سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره 200 مورخ 12 بهمن ماه 1398
در سپیده دم چهارشنبه هجدهم دیماه 98، یک یا دو موشک پدافند هوایی سپاه پاسداران، هواپیمای مسافربری اکرایینی با 176 مسافر را که 148 تن از آنان ایرانی و اکثرا از نخبگان بودند به آتش کشید و سرنگون کرد. این رویداد نه یک خطای انسانی که یک فاجعه بشری بود. این حادثه دردناک جامعه جهانی را متاثر و ملت ایران را عزادار نمود. تاسف وتاثر وقتی به مراتب افزونی یافت که حکومت تا سه روز , علت بروز حادثه را نقص فنی در هوا پیما اعلام می کرد و به مردم دروغ میگفت، و پس از گذشت چند روز در اثر پافشاری و پیگیری سایر کشورها، ناگزیر به اعتراف به واقعیت و قبول مسئولیت حادثه گردید.
در نیمه شب 24 آبانماه 98، حکومت جمهوری اسلامی به طور ناگهانی وبی مقدمه وبدون درجریان قراردادن مردم و بدون تصویب شدن در مجلس، افزایش قیمت بنزین را تا حد سه برابر قیمت قبلی اعلام کرد. این نحو نا معقول اعلام افزایش بهای بنزین، اعتراض گسترده ملت ایران که افزایش تمام قیمت ها را در پیش روی خود می دید، در دویست شهر بزرگ و کوچک کشور را به دنبال داشت. اعتراضات مردم به شدت سرکوب و به خون کشیده شد و صدها نفر کشته و هزاران نفر مجروح و هزاران نفر زندانی شدند.
اشتباهات بزرگ و خطا های حیرت انگیز حکومت جمهوری اسلامی به همین دو مورد اخیر ختم نمیشود وطی این چهل و یک سال، فهرست بلند بالایی را تشکیل می دهد. اولین و مهمترین خطای قدرت مداران پس از انقلاب، زیر پا نهادن اهداف ملت ایران از انقلاب بود که آزادی و استقلال و عدالت در راس آن ها قرار داشت. آنان از شعار « نه شرقی، نه غربی » که سیاست خارجی مستقل و جدا از بلوک های قدرت را مورد تاکید داشت، نیز عدول کردند. ده ماه پس از پیروزی انقلاب، اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری کارکنان آن، موجب آغاز تخاصم و دشمنی بی دلیل جمهوری اسلامی با دولت آمریکا گردید که تا کنون هم ادامه یافته و خسارات غیر قابل شمارشی را به کشور ما تحمیل کرده است. وقوع جنگ 8 ساله ی عراق با ایران با آن همه زیان های مادی و از دست رفتن صد ها هزار جوان ایرانی از تبعات آن گروگانگیری بود. تاخیر در پذیرش قطع نامه 598 سازمان ملل متحد برای پایان دادن به جنگ، سبب اضافه شدن به مدت جنگ تا شش سال بعد از آن و وقوع اغلب خسارت های مالی و جانی طی این شش بعدی گردید. اعدام های گسترده غیر قانونی در تابستان 67، قتل های زنجیره ای نفرت انگیز در پائیز 77، تهاجم به دانشگاه در سال 78، سرکوب شدید معترضین به انتخابات در سال 88 و کشتن معترضین در خیابان ها و تراژدی زندان کهریزک، متعاقب آن، سرکوب خشونت بار خیزش اعتراضی مردم در بیش از یکصد شهر کشور در دیماه 96 با ده ها کشته و هزاران زندانی، فساد های مالی و اختلاس های گسترده با ارقام نجومی هزاران میلیاردی که اقتصاد کشور را از توان انداخته، سوء سیاست خارجی که موجب درگیر شدن ایران در کشورهای همسایه و به هدر دادن ارقام عمده ای از منابع مالی کشور و رویارویی با جامعه جهانی گردیده و کشور ما را منزوی و در حالت ورود به وضعیتی مشابه کره شمالی قرار داده است.
در نتیجه این عمل کرد های نادرست، امروز دیگر حکومت جمهوری اسلامی در شرایطی قرار گرفته که امکان ادامه دادن به این روش ها را ندارد و آینده ی چندانی برای خود باقی نگذاشته است. جامعه ایران در تب و تاب می سوزد و کشور همچون انباری از باروت در آستانه ی انفجار است.
جبهه ملی ایران در حدود یک سال و نیم قبل در تاریخ پنجم مرداد ماه 97، به هیئت حاکمه جمهوری اسلامی پیشنهاد کرد که برای رهانیدن کشور از این بحران های فزاینده باید سه گام برداشته شود. اول اینکه زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر کشور باید آزاد شوند. دوم اینکه آزادی های اولیه و اساسی ملت ایران مانند آزادی قلم و بیان، آزادی احزاب و اجتماعات و آزادی انتخابات باید محترم شمرده شوند و سوم اینکه باید یک انتخابات سالم تحت نظارت یک شورای مردمی و مورد قبول برای همگان جهت بر پایی یک مجلس موسسان و بازنگری در ساختار قدرت صورت پذیرد.
جبهه ملی ایران به عنوان خانه سیاسی دکتر مصدق و به مثابه سازمان مادر برای بسیاری از احزاب و گروه های ملی، اکنون و در این شرایط نا هنجار کشور اعلام میدارد که آماده است تا به کمک همه گروه های سیاسی و جوامع مدنی مانند جوامع کارگران، معلمان، دانشجویان، زنان، بازنشستگان، وکلای دادگستری و مدافعان حقوق بشر، دانشگاهیان، بازاریان و اصناف، مدیریت این تغییر و تحولات مسالمت آمیز و ایران ساز را به عهده بگیرد و به سامان برساند.
اصرار حکومت بر ادامه دادن به روال شکست خورده گذشته و حفظ و تداوم وضع موجود، پی آمد های ناگوار و فاجعه باری را برای میهنمان در بر خواهد داشت.