مسعود کبیری، عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، گفت که «۳۰ درصد دانش آموزان ایرانی به حداقل تواناییهای سواد» نمیرسند.
کبیری افزود که در گذشته میگفتند یک دانشآموز حداقل سواد خواندن و نوشتن را باید بلد باشد ولی باید گفت هماکنون برخی دانشآموزان به همین هم نمیرسند و تقریبا ۳۰ درصد دانشآموزان، یعنی از هر سه دانشآموز یک نفر، اصلا به حداقل تواناییهای سواد نمیرسند و این فاجعه است.
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش همچنین گفت که تعداد زیادی از دانشآموزان کشور «شایستگیهای حداقلی را کسب نمیکنند و این خیلی خطرناک است یعنی در شرایط مقایسهای حدود یک سوم از دانش آموزان ما حداقل انتظار از یک دانشآموز در همان پایه را ندارند.
او گفت که برای نمونه دانشآموزان باید در درس ریاضی، چهار عمل اصلی را در پایه چهارم بلد باشند اما حتی همین را هم نمیدانند.
کبیری از تغییر مداوم نظام آموزشی و کاهش تاکید بر کاوشگری دانشآموزان را به عنوان بخشی از دلایل این وضعیت عنوان کرد ولی گفت که هماکنون نقش معلم و نقش آموزش و پرورش در فرایند آموزش چندان جدی نیست و شاخص اقتصادی و اجتماعی خانوادهها بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان بسیار تاثیرگذار است.
این مقام آموزش و پرورش تاکید کرد که معنای این شرایط آن است که که اگر شما خانواده بهتری از لحاظ اقتصادی و اجتماعی داشته باشید وضعیت فرزندانتان بهتر است ولی این شرایط خوبی نیست و آموزش و پرورش نباید این شاخص را دوست داشته باشد.
کبیری تاکید کرد که ادعای آموزش وپرورش در تمام کشورها این است که فرزندانتان را به ما بسپارید، ما فارغ از وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده به آنها آموزش میدهیم و خلا را جبران میکنیم اما هماکنون در ایران وضعیت اینگونه نیست و اوضاع نشان میدهد سرمایه گذاریهای خانوادهها در بهبود عملکرد تحصیلی فرزندانشان بسیار تأثیرگذار است.