شبی که دستور بازداشت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صادر شد

بار دیگر تهران با مشکل نحوه پاسخگویی به تصمیمات دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا و تیم مشاورش در کاخ سفید که به نظر می‌رسد در مرحله کنونی بیش از هر زمان دیگری مواضع سرسختانه‌ی او علیه تهران منسجم‌تر است، روبرو می‌شود.

ترامپ با قرار دادن سپاه در لیست تروریستی، رژیم تهران را در مقابل دو انتخاب قرار داده است: یا نشستن بر سر میز مذاکره و قبول یک معاهده هسته‌ای جدید یا رویارویی.

رژیم تهران خوب می‌داند که انتخاب هر کدام از این دو در نهایت برای او باخت است چون که هر کدام از دو گزینه نفع ناچیز اما خسارتی جبران‌ناپذیر برای تهران در بر خواهد داشت.

دولت دونالد ترامپ مصمم است، همه نوع فشارهای اقتصادی و سیاسی را علیه رژیم جمهوری اسلامی به کار گیرد تا این رژیم را به قبول شروط ۱۲ گانه‌ای مایک پمپئو که برخی از بندهای آن به منزله پایان دخالت و نفوذ رژیم تهران در منطقه است مجبور کند. قبول شرط عدم دخالت در کشورهای منطقه با ماهیت رژیم اسلامی تهران در تضاد است و اگر رژیم جمهوری اسلامی مجبور به قبول شرط عدم دخالت در امور کشورهای دیگر بشود یعنی پایان موجودیت خودش را قبول کرده است.

پایان دادن به دخالت در امور داخلی کشورهای همسایه خلاف نقش و اصول و عقاید ایدئولوژیک سپاه پاسداران و پروژه صدور انقلاب است و اصرار تهران بر تطبیق مدل  سیاسی- نظامی خود در منطقه از دیدگاه ایالات متحده و اغلب کشورهای غربی به ابزاری برای بی‌ثباتی منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شده است پس تصمیم گرفته است تا با هر وسیله‌ای این روند را متوقف کند. به همین دلیل دولت ترامپ عزم خود را جزم کرده تا اول نقش خارجی سپاه پاسداران را که توسط لشکر قدس به عنوان بازوی اجرایی سیاست‌های خارجی رژیم ایران پیش برده می‌شود، مهار و خنثی کند. رئیس جمهوری آمریکا گفته است که قاسم سلیمانی فرمانده لشکر قدس وزیر امور خارجه واقعی ایران است.

قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست سازمان‌های تروریستی از سوی ایالات متحده آمریکا احتمال برخورد مستقیم یا غیرمستقیم میان اعضای نیروی قدس با آمریکایی‌ها را که در حال حاضر در بیش از یک کشور حضور گسترده نظامی دارد زیاد کرده است.

احتمال برخورد میان وابستگان نیروی قدس و ایالات متحده آمریکا، دولت‌های منطقه را یا ناچار به اتخاذ اقداماتی منسجم و مطابق با تصمیمات واشنگتن می‌کند یا اینکه مجبورند عواقب نفوذ حکومت ایران را که اغلب آنها از رفتارش به ستوه آمده‌اند تحمل کنند. جمهوری اسلامی در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری در وضعیت دفاعی قرار گرفته است. این رژیم از مشکلات ساختاری رنج می برد، ساختاری که هیچگونه تغییر، انعطاف‌پذیری یا اصلاح را نمی پذیرد. در واقع رژیم تهران اسیر ساختار خود شده است؛ ساختاری که نه تنها کسب تفاهم با جامعه بین‌المللی را سخت کرده بلکه اجازه هیچگونه عقب‌نشینی در برابر خواسته‌های ایالات متحده آمریکا یا جامعه جهانی برای نجات کشور ایران از تحریم‌های شدید و محاصره آمریکا را نمی‌دهد.

اگر رژیم جمهوری اسلامی از خصومت و دشمنی با غرب به ویژه ایالات متحده آمریکا که بنیان ایدئولوژیک و ابزار انسجام آن است، در برابر فشارهای داخلی مخالفان و خارجی جامعه جهانی عقب‌نشینی کند بی‌درنگ با بحران مشروعیت و هویت روبرو خواهد شد و در نهایت مضمحل و متلاشی می‌شود. به این ترتیب احتمال دارد که رژیم و سرداران سپاه‌اش برای حفظ دستاوردهای خود و بقای نظام به ستیزه‌جویی بیشتر روی آورند. رژیم می‌داند که یک گام عقب‌نشینی یعنی اینکه باید گام‌های دیگری را به عقب بردارد.

۴۰ سال پس از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، واشنگتن برای اولین بار اقدامی موثر و گامی مهم علیه «نگهبان اصلی» رژیم و ابزار بقای آن یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برداشته است. رئیس جمهوری آمریکا گفته است که این تصمیم به دوران انکار و نادیده گرفتن این حقیقت که سپاه پاسداران یک نهاد تروریستی است که هم مردم خود را در داخل سرکوب می‌کند و هم در خارج از گروه‌های تروریستی حمایت می‌کند، پایان می‌دهد.

متهم کردن سپاه و وزیر خارجه‌‌اش [قاسم سلیمانی]  به حمایت از تروریسم و دست داشتن در قتل ۶۰۳ سرباز آمریکایی در عراق و مسئولیت انفجار مقر آمریکایی در «الخُبر» عربستان سعودی از سوی ترامپ، سوء ظن‌های تهران مبنی را بر اینکه واشنگتن تنها به خواسته تغییر رفتار خارجی رژیم بسنده نخواهد کرد، بیشتر می‌کند.

تهران هرگونه تغییر در رفتار خود را نمی‌تابد چرا که این تغییرات با قانون اساسی رژیم که می‌گوید: سپاه پاسداران از نظام جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور محافظت می‌کند، در تعارض است. حال اگر پیش‌بینی واکنش‌های مردم در داخل ایران و طیف مخالفان رژیم که از فشارهای ناشی از تحریم‌های اقتصادی و از بین بردن ثروت ملی در پروژه های خارجی توسط رژیم به ستوه آمده‌اند، برای آمریکایی‌ها دشوار است، اما هدف قرار دادن سپاه که مسئولیت حفاظت از رژیم در داخل و دفاع از منافع خارجی آن و طرح‌های استراتژیک نظامی و اقتصادی‌اش را بر عهده دارد، یکی از مهمترین برنامه‌های آینده آمریکا خواهد بود به ویژه که اکنون سپاه تنها ابزاری است که جمهوری اسلامی برای پاسخگویی مستقیم یا غیرمستقیم به تصمیم‌های ایالات متحده آمریکا در دست دارد.

در حقیقت، در روز هشتم آوریل سال ۲۰۱۹ واشنگتن دستور بازداشت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را صادر کرد. شانزده سال پیش (۲۰۰۳ ) در چنین روزی دو تانک آمریکایی بر پل «الجمهوریه» در بغداد ایستاده بودند. آنها ۲۴ ساعت صبر کردند و سپس به سمت میدان «الفردوس» رفتند تا مجسمه صدام حسین را سرنگون کرده و دوران حکومت حزب بعث را بطور علنی اعلام کنند. آیا قرار دادن سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی در چنین روز تاریخی، رژیم ایران را در معرض وسوسه‌های حوادث ۹ آوریل بغداد قرار خواهد داد؟ البته روش برخورد با رژیم ایران  لازم نیست کپی‌برداری از عملکرد آمریکا در رابطه با عراق باشد. راه تفاهم واشنگتن برای به زانو درآوردن رژیم حاکم بر تهران یا با محاصره کامل از خارج یا از طریق فراهم کردن تغییر کلیت رژیم  از داخل صورت می‌گیرد.