های دموکراتیک و کنشگری مدنی بگوییم آموزش و پرورش باید اولویت اول در توسعه متوازن و همه جانبه کشور باشد؟ بی‌تردید نه تنها اهمیت تربیت از سلامت و امنیت کمتر نیست بلکه پیش نیاز و مقدم بر آن دو است؟!»
فرهنگیان شاغل و بازنشسته ایران از مدت‌ها پیش به وضعیت نامناسب مراکز آموزشی، کمبود ابتدایی‌ترین نیازهای مدارس، به تعویق افتادن پرداخت حقوق و مزایا و عدم افزایش دستمزدها متناسب با میزان تورم و وضعیت دشوار معیشتی اعتراض می‌کنند و می‌کوشند از راه‌های گوناگون، از جمله تجمع‌های اعتراضی صدای خود را به گوش مسئولان برسانند.
دغدغه معاش سد راه آموزش و پرورش
سازمان معلمان خطاب به رئیس دولت دوازدهم نوشته است: «تا کی باید بگوییم و بنویسیم که اگر بتوانید محصولات بی‌کیفیت داخلی را با وارد کردن محصولات بهتر خارجی جایگزین کنید اما انسان مورد نظر در چشم انداز سند تحول و منابع انسانی با کیفیت را نمی توان از هیچ کشوری وارد کرد؟! تاکی با صبوری بگوییم و همایش بگذاریم و مقاله بنویسیم که آقایان، معلمی که دغدغه معاش دارد نمی‌تواند با آرامش، و هنرمندانه به تعلیم و تربیت فرزندان کشور بپردازد؟!»
در این نامه تاکید شده که کشورهای پیشرفته جهان “عالمانه و هوشمندانه” زیربنای توسعه پایدار را آموزش و پرورش قرار داده‌اند اما در جمهوری اسلامی به ابتدایی‌ترین نیازهای این حوزه بی‌توجهی می‌شود.
سازمان معلمان خطاب به روحانی می‌گوید: « اگر شما مشکلات و راه حل‌ها را نمی‌دانید وای بر ما و اگر می‌دانید و کاری انجام نمی‌دهید یا نمی‌توانید انجام دهید وای بر شما!»
فرهنگیان زیر خط فقر
این نهاد صنفی از رئیس جمهوری پرسیده است: «آیا نمی‌دانید که تعداد زیادی از همکارانمان زیر خط فقر زندگی می‌کنند؟! آیا نمی‌دانید که افزایش بی‌رویه و افسار گسیخته تورم و کاهش قدرت خرید معلمان و کارمندان دارد بیداد می‌کند؟!»
حسین راغفر، اقتصاددان و استاد دانشگاه چندی پیش به خبرگزاری ایسنا گفته بود که یک سوم جمعیت ایران در فقر مطلق به سر می‌برند و خط فقر مطلق برای یک خانواده چهار نفره شهری در سال گذشته چهار میلیون تومان محاسبه شده است. حقوق بسیاری از فرهنگیان کمتر از نصف این مبلغ است. افزون بر این با افزایش شدید بهای ارز و سقوط ارزش ریال، تورم و گرانی نیز شدت گرفته است.
رسول خضری، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی مرداد ماه امسال اعلام کرد که خط فقر به شش میلیون تومان افزایش یافته و بر این اساس حدود ۵۰ درصد جمعیت ایران دچار فقر مطلق هستند.
هشدار و اعلام خطر فرهنگیان
در ماه‌های گذشته بسیاری از شهرهای ایران به خاطر گرانی و معضلات معیشتی شاهد حرکت‌های اعتراضی شهروندان بوده‌اند. سازمان معلمان در نامه به حسن روحانی نسبت به تشدید اعتراض‌ها هشدار داد: «ما مطمئنیم که با توجه به شواهد و قرائن و اتفاقات اخیر و اعتراضات گسترده و پایین آمدن آستانه تحمل معلمان، امکان تداوم اعتراضات به شیوه‌های مختلف و مختل شدن امر آموزش وجود دارد.»