در حالی که موضوع مدارس بهاصطلاح «لاکچری» در برخی نقاط مشخص در ایران طی یک سال اخیر مورد توجه رسانهها قرار گرفته است، قدرتالله علیزاده، عضو شورای سیاستگذاری و نظارت بر مدارس غیردولتی، اعلام کرد بیشتر این مدارس در «شمال شهر تهران» و در محل سکونت مسئولان مستقر شدهاند.
علیزاده شامگاه جمعه ششم دیماه در گفتوگو با یک برنامه سیمای جمهوری اسلامی ایران، تعداد مدارس غیردولتی لاکچری در تهران را حدود ۵۰ عدد اعلام کرد و گفت: «این مدارس، اغلب، یعنی بالای ۳۰ مورد در شمال شهر تهراناند و متاسفانه بیشتر مسئولان ما که شاید مدرسه هم دارند، آنجا ساکناند.»
او ضمن تایید «رانت اطلاعاتی» برخی مسئولان در تاسیس این مدارس اضافه کرد که همه چندهزار دانشآموز در حال تحصیل در این مدارس، فرزندان مسئولان نیستند.
ارائه آمار درباره تعداد این مدارس در حالی است که پیشتر و همزمان با افزایش حساسیت رسانهای نسبت به این موضوع و درخواست رییس مجلس از کمیسیون آموزش و تحقیقات برای رسیدگی، حمایت میرزاده، عضو این کمیسیون مجلس، اعلام کرده بود «تعداد مدارس لوکس اصلا زیاد نیست و شاید به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد.»
موضوع مالکیت بعضی مقامهای جمهوری اسلامی بر این مدارس نیز پیشتر ازسوی رسانهها و همچنین برخی مقامهای رسمی مورد تایید قرار گرفته است.
ابراهیم سحرخیز، معاون سابق وزارت آموزشوپرورش، در تیرماه سال گذشته برخی از این مدارس را متعلق به «وزرای آموزش و پرورش، معاونان وزرا و شخصیتهای سیاسی حاضر در مجمع تشخیص مصلحت نظام» عنوان کرد.
او گفته بود که برخی از آنها نیز برای «رد گمکنی» این مدارس را به نام همسرانشان ثبت کردهاند.
در همین زمینه، صحبتهای اخیر طیبه ماهروزاده، همسر غلامعلی حدادعادل، از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، در یک برنامه تلویزیونی، با واکنش گسترده کاربران در رسانههای اجتماعی مواجه شد.
ماهروزاده که عضو شورایعالی آموزش و پرورش ایران است ضمن حمایت از ایده تاسیس مدارس غیرانتفاعی در حوزه علوم انسانی، انگیزه شخصی از تاسیس آن از سوی خود را نبود مدارس باکیفیت برای ثبتنام فرزندش عنوان کرده بود.
این استاد دانشگاه الزهرا همچنین گفته بود که تاسیس مدارس غیرانتفاعی متعلق به او و همسرش، که در رسانهها از آن به عنوان «لاکچری» یاد شده است و اکنون نزدیک به صد شعبه در سراسر کشور دارد، با توصیه علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، و دستور او برای اختصاص اعتبار از سوی دولت صورت گرفته است.
در زمینه وابستگی این مدارس به شخصیتهای سیاسی جمهوری اسلامی، روزنامه فرهیختگان در مهرماه سال ۱۳۹۷در گزارشی، به نامهایی از جمله محمد امامی کاشانی، محمدرضا مهدویکنی، محمد خاتمی، محسن هاشمی رفسنجانی، غلامعلی حدادعادل، سعید حجاریان، محمدباقر قالیباف، یحیی آلاسحاق و… اشاره کرده بود.
فرهیختگان همچنین برخی از این مدارس را منتسب به گروهها و جناحهای سیاسی ازجمله «انجمن حجتیه»، «نهضت آزادی» و «راست سنتی» گزارش کرد.
شهریههای نجومی؛ خدمات تجملی
علاوه بر مالکیت و محل استقرار این مدارس، شهریههای نجومی و خدمات تجملی آنها نیز مورد انتقاد رسانهها قرار گرفته است.
بررسی گزارش وبسایتهای خبری داخلی نشان میدهد شهریه این مدارس دستکم ۲۰میلیون است و در برخی موارد نیز بسته به درجهبندی مدارس به ۹۰میلیون تومان در یک سال تحصیلی میرسد.
وبسایت «اقتصاد آنلاین» در همین زمینه نوشته که مدیران برخی از این مدارس عنوان کردهاند شهریه تعدادی از آنها از ۱۰۰میلیون تومان نیز فراتر میرود.
در حالی که خدمات و امکانات لوکس این مدارس طی سال ۱۳۹۷ موضوع گزارش مکرر رسانههای داخلی شد، محمد بطحایی، وزیر وقت آموزشوپرورش، در تیرماه همان سال، در اینباره گفت: «مدارس لاکچری خیلی مدارس شیک و تمیزیاند، اما درونشان فرقی با مدارس عادی ندارد.»
اما بررسی گزارشهای تصویری و صفحات مجازی برخی از این مدارس نشان میدهد اردوهای دهها میلیون تومانی به خارج کشور از جمله به سوئد و فرانسه، آموزش تخصصی رشتههای موسیقی، برگزاری کلاسهای درس ویژه ازجمله یوگا، منوی غذایی خاص، آزمایشگاههای مجهز کامپیوتری، سرویس رفتوآمد ویژه، کلاسهای درس با امکانات خاص و… از جمله برجستگیهای این مدارس بهشمار میآیند.
شکاف آموزشی و خروجی مدارس ایران
جستوجو در فهرست این مدارس نشان میدهد مدارس لاکچری تنها در پایتخت مستقر نیستند و در شهرهای بزرگ دیگر از جمله اصفهان، شیراز، تبریز و مشهد نیز نمونههایی از آن دیده میشود.
شیوه اختصاص مجوز تاسیس و توزیع اعتبار میان مدارس در شهرهای مختلف ایران در حالی است که گفتههای مسئولان نشان میدهد از یک سو وزارت آموزشوپرورش با کمبود اعتبار و نیروی انسانی برای تهیه «فرصت آموزشی برابر» مواجه است و از سوی دیگر، دستکم به میزان «۴۰ میلیون مترمربع» کمبود فضای آموزشی در کشور وجود دارد.
با وجود آنکه اصل ۳۰ قانون اساسی ایران مهیا کردن «وسایل آموزش رایگان دستکم تا پایان مقطع متوسطه» برای تمامی شهروندان را بر دولت الزامی کرده است، جواد حسینی، سرپرست وقت آموزشوپرورش در مردادماه ۹۸، از «عدم تقارن و توزیع نامتناسب» بین استانهای کشور در زمینه آمادهسازی دانشآموزان برای ورود به دانشگاه خبر داده بود.
از سوی دیگر، عضو شورای سیاستگذاری و نظارت بر مدارس غیردولتی نیز در گفتوگوی ششم دیماه با سیمای جمهوری اسلامی، این تفاوت بین مدارس عادی و مدارس بهاصطلاح لاکچری را تایید کرد و گفت: «پول خوب میگیرند، کار علمی ویژه میکنند و خروجی آن را در رتبههای برتر کنکور در سال جاری دیدیم.»
به گفته او، آمار نشان میدهد رتبههای برتر کنکور معمولا به پنج تا شش استان از جمله تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی و خراسان رضوی اختصاص مییابد. بر اساس تحقیقهای دانشگاهی و آمار، این استانها نسبت به سایر مناطق کشور از سطح توسعهیافتگی بالاتری برخوردارند.
رشد تعداد مدارس لاکچری در مناطق خاص، در حالی است که سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش گفته بود ۳۰ درصد مدارس کشور در «مناطق محروم» واقع شدهاند. از سویی نیز، رییس سازمان نوسازی توسعه و تجهیز مدارس از نیاز ۳۰ درصد مدارس کشور به «تخریب و بازسازی» خبر میدهد.
شکاف بین توسعه مناطق کشور از لحاظ «عدالت آموزشی» به گونهای است که به گفته ابراهیم سحرخیز، معاون سابق وزارت آموزش و پرورش، با وجود شهریههای میلیونی مدارس لاکچری، در مناطق محروم به دلیل وضعیت اقتصادی نامناسب و کمبود اعتبار، مسئولان مدارس کارنامه دانشآموزان را برای اخذ کمک از سوی والدین «گرو» نگه میدارند.
ایران اینترنشنال: